Shit happens | BXB | Voltooid

18

Vandaag gaan mijn ouders Oliver ontmoeten. Ik ben stik nerveus. Met een lach open ik de voordeur en kijk op in Oliver zijn blauwe ogen. Je kunt wel zeggen dat hij flink cliché is met zijn blonde haar en blauwe ogen. ''Hey, kom er in.'' Oliver stapt glimlachend de hal in en drukt een korte kus op mijn lippen. Het bloed stijgt naar mijn wangen. We hebben net 3 maanden en toch word ik nog steeds op een goede manier gek van hem. Ik kan maar niet wennen aan zijn zachte lippen op de mijne. Zijn zachte aanrakingen en fijne stem om naar te luisteren. Ik hoor geschreeuw uit de woonkamer en grinnik zacht. ''Sorry, mijn vader maakte een opmerking over dat vrouwen in de keuken horen...'' Oliver schiet in de lach en trekt zijn trainingsvest uit. ''Begint al lekker.'' Merkt hij op en ik knik terwijl ik zijn tas over pak als hij zijn schoenen uit doet. Toch ben ik heel nerveus. Wat als papa en mama hem niet leuk vinden? Of dat de meiden hem stom vinden. Oliver lijkt juist heel ontspannen. Wat als ik mezelf voor schut zet. Of dat hij zichzelf voor schut zet. 

Met mijn handen in mijn zij kijk ik naar mijn ouders die in de keuken op de vloer elkaar proberen te slaan met keukengerei. ''Wij mogen dan wel homo zijn, maar je hebt nooit gezegd dat je vader een meisje is.'' Ik kijk met een verbaasde lach naar Oliver en dan naar mijn ouders die ineens er achter zijn gekomen dat Oliver inmiddels al was aangekomen. 

''Hoezo dat nou?'' Fronst Louis nep verontwaardigd. ''Nou voor iemand die een seksistische opmerking maakt over vrouwen in de keuken lijkt het er flink op dat jij je in de keuken bevind... En je mept als een 6 jarig meisje.'' Ik schiet samen met mama hard in de lach terwijl Louis Oliver met open mond aankijkt. Ik had nooit verwacht dat Oliver gelijk zo een grote mond op zou zetten, maar gelukkig weet ik dat mijn ouders dat alleen maar kunnen waarderen. Ze kunnen het wel hebben en het maakt ze niks uit. ''Ik pak wel ijs voor je, schat.'' Zegt mama lachend en ook Louis schiet in de lach. ''Het ijs is toch al gebroken...'' Merkt Louis op en ook Oliver schiet in de lach.

Ik had alles wat ongemakkelijker ingebeeld, maar eigenlijk omdat zoals papa al zei, het ijs al gebroken. Het is allemaal heel ontspannen, zelfs ik ben van mijn zenuwen af. ''Je gaat me toch niet vertellen dat ik je moet vliegtuig voeren?'' Ik kijk op naar Oliver die me lachend aankijkt. ''Nou, schijnbaar hebben wij dat te weinig gedaan. Hij eet niks.'' Merkt mama op en ik geef haar een korte boze blik. ''Ik vind het gewoon niet lekker.'' Merk ik op met een zucht terwijl ik mijn aardappeltjes naar het hoekje van mijn bord schuif. ''Hoe kan je aardappelen niet lekker vinden? Patat? Aardappelpuree?'' ''Hoevaak hebben we deze discussie al gehad?'' Mompel ik met een zucht en Oliver denkt na. ''Meen je nou ec-'' ''Veertien keer, inclusief deze.'' Zegt hij terwijl hij een slok drinken neemt en ik rol mijn ogen. We hebben drie weken samen gewoond toen papa en mama in Amerika waren. Toen heeft hij van alles mijn maag in geforceerd. Alleen weten papa en mama dat niet. 

