My 13 Year Old Wife ✔ | NATE & ELISE

K 54.

Elise:

"Sigurado ka na ba sa desisyon mo anak?" Ani ng mom. Kasalukuyan kaming nasa hapagkainan at kumakain. Ibinaba ko ang hawak na tinidor at nag angat ng tingin. Hinimas ang malaking tiyan na pitong buwan na.

"Hindi naman sigurong masama kung lilipat ulit tayo ng Pilipinas at duon ko na itutuloy ang pag aaral." Bungad ko. Nakapag desisyon na ako. Kapag nailuwal ko ang bata'y pag aaralan ko rin kung paano ang magpatakbo ng kumpanya. Gusto ko ring mag laan ng oras para makapag tapos ng pag aaral at isang paraan lang ang naisip ko.

"Home school." Ani ko. Gulat ang mommy sa naging desisyon ko.

"Hija hindi mo naman kailangang ipagpalit ang kasiyahan mo sa school—"

"Mom it's okay. Gusto ko ring makatulong sa lolo." Ang lolo na nasa Pilipinas na ngayon. Nauna itong umuwi at inatupag ang pamamalakad ng SBluPearl Corp.

Niyakap ako ng mommy at nakangiti ito. Ngumiti rin ako sa kanya dahil alam kong higit ang sakripisyo ng mommy. Buong buhay niya kahit na hindi pa ako pinapanganak ay siya ang kasama ng lolo sa pamamalakad ng kumpanya.

"Thank you sweetheart. Thank you for understanding." Hinawakan ng mommy ang kamay ko. Kinuha ko naman ang isang baso ng gatas para inumin.

Napahinto ako at nabitawan ang baso dahilan para mabasag ito.

"Elise what happened?" Pag aalala ng mommy. Wala akong magawa kundi ang mapasigaw. Mapasigaw sa sakit at kirot ng tiyan ko.

"Oh no oh no!" My mom freaked out when she saw blood running down my knees.
Dinudugo ako.

"Belinda! Belinda call the driver!" Utos ng mommy.

Nagdali dali ang katulong para hanapin ang driver.

"Ohhh mom! It hurts me so bad!" Pinilit kong kumalma. I can feel the pain. So much pain and it's killing me.

Inalalayan ako ng mommy tumayo at biglang dumating si Milano.

"Oh my anong nangyare?" He freezed.

"Milano wag kang tumunganga! Buhatin mo!" Sa taranta ng mommy ay napasigaw na ito. Sumunod naman si Milano at binuhat ako.

"Breathe sweetheart." Ani ng mommy.

Enhale.

Exhale.

Paulit ulit kong ginawa ang inutos ng mommy.

"It's okay. You're gonna be fine." Nakapasok kami ng sasakyan at si Milano na ang nagpaharurot papuntang hospital.

"Mom hindi ko pa due date." Kunot noong sabi ko. I can feel the pain more when I keep talking. I bite my lower lip. This is the most painful thing ever.

"Yeah ssshh we're almost there just breathe okay? Breathe." Pagpapakalma sa'kin ng mommy.

Oh god please not now. Please guide me. Ayokong mapano ang bata. I love him so much.

Patuloy ako sa pag hinga ng malalim. Hawak hawak ang tiyan ko habang ang mommy ay nakahawak sa isang kamay ko.

Nanlalamig ang mga kamay ko at nanginginig. I'm scared. I'm so scared.

Nakarating kami sa nasabing hospital. Kaagad akong binuhat ni Milano at sinalubong ng mga doctor. Inihiga agad ako sa kamang de gulong at kinabitan ng oxygen sa ilong.

Sa sobrang bilis ay ganon rin kabilis ang kaba sa puso ko. Madadaanan ang mga ilaw. Naramdaman ko ang pag sunod ng mommy. Hawak hawak niya ang kanang kamay ko.

Sobrang bilis ng mga pangyayare.

Ipinasok ako sa ER at nag le labour na ako.

"Okay mam I count 1to3 then push." Ani ng doctora.