Shit happens | BXB | Voltooid

4

Nadat ik me verslapen had en pas in de pauze om 12 uur op school kwam en een preek kreeg van de conciërge dat ik te vaak te laat kom, zie ik Oliver staan met een paar mensen van het hockey team en wat anderen. Riley heb ik wel gezien maar beide hebben we even geen behoefte om elkaar te spreken, dat weet ik nu al. In haar ogen heb ik schuld, in mijn ogen heeft zij schuld. ''Oliver.'' Ik stap op hem af en hij kijkt op. Michael is er ook bij. ''Jack...'' Zegt hij op een toon die ik even niet kan plaatsten. Ondanks onze eerste ontmoeting van gister voel ik me ook ontzettend schuldig dat ik zo tegen Oliver deed. Hij is een goed persoon en hij verdient dit niet. 

''Ik... Het spijt me van gister avond. Ik bedoelde het niet zo ik was gewoon super boos. Je weet toch wel dat ik niks tegen gay of al die dingen heb. Het kwam er gewoon uit zonder dat ik het zo bedoelde. Ik vind het juist heel aardig dat ondanks we elkaar gister hebben ontmoet, je wel de moeite nam om te vragen of ik oké was dus...'' Ratel ik en hij grijnst klein. ''Het is oké, Jack. Ik weet dat je het niet meende. Ik zie jou niet als zo iemand. Ik had al een beetje rond gevraagd bij Riley. Alhoewel haar verhaal super scheef was, maar oké.'' Zegt Oliver met een kleine knipoog en ik glimlach. ''Laat me raden. Ik was de grote klootzak?'' Vraag ik en ik rol mijn ogen en Oliver en zijn vrienden lachen. ''Is dat niet zo in iedere relatie en ruzie?'' Vraagt een van de jongens en ik knik. ''Bij Riley meestal wel. Dat is het enige hoor. Ik wil haar niet neerhalen omdat we ruzie hebben.'' Zeg ik eerlijk. ''Jij was in haar ogen de grote klootzak ja.'' Zegt Oliver lachend en ik zucht.

''Jack! Man waar was je de afgelopen uren? Heb je jezelf weer een vrije ochtend gegeven?'' Vraagt Joey die naar me toe komt en lachend een arm om mijn schouders zwaait en door mijn haar woelt. ''Ja man. Verslapen. Latertje vannacht.'' Lach ik terwijl ik mijn hoofd weg probeer te krijgen bij zijn hand. ''Elf uur is inderdaad kleine jongetjes hun bedtijd!'' Lacht Michael en ik grijns. ''Wie weet wat ik thuis allemaal heb gedaan.'' Grijns ik en we schieten allemaal in de lach.

''Jack!'' Hoor ik Riley haar stem boos. Inmiddels is het het einde van de schooldag en stond ik nog even met Hunter en Oliver. ''Oh shit.'' Mompelt Oliver. ''Succes maatje.'' Lacht Hunter die me een schouderklopje geeft en samen met Oliver wegloopt. 

''Wat ga je slecht over mij praten omdat we ruzie hebben!?'' Roept ze kwaad en ik frons. ''Niet waar?'' Vraag ik verbaasd. ''Melissa hoorde dat je over mij tegen Oliver praatte! Je zei dat in mijn ogen dat jij altijd de klootzak bent! In dit geval ben je dat inderdaad ja.'' Zegt ze boos en ze slaat haar armen over elkaar. ''Ja, en ze heeft zeker niet gehoord wat ik daarna zei. Dat ik zei dat ik je niet wil neerhalen ondanks dat we nu ruzie hebben.'' Zeg ik boos en ze fronst niet wetende wat ze moet zeggen. ''Ja dat weet je niet hé. En je gelooft het zeker ook niet. Vraag maar aan iedereen die erbij was wat ik zei. Je vriendinnetje weet zeker ook wel wie erbij waren. Gezien het feit dat ze me aan het afluisteren was.'' Zeg ik kwaad en ik loop uit de school. 

Ik laat mijn tas op de grond en hoor stemmen uit de woonkamer. Waarschijnlijk zijn de jongens er. Zodra ik de woonkamer in kom worden mijn gedachtes vastgesteld. ''Hey vriend! Hoe was je korte schooldag?'' Vraagt papa en ik zucht. ''Super tof.'' Mompel ik sarcastisch en ik laat mezelf op de stoel vallen en vier vragende hoofden kijken me aan. ''Gezeik met de conciërge dat ik te laat was uiteraard en nog meer fucking gezeik met Riley.'' Zeg ik met een zucht en leun achterover en kijk kort naar de tv. 

''Oh, dus het is nog niet uitgepraat? Waar ging het over?'' Vraagt Niall en ik kijk hem aan. ''Geen flauw fucking idee!'' Roep ik uit. ''Aww vrouwen problemen schatje?'' Mama drukt een kus op mijn hoofd en haalt een hand door mijn haar. Geïrriteerd buig ik mijn hoofd weg. ''Ja zij ja, kut ongesteldheid. Ga toch weg.'' Mompel ik en ik kijk opnieuw naar de tv. ''Alsof wij daar om gevraagd hebben. Misschien is het wel je eigen schuld als je zo doet.'' Merkt mama op met een frons en ik kijk haar verontwaardigd aan. ''Je bent nu net Riley!'' Roep ik uit en ik zucht.