Yoongi sabah uyandığında başında müthiş bir ağırlık hissediyordu ve sebebi gece boyunca düşünüp durmasından başka bir şey değildi.
Ada'ya ne kadar sinirli olduğunu düşünmüştü. Böylesine tehlikeli bir insanla tartışmasına gerçekten sinirlenmişti. Ama odadayken düşündüklerini, hissettiklerini fark edebilmişti ve sadece bir an odasına gitme isteği ile dolmuştu. Sonrasında ise bunun gerçekten saçma bir fikir olduğunu düşünmüştü.
Üstelik birkaç seferdir ondan bir şeyler saklaması Yoongi'nin değersiz hissetmesine sebep olmuştu. "Evet her şeyini anlatmasını istemek bencillik olurdu ama en azından hayatına biraz da olsa dahil olabilirim." diye düşünmüştü ve en sonunda sabaha doğru uyuyakalmıştı. Şimdi ise başucunda Seokjin onu uyandırmak için bekliyordu.
"Hey, daha ne kadar somurtarak orada yatmaya devam edeceksin?"
Yoongi bir süre daha gözleri kapalı bir şekilde yatmaya devam etti ama gitmeyeceğini anlayınca oflayarak yataktan doğruldu.
"Provaya geç kalıyoruz Yoongi ah. Hazırlan ve beş dakikaya aşağıda ol. Yardıma ihtiyacın olursa ara."
Seokjin odadan çıkacakken Yoongi ona seslenip durdurdu.
"Ada nerede?"
"Şirket onu kovmadı tabiki de ama bir süre yan yana gözükmemeniz gerektiğini düşünüyorlar."
"Ne yani? Sürekli yanımızda olan birisinden uzak durmam nasıl mümkün olacakmış?"
"Temas, ev ziyaretleri gibi şeyler Yoongi ah. Yoksa Ada zaten hep yanımızda."
Bu durum Yoongi'nin başına daha derin bir ağrı saplamıştı. Aptal bir kız yüzünden ondan uzak durma düşüncesi oldukça sinirlerini bozucuydu.
Seokjin odadan çıktığında banyoya gidip yüzünü yıkadı ve dişlerini fırçaladı. Üstüne de hızlıca bir şeyler giydi ve çantasını alıp odadan çıktı. Artık değnekler olmadan da yürüyebiliyordu ve bugün onu mutlu eden tek şey buydu.
Hafif topallayarak asansöre yöneldi ve aşağı indi. Kapı açıldığında lobide onu bekleyenlere hızlıca göz gezdirdi. Ada'yı kafasındaki kulaklıkla müzik dinlerken bulunca bir an olsun rahatladı. En azından onu bugün görebilecekti.
Yanlarına gittiğinde diğerleri de hareketlenip araçlara doğru yönelmeye başladılar. Ada ise menajer hyungla birlikte en önden gitmişti bile. "Demek ki onu yeterince uyarmışlar." diye düşündü.
"Hyung nasılsın?"
"İyiyim Taehyung ah."
"İyisin tabi. Değneklerin yok ha?"
Hoseok ona hafifçe omuz atıp güldü. Yoongi ise omuz silkmekle yetindi.
Ada arabanın ön kısmına binip menajere döndü.
"Bu provaya gelmeme gerek var mıydı gerçekten? Benlik bir iş olmadığı için boş boş oturuyorum."
O sırada Yoongi'nin arabaya bindiğini gördü ama ona bakmamak için direndi. Elinde olsa binlerce kez özür diler hatta zamanı geriye sarıp o tuvalete hiç gitmezdi ama olan olmuştu. Ve şimdi cezasını çekiyordu. Ondan uzak kalarak...
"Gelmeseydin de boş boş oturacaktın."
Uzun boylu adamın gülerek cevap verdiğini fark ettiğinde oflayarak önüne döndü.
"Sahnede sana öğrettiğim dans hareketlerini bize gösterebilirsin."
"Göstermem jimin ah. Geçen sefer suratınız kıpkırmızı olana dek güldünüz."
