Lori's Point of View
Nang magising ako, nasa tabi ko si Emi. Dahan-dahan akong umupo sa higaan ko pero natabig ko ng kaunti yung buntot niya kaya nagising siya.
"Good morning Emi" nag-inat siya sa kama ko.
"Tama ba yung desisyon ko Emi? Masyadong mababaw yung rason ko para talikuran ko si Colin. Hindi ko alam kung anong ihaharap kong mukha sa kaniya. Tatanggapin niya kaya ako kahit nagalit ako sa kaniya? Will sorry be enough? May kasalanan din ako Emi. Hindi sana ako nagpadala sa emosyon ko" I sighed then I got up.
"Gutom ka na ba?" He didn't respond.
"I'll take a bath first okay?" And then he meowed.
I chuckled at his reaction, siguro papaliguin muna niya ako bago siya kumain.
Hindi na ako nagsayang pa ng oras at pumunta na akong banyo para maligo.
Pagkalabas ko ng banyo, agad kong nilagyan ang pagkainan niya. He ate happily and so am I.
I checked my phone to see if Colin, well Coli has messaged me pero wala siyang message kahit isa.
I also checked my Facebook account pero wala pa rin siyang message. He's active but he's not messaging me.
Bigla akong nalungkot, sabi niya pakinggan ko siya pero hindi man lang siya nag message kung ano ang paliwanag niya. A sigh escaped from my mouth again.
Lumapit sa'kin si Emi and it seems like he's telling me na huwag daw akong malungkot.
"I don't know what to do, Emi. He didn't send any messages, I miss him" sabi ko sa pusa ko.
I caressed him and he purred, it calms me down like when sir Athan comforted me.
"Sir Athan's not so bad hindi gaya ng inaakala ko. He's just a tease"
Sabi ko sa sarili ko and then I remembered, ibabalik ko nga pala sa kaniya yung dress.
"Okay Emi, don't wander far from the house okay? I'll see you later" binuhat ko siya and then I kissed him.
Nilagyan ko na rin ng pagkain yung bowl niya para hindi siya magutom pagkatapos ay umalis na ako.
Nasa harap na ako ng gate ng academy, nag-aalinlangan pa ako kung papasok ba ako o hindi.
"You can do this Lori. Nagsimula kang walang kaibigan, masanay ka na" bumuntong-hininga ako, papasok na sana ako pero mayroon akong familiar voice na narinig.
"Papasok ka ba o papasok?"
I sighed again, how many times did I sighed in this morning?
"Do I have a to answer that? You leave me no choice" ang sabi ko at tumawa naman siya.
Humarap na ako sa kaniya at tama nga ang hinala ko, it's sir Athan again.
This time he made me smile kahit medyo nang-asar siya.
"Did you have a good night sleep?"
He asked at medyo lumapit siya papunta sa'kin.
"Yes sir I mean Athan. I did have a good night sleep thanks to you and my cat" I smiled at him.
"Hindi ka pa rin ba sanay na tawagin akong Athan? Kung sabagay papasok na tayo sa loob ng academy kaya pwede mo na akong matawag na sir Athan" he chuckled.
"You're right at kailangan na nating pumasok because we're going to be late"
I playfully punched his side at kunwari naman siyang nasaktan, we giggled together.
BINABASA MO ANG
His Property
RomanceHer parents are greatly in debt with him. Namatay ang kaniyang mga magulang sa isang car accident, so she worked and studied hard, day and night, para lang mag-survive. Sa kaniyang last school year, he came back para kuhanin siya. Hindi siya pumayag...