⌘ 51'den devam 4 ⌘

2.6K 127 33
                                    

Yavuz sabah uyanınca üzerinde hala bir yorgunluk vardı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yavuz sabah uyanınca üzerinde hala bir yorgunluk vardı. Dün gece Baharla hiç konuşmamışlardı. Sadece Yavuz ona sarılmıştı. Gece geç saatlere kadarsa ikisinin de gözüne uyku girmemişti.

Yavuz Baharı ne kadar kırdığının farkındaydı. Ve çok pişmandı. Bir an önce Baharın gönlünü almak istiyordu.

Yavuz tek dirseğinin üzerinde yükselip melek gibi uyuyan karısının yüzünün her zerresini inceledi.

O kadar güzel ve masum uyuyordu ki Yavuz dayanamayıp karısının yanağına sulu bir öpücük kondurdu.

O kadar güzel ve masum uyuyordu ki Yavuz dayanamayıp karısının yanağına sulu bir öpücük kondurdu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Baharsa yüzünde hissettiği sulu öpücükle gözlerini yavaşça araladı. Uyku mahmurluğuyla bebek gibi gözlerini ovuşturdu.

Yavuz gülümseyerek Baharın bu çocuksu sabah sersemliğine baktı. Sonra da eğilip Baharın boynunu öptü.

Bahar sersemliğini biraz üzerinden atınca boynunu öpen Yavuzu iterek "Barıştığımızı hatırlamıyorum sarı komutan " dedi

Yavuz Baharın onu itmesini aldırmadan tekrar boynunu öptü ve "Seni çok seviyorum" dedi

Bahar Yavuzu tekrar iterken "Kırılan kalbimde seni çok seviyor ama kırık işte " dedi

Yavuz bu seferde Baharın yanağını öptü ve "Bugüne kadar sen benim yaralarımı iyileştirdin. Bırak şimdi de ben o kırık kalbi tekrar birleştireyim" dedi

"Eskisi gibi olur mu ? " diye sordu Bahar dolu gözlerle

"Elimden gelen herşeyi ama herşeyi yapacağım. Söz " dedi Yavuz elinin tersiyle Baharın yanağını okşarken.

Ardında Baharın dudaklarına minik bir öpücük kondurdu. Geri çekildiğinde "Bir saniye bekle beni" dedi ve yataktan çıktı.

Odaya geri geldiğinde elinde siyah kadife bir kutu vardı. Yatağa oturup Baharın da oturmasını sağladı.

Yavuz Baharı iyice kendine yaklaştırıp elini tuttu ve "Geçen hafta bir kuyumcunun önünden geçerken vitrininde bir kolye gördüm. Gördüğüm an 'Bu tam benim Baharıma ait bir kolye' dedim. Normalde sana bunu iki hafta sonra, bizim için çok özel olan bir günde verecektim ama nasibi şimdiymiş" dedi

Keşke Olsaydı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin