Huhuu, ben geldimmm. Size özel bölüm getirdim.
Bugün 27 Mayıs. Bugün YavBah fandomun bayramı. Neden? Çünkü bugün Söz bitiyor. Artık o saçma fragmanları da o aptal çifti ve fanlarını da görmeyeceğiz. Sonunda kurtuluyoruz.
Başta bölümü izlemeyi düşünmüştüm ama vazgeçtim ve bölüm yazdım.
Bugün YavBah fandomun bayramıysa bu da bayrama özel bölüm olsun canlarım.
Bol yorumlarınızı bekliyorum.
Hadi bölüme geçelim. Ay bunu demeyi çok özlemişim.
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯
Hayat insana güzel armağandır verir. Canını çok yakar, çok ağlatır seni; ama güzel şeylerde verir sana. Hayatını adadığın bir can mesela... O canı sana verir. Onun için ölürüm dediğin canı verir.
Bahar yüzündeki minik tebessümle mışıl mışıl uyuyan oğlunu kokusunu ciğerlerine doldurarak öptü. Yaz aylarında bile olsalar uyurken insanın bedeni soğuduğu için oğlunun üzerini mavi renkli pikeyle örtüp odadan çıktı.
Oğullarının odasının hemen yanındaki odaya, kendi odalarına, girdi. Saten, açık mavi renkli olan şort ve ince askılıdan oluşan geceliğini giydi. Saten geceliğini ince askılarında oldukça hoş görünümlü danteller vardı. Aynı danteller şortunun alt kısmında da vardı.
Geceliğini giyince aynanın önündeki pufa oturdu. Yüzündeki hafif makyajı sildi. Saçlarını toplamak için lastik tokasını aradı. Bulamayınca masanın kenarındaki kurşun kalemle saçlarını gelişi güzel topladı. Kremle yüzünü ve ellerini nemlendirip yatak odasından çıktı, salona ilerledi.
Kocasının bilgisayara gömüldüğünü görünce dudaklarını büzüp yanına ilerledi. Yavuzun sol kolunu tutup kaldırdı ve kucağına yan bir şekilde oturdu.