Shit happens | BXB | Voltooid

32

''Hey lieverd.'' Mama kijkt verbaasd op al ik thuis kom. Ik was de afgelopen 4 dagen bij Oliver gebleven. Ik ging wel naar school en mijn afspraken, maar niet naar huis. Oliver is de vier dagen ziek thuis gebleven van school. Ik heb mijn ouders ook helemaal niet gesproken. 

Mick en Michelle werken deze week met papa en de band en nam aan dat hun wel konden zeggen dat ik nog leef. ''Hey mam.'' Ik trap mijn schoenen uit en loop naar de keuken waar ik stemmen hoor. Papa en de jongens neem ik aan.

Tot mijn grote verbazing zitten Mick en Michelle aan de keukentafel bij papa. ''Hey man. Ben je er weer?'' Vraagt papa en ik knik. ''Lang niet gezien.'' Lacht Mick en ik lach zacht. ''Heel lang.'' Lach ik en ik pak een glas drinken en ga erbij zitten. 

''Hoe waren je afspraken van de week? Ben je heen gegaan?'' Vraagt papa en ik knik. ''Tuurlijk ben ik heen gegaan. Het ging wel oké.'' Mompel ik. Ik heb geen zin om dit te bespreken waar Mick en Michelle bij zijn. Volgens mij weten hun dit namelijk niet. Ik heb ze gezegd dat ik gewoon afspraken had.

''Ik weet het niet. Hij heeft vrijwel de hele week boven gezeten. Jack lette op.'' Zodra ik mijn naam hoor kijk ik op van mijn mobiel. ''Gaat het met Oliver?'' Vraagt mama en ik knik. ''Ja, het gaat goed. Hij voelt zich stukken beter dan maandag middag.'' Zeg ik en ze knikt. ''Mooi. Vervelend dat hij ziek is.'' Zegt mama en ik knik. 

''Ja, ik mis mijn kussens op de bank.'' Knipoogt Michelle en ik lach zacht. ''Het spijt me. Als ik eerder had geweten dat Oliver zo veel kussens gewoon chill vind had ik hem mee naar de Ikea genomen voor onze 6 maanden.'' Lach ik en Michelle en papa schieten in de lach.

''Riley ik heb een probleem. Ben je alleen thuis?'' Vraag ik door de telefoon terwijl ik haastig loop. ''Nee, iedereen is thuis. Wat is er aan de hand? Ben je oké?'' Vraagt ze bezorgd en ik zucht. ''Me ouders gaan me dood maken als ik zo thuis kom. Ik ben er met 5 minuten. Ik kom gelijk naar boven ja?'' ''Is goed. Tot zo.'' Riley is nog niet overtuigd dat het goed met me gaat. Ik heb de sleutels van hun huis en dat is dus veiliger dan aanbellen met het risico dat Niall of Amber open doet.

''Jezus, Jack!'' Roept Riley geschrokken uit als ze me ziet. ''Stil nou en help me.'' Sis ik en ik loop naar de badkamer en pak een washandje. ''Wat heb je gedaan? Ik pak zo een shirt van Steff.'' Zegt Riley die het washandje uit mijn handen pakt. Pas nu zie ik dat het bloed op mijn shirt is gedruppeld. Fuck. 

''Iemand die jij niet kent. Het lijkt erger dan het is. Denk ik...'' Zucht ik en Riley draait mijn hoofd naar haar toe. ''Je ouders maken je echt dood. Ik zweer. Waarom?'' Vraagt Riley en ik zucht. ''Ik kan het niet zeggen, sorry.'' Mompel ik en ik sis als ze de wond op mijn kaaklijn schoonveegt. Even stopt ze met bewegen en kijkt me aan. 

''Je bent geen dealer toch?'' ''Nee, what the fuck. Dat ik rook maakt me geen dealer.'' Ik rol mijn ogen en Riley haar ogen worden groot. ''Rook jij!?'' Vraagt ze en ik duw haar hand weg. ''Godver. Laat maar. Ik ga wel gewoon direct de hel in.'' Ik duw haar opzij en loop de badkamer uit.

Het maakt me ook allemaal geen ruk meer uit. Dan weet ze maar dat ik gerookt heb. Dan ziet Niall het opgedroogde bloed maar, dan weten papa en mama tenminste dat er wat gaat gebeuren als ik thuis kom. Leuk toch. 

