14

585 15 2
                                    

''Hoe is je wedstrijd gegaan?'' Vraagt ik aan Oliver terwijl ik zelf naar de zak met ijs op mijn enkel kijk. ''We hebben gewoon met 1-0, het ging wel goed. Kon beter. Was jij niet over dik een half uur pas klaar?'' Ik hoor de verbazing in Oliver zijn stem en ik bijt kort op mijn lip. ''Ja, maar ik mocht niet meer verder. Tyler heeft me omver gemaaid en nou ben ik de fucking pineut. Dus eigenlijk was de vraag of je me kon komen ophalen.'' Zeg ik en ik voel weer de woede in me opborrelen. Ik kan hem wel vermoorden. Een vriendschappelijke wedstrijd tussen mijn oude team en mijn nieuwe team en Tyler naait me keihard. Hij weet dat ik af en toe problemen heb met mijn enkel. Is hij soms beledigd dat ik naar een ander team ben gegaan? Vind je het gek met zulke kut streken. 

''Oh shit ben je oké? Tuurlijk kom ik je ophalen. Ben je aan het koelen?'' Vraagt Oliver en ik wil knikken, maar realiseer me dat hij dat niet ziet. ''Ja, ik zit op het moment bij de EHBO ding weet je.'' Merk ik op en ik hoor gerommel aan Oliver zijn kant. ''Goed, geef me een kwartiertje, oké?'' ''Ja, dankjewel. Tot zo.'' Mompel ik en ik hang op. 

Ik kijk op als ik Oliver zijn stem hoor. ''Hey!'' Roept hij en hij komt naast me zitten. Ik had wat drinken en een patatje gekregen in de kantine van de club nadat ik de zak met ijs gefrustreerd door het kamertje heen had gegooid. Ook had ik inmiddels mijn ouders al op de hoogte gebracht over het incident, alleen nog geen antwoord gekregen. ''Hier. Ik hoef niet meer.'' Mompel ik en ik schuif hem het halflege bakje met patat toe. ''Zeker? Hoe gaat het?'' Vraagt Oliver en ik haal mijn schouders op. ''Prima geloof ik. Als ik hem zie maak ik hem dood, maar voor de rest red ik me wel.'' Mompel ik geïrriteerd en ik voel Oliver zijn ogen op me branden. 

''Ik kan best lopen.'' Zucht ik en Oliver schud zijn hoofd. ''Kom nou. Niet zo moeilijk doen.'' ''Dan vallen we op.'' Zeg ik en Oliver rolt zijn ogen. ''Ze snappen het wel. Anders ga ik je in bruid stijl optillen en dan ben je al helemaal- goed zo.'' Onderbreekt Oliver zichzelf als ik op zijn rug klim tijdens zijn bruid stijl bedreiging. 

''Hoezo kan jij masseren dan?'' Vraag ik terwijl ik mijn shirt uit doe en mezelf op mijn bed laat vallen. ''Mijn moeder is fysiotherapeut geweest. Ik kan er niet tegen want ik ben super gevoelig voor kietelen, maar ze leerde me altijd de trucjes.'' Biecht Oliver eerlijk op en ik knik. ''Als je me rug breekt pak ik je.'' ''Dan is het al te laat!'' Lacht Oliver en ik grijns. 

''Niet in slaap vallen.'' Lacht Oliver en ik schud langzaam mijn hoofd. Als de hemel bestaat is dit het. Eens in de zoveel tijd laat ik een tevreden geluidje zonder dat ik het door heb. In een hele lange tijd heb ik me niet zó ontspannen gevoeld. ''Overmorgen geeft een vriend van me een feest. Ga je met me mee?'' Vraagt Oliver en ik denk even na. ''Als je voet goed genoeg is natuurlijk. Er komen ook wat mensen die je al kent.'' Voegt Oliver er aan toe. ''Ja, is goed. Gezellig.'' Zeg ik en ik open mijn ogen en zie Oliver glimlachen. 

-

''Weet je zeker dat je voet goed genoeg is?'' Vraagt Oliver terwijl hij de badkamer in komt. ''Godver je ziet er echt goed uit.'' Hij slaat zijn armen vanaf de zijkant om me heen. ''Ja? Mijn haar is het meeste werk. Ik moet echt naar de kapper.'' Merk ik op en Oliver drukt een kus op mijn wang. ''Ik vind het wel leuk. Ik moet oppassen dat mensen je niet gaan stelen.'' Lacht hij en ik bloos licht. ''Maak je daar maar geen zorgen om. Ik wil alleen jou.'' Merk ik op en Oliver glimlacht breed. 

