CHAPTER 4

198 4 0
                                        


ANO ANG ibig mong sabihin?
        Iniharang ni Julio ang sarili sa akin nang magsimulang mamaril ang taong nasa opisina. Ang isa sa mga bala ang lumampas at tumama sa balikat ko.

  Pano nalaman ni Ate Lea ang bagay na iyan? Inamin ko sa mga pulis ang ginawa ni Julio noong kausapin kami. Isa pa'y nakita naman iyon CCTV. Nakaligtaan mo marahil. Oh. Hindi na niya gaanong pinagkaabalahan tingnan ang mga camera.

    Natitiyak ko na kung hindi ako nagkunwari patay ay babarilin niya akong muli. Pero mula sa labas ay may tumawag sa lalaking bumaril sa amin ng tatay mo. Nagmamadali sila. Niyakap nito si Kathryn. Thank  you. Wala akong ibang pupunthan.

You 're my father's widow, Rhona. Karapatan mong manatili rito sa bahay. Subalit tama si ate Lea. Sa sandaling mag-asawa kang muli ay hindi ka maaring manatali rito pa rito.

   Umiling ito. Mapait na ngumiti. Hindi marahil ako mag mamahal pang muli, Kathryn. Ayaw kona. Quitly,Rhona left the library.

  Gusto sana niyang isama si Rhona subalit hindi pa siya handa tanggapin ang katotohanan buhay sana ang tatay niya king hindi nito iniharang ang sarili para sa asawa. Nang araw na iyon tinungo niya ang munisipyo at pinanood ang naturang kuha ng CCTV. Again she 😭😭😭. Realizing for the first time that her father truly love his wife - worthy or not, Julio gave his life for Rhona. May sakit at paninibugho siyang naramdaman. Pero sino siya para husgahan ang kanyang ama.

Muling kumislap ang kidlat sa kalangitan. Napapitlag si Kathryn at nagbalik sa kasalukuyan ang isip. She was cold,scared and hungry. Tuloy sa pagbuhos ang  mahinang ulan. Nilingon niya ang kaliwang bahagi ng karagatan. Hindi na niya matatanaw ang liwanag mula sa sumabog na Tamaraw. Tuluyan nang pinatay ng ulan ang apoy. Marahil usok na lang ang natitira.

   "Ano ang sinisilip mo sa teskopyo?" tanong James sa pinsang si Daniel

nang malabasan niya ito sa turret ng ikatlong palapag. Kanina pa nakahain ang hapunan sa ibaba.
Alam mong ayaw ni manag Ana na pinaghihintay ang pagkain.

  Nilingon siya ng binatilyo. Nagsasalubong ang mga kilay. Nasa mukha ang bagabag. Here. Silipin mo. Iniaabot nito sa kanya ang teleskopyo. " Three o'clock"

  Banayad na kinabig ni  James ang teleskopyo at inilayo sa kanya.
   Hindi ako interesado, Daniel. But there's someone there-----"

   Leave it. Hindi natin kailangan panghimasukan ang mga bagay na hindi dapat. Lumakad ito patungo sa hgdan. "Tayo nang kumain. Magagalit si Manang Ana kapag wala tayo sa hapunan.

  Baka kailangan niya ang tulong natin, pahabol nito muling itinuon ang teleskopyo sa dakong kinakitaan ng nakakabagabag dito.

  I said leave it ! James snapped. Ilang beses ka na bang napapahamak dahil sa pakikialam mo?

  Correction James, anito. Dahil gusto kong makatulong.

  Listen naiirita niyang sabi. In  two weeks time ay pasukan na at babalik ka na sa Romania. Huwag kang gumawa ng mga bagay na makaantala niyon.

  I want to stay her with you James, padabog nitong sabi. May mahuhusay namang unibersidad sa Manila. Makakauwi ako rito kada weekend.

Mapanatag si Auntie kapag naroon ka. Ang Auntie na tinutukoy nito ay kapatid ng namayapang ina Daniel

Because of the pack? Na maprotektahan nila ako?
  Hindi agad nakasagot si James. Agad na sinundan ni Daniel ang sinabi. Tao ako, James. Ipinanganak ako tao. Tulad morin. Hindi ko sila kaylangan.

We've been through this, Daniel. Tuluyan na siyang bumaba, narinig pa niya malalim buntong- hininga nito. Sumunod kana! Sigaw niya. Isang buntong hininga pinakawalan  ni James.

The Wolf & The BeautyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon