Ada şirkete gidip boynuna görevli olduğunu belirten kartı astı ve birkaç çalışana selam verip asansöre yöneldi. Bugün yine büyük bir toplantı vardı. Bang Shi Hyuk'un hızla çıkışa gittiğini fark etti.
Asansör kapısı açıldığında Taehyung'un içeride beklediğini gördü. İlerleyip yanına geldi ve bakışlarını Tae'nin gözlüklerinin ardındaki gözlerine sabitledi.
"Nereye gidiyorsun Taehyung-ah?"
"Selam Ada. Yoongi hyung'a yanlışlıkla şapkamı attım da... Bir süre öyle şirketi dolanayım dedim."
Ada gülerek kapanan kapıya baktı. Aklına aniden 'Seni seviyorum Ada.' cümlesi geldi. Aslında üç gündür sürekli kafasında bu cümle dönüp duruyordu. Sanki yıllardır bazı şeyleri hissetmesi için bir uyarıcı bekliyordu ve Yoongi'nin cümlesi bu uyarıcıydı. Her aklına geldiğinde boş bir sokakta deli gibi koşmak istiyordu. Ama 'Bunu arkadaşça söyledi.' diyerek kendisini dizginlemeyi başarıyordu. Nitekim cümlenin geldiği konuya baktığında öyleydi de...
"Geldik."
Taehyung onun dalgınlığını fark edip geldiklerini belirterek inmesini bekledi. Ada ile pek yalnız kalmamışlardı ama onun ne kadar iyi birisi olduğunu anlamadı uzun sürmemişti. Yoongi telefonunu kaybedince ona yazdığı an aklına geldi. Üstünden yaklaşık üç ay geçmişti ama Ada artık ailesi gibiydi.
"Demek Yoongi'ye şapka fırlattın."
Tae güldü ve gözlüğünü düzeltti.
"Tam ensesine geldi. Bana bakışını görmen lazımdı."
"Ah tahmin edebiliyorum. Şu bakışı mı attı?"
Ada ağzını hafif aralayıp kaşlarını çattı. Gözlerini de kısıp Taehyung'a döndü. Tae kahkaha atarak "Kesinlikle böyleydi." dediği sırada pratik odasına girdiler. Ada yüzünü düzeltip birkaç çalışana ve çocuklara selam verdi. En son köşede yeni koreografilerini çalışan Yoongi'nin yanına gitti.
"Beni taklit ettiğini görmedim sanma."
Güldü ve yere oturup karşısında baştan aynı hareketleri yapmaya çalışan Yoongi'yi izlemeye başladı.
"Bir daha Taehyung'a kızarsan seni Bang PD'nime şikayet ederim."
Yoongi güldü ve şakaklarından akan tere aldırmadan devam etti.
"Onun abisiysem bazen kızmaya hakkım var. Tıpkı sende olduğu gibi..."
"Biz aynı yaştayız!"
"Ama ay olarak büyüğüm."
"Bu pek de önemli değil."
"Benim için önemli."
"Ada, harika bir hareketimiz var. Sana da öğreteceğim!"
Hoseok bağırarak Ada'ya doğru yürümeye başladığında Ada ayağa kalktı.
"Ah ben almıyım Hoseok-ah. Bu arkadaş gibi ter içinde kalmak istemem."
Yoongi'yi gösterek güldüğünde Hoseok'ta Yoongi'ye şakayla karışık tiksinerek baktı.
"Biliyor musun Ada? Seni gerçekten de çok özlediğimi fark ettim."
Ada şaşırarak Yoongi'ye baktı ama neden böyle bir şey dediğini anlayamamıştı.
"O yüzden sana sıkı sıkı sarılmak istiyorum."
Yoongi cümlesinin sonuna doğru kollarını açarak Ada'ya ilerlemeye başladığında Ada Hoseok'un arkasına geçti. Bu haliyle ona sarılmasına asla izin vermeyecekti tabiki de!