Die weten überhaupt niet dat Oliver voor vandaag hier al thuis is geweest. ''Ik zweer. Als onze relatie lang duurt, no worries, jij lust ALLES.'' Zegt Oliver en ik schud langzaam mijn hoofd. Hij heeft me al wat dingen laten proeven. En misschien moet ik dat wat vaker doen, maar daar heb ik gewoon geen zin in. Ik wil niet toegeven. ''Als je dat voor elkaar krijgt zijn wij je eeuwig dankbaar en heb je officieel mijn hart...'' Zegt papa en ik zucht geïrriteerd.

''Je kan je niet eens herinneren waar aardappel naar smaakt.'' Concludeert Oliver nadat hij en mijn ouders een langdurig gesprek gehad hebben over wat ik allemaal niet lust en dat ik de meeste dingen al niet meer heb geproefd sinds mijn vierde. Ik heb letterlijk samen met Oliver patat gegeten, dat is bijna het zelfde. Ik laat een grote gaap en sluit mijn ogen. ''Niet stikken.'' Ik wil mijn mond sluiten en mijn ogen openen om Oliver verbaasd aan te kijken als hij een aardappeltje in mijn mond stopt. 

Uit reflex sluit ik mijn mond en voel hoe mijn tanden de aardappel tot moes maken. ''Smooth as fuck.'' Hoor ik papa zeggen en ik kijk Oliver boos aan die me met twee onschuldige ogen en een amuserende lach aankijkt. ''En...? Als je kauwt dan proef je meer.'' Zegt hij sarcastisch en ik rol mijn ogen en lichtelijk geïrriteerd begin ik tergend langzaam op het aardappeltje te kauwen. Ik kan niet boos blijven op hem. Drie hoofden kijken me verwachtingsvol aan en ik negeer ze net zo hard. Ik weiger om mijn mening over aardappelen te wijzigen. Ik heb al zo lang ik me kan herinneren geen aardappel meer gegeten en ik weiger om te zeggen dat het niet zo onwijs vreselijk is dan dat ik altijd beweerd heb. ''Ik help Jackie wel met opruimen.'' Roept Oliver enthousiast als hij mijn voorbeeld volgt en mijn ouders hun borden oppakt. ''Dankjewel, Oliver.'' Zegt mijn moeder met een glimlach.

''Je vond het lekker he.'' Oliver slaat zijn armen van achter om me heen als ik de vaatwasser inruim en ik zucht. ''Nee.'' Ik bijt op mijn lip om mijn grijns te onderdrukken. We weten beide dat ik lieg. Niet dat ik het lekker lekker vond, maar ik vond het niet vies. ''Als je toegeeft...'' Oliver denkt even na. ''Dan...?'' Vraag ik en ik draai me naar hem toe en sla mijn armen om zijn middel heen. ''Dan geef ik je vanavond een massage.'' Oliver kijkt me met een grijns aan en ik schiet in de lach. ''Nodig je jezelf nou uit om te blijven slapen?'' ''Ik ben meerderjarig. Ik durf wel in het donker op straat hoor. Daarnaast ben ik toch met de auto...'' Zegt Oliver met een speels lachje.

''Die aardappel was niet zo erg eigenlijk.'' Beken ik met moeite.

''Ik had mezelf eigelijk wel uitgenodigd om te blijven slapen.'' Bekend Oliver met een grijns en ik hoor mijn ouders in de lach schieten.

''Jullie zijn echt twee eigenwijze mokkels bij elkaar hoor!'' Lacht mijn moeder en ik lach zacht. ''Trouwens, jij zei gister dat wij iemand kennen die Oliver ook kent. Wie bedoelde je daarmee? Ik ben nu wel benieuwd eigenlijk.'' Zegt mijn moeder ineens als we met zijn allen op de bank zitten en Oliver kijkt denkend op. ''Ja, wie was dat ook al weer. We hadden het er laatst nog over...'' Mompelt hij en ik denk ook na. 