''Jack! Jack kom terug!'' Roept Riley boos en ze komt achter me aan van de trap. ''Nee, Riley.'' Zeg ik bot en ik loop dwars door de keuken en woonkamer naar de voordeur. ''Holy shit, Jack.'' Roept Steff en ik hoor Niall ook wat zeggen. ''Godverdomme Jack.'' Ze pakt mijn arm beet gelijk met dat ik de deur open zwaai. 

Darcy staat voor de deur. 

What the actual fuck doet die hier. 

''He he. Duurde even. Eindelijk je verdiende loon, flikker.'' Ze rolt haar ogen. Ik grom wat en duw haar grof opzij en loop stug door. Ik negeer Riley haar geroep.

Via de keukendeur loop ik het huis in. Niet de beste optie blijkbaar. Liam, Sandy, Alex en Robin zitten samen met mijn ouders aan de eettafel. ''Wow gast ben je oké?'' Vraagt Robin die opstaat en ik rol mijn ogen. 

''Kan niet beter.'' Brom ik en ik loop naar de badkamer toe. ''Lieverd? Wat is er gebeurd?'' Mama komt bezorgd de badkamer in en ik rol mijn ogen. 

''Laat me alsjeblieft heel even.'' Zeg ik boos terwijl ik opnieuw een washandje pak. Mama knikt kort en gaat dan weg.

Ik probeer zo normaal mogelijk bij de groep te gaan zitten en te doen alsof er niks is. Alhoewel ik had kunnen weten dat dat te mooi om waar te zijn was. ''Heb je het gedesinfecteerd?'' Vraagt Mama en ik schud mijn hoofd. ''Is niet nodig.'' Mompel ik en papa wilt zijn hand gebruiken om mijn hoofd te draaien zodat hij beter kan zien wat er allemaal mis is. Ik duw ruw zijn hand weg. 

''Afblijven, dankjewel.'' Zeg ik geïrriteerd en papa fronst. ''In ruil dat jij het gaat desinfecteren.'' ''Godsamme.'' Ik sta op en keer terug naar de badkamer. Ook Robin komt de badkamer in.

''Wat doe je?'' ''Alsof jij het echt gaat desinfecteren....'' Grijnst hij en ik rol mijn ogen. ''Vuistslagen of muur?'' Vraagt hij en ik zucht. ''Beide.'' Mompel ik en ik pak toch maar het desinfecteer middel. Dat spul prikt zo erg en ik kan het het mezelf ook niet aan doen. 

''Kom hier.'' Zegt Robin en hij pakt een paar wattenschijfjes en het flesje. ''Nee, dude dat ga je-'' ''Jawel. Stil staan.'' Zegt hij en voordat ik het weet heeft hij mijn hoofd stevig vast met zijn ene hand en met zijn andere hand dept hij het watje over mijn kaak. ''Robin!'' Roep ik en ik sis.

Nadat alle wondjes met veel gesis en gevloek door Robin gedesinfecteerd zijn zucht ik. Het zijn er niet veel, maar wel vervelende. Eentje op mijn kaaklijn, eentje vlak bij mijn slaap en geen idee hoe, maar ook eentje op mijn sleutelbeen. Oh en een schaafwond op mijn elleboog, die is heel naar. Langzaam loop ik achter Robin aan terug naar de keukentafel. 

''Je verdient een koekje, Jack. Goedzo.'' Robin grijnst terwijl hij een koekje van de schaal pakt en hem aan mij geeft. ''Ik trap je van die fucking stoel af.'' Mompel ik en ik neem een hapje. ''Wat maakt jou zo agressief vandaag?'' Vraagt Liam met een frons.

Ik kijk toe hoe voor de zoveelste keer mijn mobiel oplicht. Riley belt alweer. Ik annuleer haar oproep en zet mijn telefoon helemaal uit. ''En sinds wanneer negeer jij, Riley?'' Voegt Alex er aan toe met een frons. 

''Iedereen. Iedereen is fucking kut vandaag. Ik was net bij Riley, ze is irritant. Net zoals jullie allemaal. Jullie maken me chagrijnig.'' Zeg ik boos en Robin fronst. ''Er is meer aan de hand.'' ''Bemoei je met je eigen shit.'' Mompel ik en ik sta op en loop naar boven.