Het is héél gezellig. Ik heb veel nieuwe mensen ontmoet. Het zijn leuke mensen die hier zijn. Oliver hield me eerst nog dichtbij, maar daarna liet hij me meer gaan wetende dat ik al meer contacten had gelegd en me niet meer ongemakkelijk voelde. Nu ben ik op een punt waar ik nooit echt eerder ben geweest. Ik ben ladderzat. Ik ben tuurlijk wel dronken geweest, maar zó dronken als nu. Nog nóóit. En het enige wat me wel duidelijk is van mijn situatie op het moment is dat ik morgen een hekel aan mezelf heb. 

''Jack? Jack kom, ik breng je naar Oli.'' Ik kijk op als ik mijn naam hoor. Geen idee wie het is. ''Volgens mij kan je niet eens meer staan. Kom hier.'' De jongen tilt me met gemak op en ik kijk verwonderd naar hem. ''Hoe doe je dat nou!?'' Roep ik verbaasd uit en hij lacht. Hij loopt naar boven de trap op en ik frons. ''Ga ik hier slapen?'' Vraag ik verbaasd en hij schud zijn hoofd. ''Oliver is boven met wat mensen. Hij wilde niet veel drinken.'' Zegt hij en ik knik half snappend wat hij bedoeld. 

''Oliver, volgens mij is het tijd voor Jack om naar huis te gaan.'' ''Oh Jezus. Wat heb je jezelf aangedaan Jack?'' Ik herken Oliver zijn stem en probeer hem aan te kijken. ''Zal ik met je meelopen?'' ''Graag.'' Antwoord Oliver en ik kijk de ogen weer aan. ''Mag ik ook lopen?'' Vraag ik en hij schud zijn hoofd. ''Jij zal waarschijnlijk kruipen.'' Grijnst hij en ik kijk hem beledigd aan. ''Ik ben geen baby!'' Roep ik uit en ik voel de koude buiten lucht. 

Na door mijn enkel gaan en vervolgens half op Oliver zijn rug gezeten te hebben zijn we in mijn kamer. ''Het spijt me dat ik niet heb opgelet.'' Mompelt Oliver terwijl ik toe kijk hoe hij mijn schoenen uittrekt. ''Het was lekker. Ik heb ook nieuwe vrienden gemaakt.'' ''Heel fijn, maar morgen heb je er spijt van, lieverd.'' Zegt Oliver terwijl ik half in gevecht ga met mezelf om mijn shirt uit te krijgen. ''Ik heb mezelf opgesloten.'' Roep ik verbaasd als ik beide armen in mijn shirt heb en geen armen meer vrij heb om mijn shirt over mijn hoofd te trekken. ''Je bent echt een mongool jij, wel een schattige mongool.'' Zegt Oliver lachend die me bevrijd van mijn gevangenschap. 

''Ik heb het koud.'' Zeur ik en Oliver zucht. ''Ik kom zo bij je liggen.'' Zegt hij terwijl hij zichzelf omkleed. ''Maar dan heb ik het nog steeds koud.'' Zeur ik door en Oliver kijkt me geïrriteerd aan. ''Laatst had je het ook koud en toen noemde je me een privé verwarming.'' Merkt hij op en ik kijk hem verbaasd aan. ''Kom.'' Oliver komt op het bed en slaat de dekens open. Langzaam volg ik zijn bewegingen. Ik heb het echt koud, maar ik heb geen zin om me te moeten bewegen om onder de dekens te kruipen. 

Oliver legt zijn handen op mijn heupen en trekt me dicht naar hem toe. ''De dekens zijn lekker warm, ik ook. Dan krijg jij het ook warm.'' Met een zucht kruip ik half onder de dekens en Oliver slaat het laatste stukje van de dekens ook over me heen. Niet veel later voel ik zijn warme lichaam tegen de mijne en hij slaat zijn armen om me heen. ''Bescherm je me vannacht tegen de boze mannen?'' Vraag ik terwijl ik naar hem toe draai en half op hem ga liggen. ''Ja, tuurlijk doe ik dat. Ga jij dan lekker slapen?'' Vraagt hij en ik knik sloom terwijl ik al bijna slaap. 

Shit happens | BXB | VoltooidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu