Shit happens | BXB | Voltooid

9

''Hou toch op. Dat is onzin.'' Zeg ik geïrriteerd tegen Darcy en ik pak mijn drinken. Weer zo een fucking barbecue met zijn allen. Heel leuk, alleen Darcy verpest het altijd. ''Dat is helemaal niet waar!'' Roept ze terug en ik rol mijn ogen. ''Stop eens met het houden van discussies. Wees eens gezellig.'' Zegt Robin en ik zucht. ''Right, Jack hoe laat heb je je wedstrijd zondag?'' Vraagt Steff en ik schud langzaam mijn hoofd. ''Niet. Ik ben vrij. Oliver vroeg of ik mee kwam om wat te drinken als hun klaar zijn. Ik weet niet eens of ik daar wel zin in heb.'' Merk ik op en Alex fronst. 

''Waarom niet?'' Vraagt hij en ik zucht. ''Gewoon. Niet altijd zin in.'' Merk ik op en ik voel Riley haar elleboog in mijn rib en maak een rare beweging. Ik wrijf over mijn rib en zucht diep. Ik weet gewoon niet of ik een hele middag met Oliver kan zijn na afgelopen avond. En na vanmiddag... Het is nog steeds kut.  Ik wil eigenlijk niet weten voor wie zijn plan was. Ik wil niet weten of de kus oprecht was. En al helemaal niet waarom hij hem zo tripte toen ik uitkwam als niet hetero. ''Is toch gezellig. Jij en Oliver zijn beste vrienden geworden toch?'' Merkt Robin op en ik knik. 

Harry komt met een schaal met eten aan gelopen en zet het op tafel. ''Eetse jongens.'' Zegt hij met een knipoog en hij loopt weer weg. ''Eindelijk.'' Roep ik dramatisch en ik pak snel een hamburger. ''Hongerig Jack?'' Lacht Alex en ik knik. ''Zoals altijd...'' Mompelt Darcy knik rol mijn ogen. ''Ik kan het tenminste hebben. Ik heb tenminste niet zo een dikke grindtegel kop als jij.'' ''Ga uit mijn huis jij!'' Roept ze beledigd en ik pak mijn bord. ''Ik ga wel uit jouw ouders hun huis.'' Zeg ik en ik loop de tuin in naar de rest. 

''Niet gezellig binnen?'' Vraagt Liam en ik slik mijn eten door. ''Nergens waar Darcy is is het gezellig...'' Mompel ik en ik hoor Liam grinniken. ''Ik snap nog steeds niet wat er tussen jullie twee is.'' Zegt hij en ik lach. ''Niemand weet het.'' Zeg ik zacht. ''By the way. Nu snap ik waarom je geen vriendin kan onderhouden. Ik zou het ook niet volhouden met zo een sukkel.'' Zegt Darcy die haar hoofd om het hoekje van de deur steekt. ''Dar-'' ''Wanneer was jouw laatste relatie? Drie levens terug?'' Vraag ik en Darcy keert nors terug naar binnen. ''Jack! Dat kan je niet zeggen! Ga je excuses aanbieden.'' Zegt Louis kwaad. ''Zij begon.'' Zeg ik terwijl ik opnieuw opsta om te verplaatsen. 

''Jack wat je vanavond deed kan echt niet!'' Zegt mama geïrriteerd en ik rol mijn ogen. ''Je geeft altijd mij de schuld. Zij is altijd degene die het veroorzaakt. Waarom mag zij wel en ik niet?'' Vraag ik boos en mama rolt haar ogen. ''Ja doe maar zo!'' Zeg ik en ik stamp naar boven naar mijn kamer. 

''Heb jij dezelfde talenten als je vader?'' Vraagt Oliver en ik kijk op naar de sterren. ''Ja, ik voetbal veel. Ik ben laat begonnen met voetbal. Op mijn 16e pas, maar ik vind het leuk en ben er ook niet slecht in. Ook kan ik zingen. Ik doe het alleen niet buiten mijn familie om. Zelfs Riley heeft het nooit gehoord. Ik kan best mijn vader achterna. Ik wil het alleen niet. Ik voel me vreselijk door de situatie waar ik in zit nu. Al helemaal nu.'' Biecht ik eerlijk op. ''Ga door.''

''Ik voel me als een soort rolmodel voor mijn leeftijdsgenoten. Vooral jongens. Daarnaast gaan de meiden achter me aan. Dat is logisch, want ik ben dé zoon van Louis Tomlinson. Maar daardoor sta ik in een spotlight waar ik niet in wíl staan. Iedereen controleert me en als ik iets fout doe in hun ogen wordt ik daar driedubbel op gewezen. En daarnaast, al die meiden zitten achter me aan. En dat is moeilijk. Al helemaal nu ik er achter ben dat... Ja... Zoals ik al zei... Er achter ben dat meisjes niet echt helemaal mijn ding zijn. Of ik nou bi of gay ben. Ik heb het gevoel dat iedereen me zal bekritiseren om wie of wat ik ben. Het is moeilijk dat ik het gevoel heb dat ik iedereen tevreden moet houden en met iedereen rekening moet houden. Terwijl in feite is het juist het belangrijkste dat de mensen waar ík om geef het goed vinden. En iedereen daar buiten maakt geen ruk uit. Alleen krijg ik die gedachtes niet op een rij in mijn hoofd. Mijn hoofd is sowieso een zooi nu.'' Geen woord gelogen. 

