Saatler süren uzun bir yolculuktan sonra Japonya'ya ulaştıklarında hepsi uykulu bir şekilde uçaktan inmeye başladı. Yoongi ise hala omzunda uyuyan kıza bakmakla meşguldü. Ne kadar süredir böyle uyuyordu bilmiyordu ama oldukça rahat olduğu belliydi.
"Ada?"
"Hmm"
"Geldik, uyan."
Ada gözlerini yavaşça açında önündeki ekrandan kendi yansımasını gördü. Ardından ise mavi gömlekli bir omuz...
Kafasını hızla kaldırıp Yoongi'ye baktı.
"Özür dilerim uyurken kafam düşmüş olmalı."
Yoongi cümlesine gülüp ceketini giymek için hareketlendi.
"Omzum kafanı affetti."
Son olarak ikisi de uçaktan inip gizli çıkıştan geçerek kalacakları otele gittiler. Ada şimdiden oldukça yorgun hissediyordu. Diğerlerinin ne kadar güçlü olduklarını fark etti bu süreçte. İşleri gereği sürekli yurtdışına çıkmak, otellerde kalmak, yeni şarkılar üstünde çalışmak... Onlara her geçen gün biraz daha hayran kalıyordu.
"Uçakta hiç uyuyamadım. Akşama kadar uyuyacağım."
Jimin odadına doğru yönelirken diğerleri de yardıma ihtiyaçları olup olmadığını sordu.
"Biz hallederiz çocuklar. Siz de gidip dinlenin. Akşam steak yemek için toplanırız."
Seokjin ona eliyle öpücük yolladığında Ada'da aynı şekilde karşılık verdi. Herkes odalarına dağıldığında ise Yoongi ve o baş başa kalmıştı.
"Artık ayağımın üstüne neredeyse tamamen basabiliyorum."
"Yine de biraz daha bu değnekleri kullanmalısın. Yarın kontrol için bir doktor çağırtabilirim istersen."
Yoongi kafasını sallayıp elinde karta baktı.
"376 numara. Seninkisi de 377 olmalı."
Ada elindeki karta bakıp ona döndü.
"Bunu önceden bildiğini düşünüyorum?"
Yoongi gülerek omuz silkti ve ilerlemeye başladı. Kapıyı açıp içeri girdiklerinde eşyalarının çoktan odaya bırakıldığını gördüler. Ada hızlıca ona bir pijama takımı alıp uzattı.
"Uykum yok."
Ada bir süre düşündükten sonra parmağını şıklattı.
"Odama gidip duş alayım ve sonra beraber film izleyelim?"
Yoongi bir süre düşünüyormuş gibi yaptı. Cevabı çok net belliydi ama kolay lokma gibi durmak istemiyordu.
"Pekala."
Ada gülerek odadan çıktı ve bir yan odaya girerek yerde bekleyen valizine baktı. İçini açıp rahat birkaç parça aldı ve duşa girdi. Saçlarını kurutup odadan çıktığında telefonuna gelen bir mesajla kapıyı çalmadan önce bekledi.
kimnamjoon: Ada, 304 numaralı odaya gelir misin müsaitsen? Bir de buraya geleceğini Yoongi'ye söylemezsen çok iyi olur.
Ada kaşlarını çatarak mesaja baktı. Neden Yoongi'ye söylememesi gerekiyordu?
Cevabını öğrenmek için düşünceler içerisinde 304 numaralı odaya ulaştı. Kapıyı çaldığında açan kişi Seokjin olmuştu.
"Neler oluyor?"
Seokjin içeri geçmesi için kenara kayınca Ada hızlı adımlarla içeri geçip menajere döndü.
"Önemli bir şey değil Ada. Sadece az önce Yoongi'ye karşı aşırı hareketleri olan bir hayranın bu otele kayıt yaptırdığını öğrendik. Yönetime bunun hakkında bir şeyler yapmasını söyledim fakat kızın yanlış bir hareket yapmadığı sürece onu otelden uzaklaştıramayacaklarını söylediler."