''Ja! Volgens mij heeft Louis samen met mijn ouders gewerkt. Een week samen met je band ding. Dacht ik...'' Zegt Oliver en Louis denkt na. ''Mijn moeder is Michelle en mijn vader is Mick.'' Zegt Oliver en Louis zijn ogen worden wijd. ''Zijn dat jouw ouders!? Nee joh! Maar dan zijn Morris en Demi jouw broertje en zusje?'' Vraagt Louis en Oliver knikt. ''Morris is mijn oudere broer. Demi is mijn iets jongere zusje en dan nog Tim en Sem die zijn beide twaalf.'' Legt Oliver uit en Louis knikt bedenkelijk en schiet dan in de lach. ''Maar Morris jongen...'' Louis legt zijn hand op zijn mond. ''Ja ik weet het al. Morris praat altijd over mij achter mijn rug om als 'mijn broertje die van pik houdt' ik weet het.'' Oliver lacht zacht en ik lach mee. ''Oh dat weet je dus wel. Ik moest er wel om lachen, maar aan de andere kant had ik wel iets van dat dat eigenlijk echt niet kon.'' Zegt Louis en Oliver schud zijn hoofd. ''Nee, ik vind het niet erg meer. In het begin irriteerde ik me er aan. Maar we hebben het een keer uitgepraat. Hij had eerst heel erg het gevoel dat ik een of ander vrouwelijke homo werd weet je wel en dat hij zijn stoere stoei maatje kwijt zou raken. Nu maakt het hem niks meer uit omdat hij weet dat er niks veranderd.'' Legt Oliver uit en papa en mama knikken.

''Hoe is het nou eigenlijk tussen jou en Darcy. Sinds dat ruzie ding laatst?'' Vraagt Oliver ineens en ik kijk op. Ja, kut. Ik heb mijn ouders nog niet verteld over het hele gedoe met Darcy. Ik zie dat papa en mama doen alsof ze het niet horen, maar papa kijkt via zijn ooghoeken onze kant op. 

''Ja, ruk natuurlijk. Het wordt er niet beter op. Ik wil haar best vergeven, maar als ze niet normaal doet dan zoek je het maar lekker uit. De rest is er ook klaar mee.'' Puur om papa te irriteren heb ik het niet over de oorzaak van het hele gedoe. Ik heb de laatste tijd al genoeg opgebiecht naar mijn ouders. ''Ja, je hebt ons dat nooit verteld. Hoe zit dat nou?'' Mama kijkt op en Oliver fronst. ''Oh echt waar, Jack? Heb je dat nooit verteld?'' Vraagt Oliver en ik bijt mijn lip. ''Nee... Dat heb ik niet nee.'' Zucht ik en ik kijk Oliver kort aan. Hoewel ik een boze blik had verwacht is dat niet zo. Hij glimlacht klein en pakt mijn hand. 

''Darcy heeft Oliver en mij samen gezien. We hadden echt net twee dagen of zoiets en niemand wist het nog. Toen waren we met zijn tweeën en toen waren we dus aan het zoenen en werden we betrapt door Darcy die zeer duidelijk liet merken dat ze er niet van gediend was dat een jongen een andere jongen zoende. We gingen al nooit goed met elkaar, maar toen kon ze al helemaal de pleuris krijgen. Weet ze niet eens dat haar eigen vader ooit met een jongen heeft gezoend en gedaan dan? Like what the fuck. Rot lekker op met die grindtegel kop van je dan.'' Mijn irritatie level is intussen alweer flink opgelopen en Oliver knijpt zacht in mijn hand.

''Wil je dat we het met Harry en Sandy bespreken?'' Vraagt mama en ik haal mijn schouders op. ''Was dat waarom je laatst zo ontzettend boos was?'' Vraagt Louis en ik knik. ''Ze was me al de hele middag op me zenuwen aan het werken en opmerkingen aan het maken en al die zooi. Ik was er zo ontzettend klaar mee. Als je me niet wilt zien omdat ik een relatie met een jongen heb. Kom dan ook niet naar een barbecue bij mij thuis. Blijf dan gewoon weg, daar is ze oud genoeg voor. Fucking kinderachtig is ze.'' Nu ik het eindelijk aan mijn ouders heb uitgelegd ga ik wel lekker, maar dat zorgt er ook voor dat ik nu weer super boos ben. We leven in een tijd waar het allemaal heel acceptabel is en dan komt er zo een trol voorbij gewandeld die even alles verpest. Ik kan dat écht niet hebben nu.