''Daar kan ik me wel wat bij indenken. Het zal vast moeilijk zijn. Op zijn minst kan je krijgen wie je wilt. Ik moet daar hard mijn best voor doen.'' Mompelt Oliver en ik frons. ''Niet waar. Jij kan ook iedereen krijgen die je wilt. Ik kan ook niet krijgen wie ik wil.'' ''Onzin. Twee keer knipperen en je hebt iemand. Man of vrouw.'' Zegt Oliver en ik begin boos te worden. 

''Oliver nee!'' Roep ik kwaad. Ongelooflijk dat deze discussie al 10 minuten duurt over niks. ''Hoezo niet!? Leg het uit dan! Dat doe je namelijk niet.'' Roept Oliver. We staan tegen over elkaar te schreeuwen. Ik haat de ruzie tussen ons, al helemaal omdat het nergens op slaat. 

''Ik kán iedereen krijgen! Maar niet wie ik wil! Ik wil jou, Oliver Reece. En het lukt me verdomme niet!''

 Schreeuw ik kwaad en Oliver zijn gezichtsuitdrukking veranderd compleet. Mijn ogen willen tranen, maar ik krijg het voor elkaar dat het niet gebeurd.

 ''Wat? Maar...'' Oliver zoekt woorden maar hij vind ze niet. Ik ook niet. 

''Is... Is dat de privé reden dat het uit is met Riley?'' Zijn stem klinkt zacht en onzekerder dan normaal. ''Ja, ja dat is het.'' Mompel ik en ik kijk beschaamd naar mijn handen. 

''En ze wist dat je op mij was of bent?'' Vraagt hij en ik knik.

''Fucking trut.'' Lacht hij ongelovig. Voordat ik er tegen in kan gaan gaat hij verder. ''Ze wist van jou dat je op mij was. En van mij dat ik op jou was. En ze heeft tegen ons beiden geen woord losgelaten.'' Merkt hij op en mijn hoofd schiet omhoog. 

''Wat?'' Vraag ik verbaasd en hij lacht.

 ''Waarom denk je dat ik in paniek raakte nadat jij vroeg of ik wilde uitleggen over mijn plan met Richard. Wat een kut iets trouwens.'' Zegt Oliver als hij realiseert hoe een stom iets het was.

''Vanaf dag één merkte ik al dat ik iets anders bij jou voelde dan dat ik bij al mijn andere vrienden voel. Die keer dat ik ziek was was omdat ik er die nacht achter was gekomen wat ik voor jou voelde. Ik was er letterlijk ziek van. Ik wist niet wat ik moest. Nu nog steeds niet.'' 

Opnieuw vertel ik Oliver de complete waarheid. Oliver is het eerste persoon ooit waar ik mee over mijn diepe gevoelens praat. Ik haat het en kan het niet goed. Zelfs niet tegen mijn ouders. ''Ik weet hoe je je voelt. Voor mij was het ook redelijk lastig om uit te komen. Hoe reageerde je ouders?'' Vraagt Oliver en ik schud mijn hoofd. ''Alleen Alex en Riley weten het. Ik wil het verder nog niet vertellen. En jij weet het dan, maar ik wil niks vertellen tot ik meer weet over mezelf.'' Zeg ik en Oliver knikt. 

''Ik was zo blij dat je eruit flapte dat je niet hetero bent. God ik ben in paniek en enthousiasme naar Riley gerend. Ze lachte me keihard uit samen met Alex.'' Lacht Oliver zacht. ''Ik voelde me plots minder schuldig over die kus. Ik had echt het gevoel dat ik je had aangerand ofzo.'' Oliver lacht zichzelf uit en ik lach mee. ''Het was moeilijk om mezelf te beheersen, eerlijk.'' Lach ik en Oliver kijkt me blij aan. ''Je weet dat die kus met Richard niks was, toch?'' Vraagt Oliver onzeker en hij kijkt me super serieus aan terwijl ik knik. ''Je jaloers maak plan was flink gelukt. Wat ben ik boos geweest op die gast zeg!'' Lach ik en beide lachen we om onze stomme acties om elkaars aandacht te proberen te trekken, terwijl we elkaars aandacht al hadden. 

''En die met mij?'' Vraag ik met een grijns. ''Dat was de kortste van mijn leven en ondanks dat ik hem me nog vaag herinner, het was de beste.'' De brede glimlach op zijn lippen overtuigt mij dat hij de waarheid spreekt. Hij vestigt zijn blik op mij. ''Niet zo rekken.'' Lach ik en ik druk onzeker mijn lippen op de van hem. Zonder dat ik deze heldhaftige actie zelf kon realiseren. Zijn lippen zijn warm, zacht en vol. Mijn lichaam tintelt en kriebelt. Mijn buik slaat cliché op hol terwijl mijn lichaam in brand lijkt te staan. Fuck.