His Property

Chapter 2 - Colin Luop Ulrick

Nagulat ako sa tunog ng aking alarm clock. I opened up my eyes at nakita kung nasaan ako.

Those familiar pictures hanging on the wall. I'm in my bedroom.

Wait a second...

Akala ko sa sobrang pagod ko, nakatulog ako sa sofa? Bakit nandito ako sa kwarto ko? Nag sleepwalk ba ako? Strange.

Wala na akong panahon para pag-isipan ang mga posibleng nangyari dahil may pasok pa ako.

As usual, I did all my morning routines. Naligo, nagbihis, nagluto, kumain. Kahit masyadong maaga pa para pumasok, umalis na ako at pumuntang Evergreen Academy.

Nang marating ko na ang academy, I parked my bike and checked what time is it, and it reads 7:08am.

Mayroon pa akong maraming oras dahil mamayang 8 o'clock pa ang pasok ko.

Naglibot muna ako at nang mapagod, umupo ako sa ilalim ng puno.

Lumingon ako sa iba pang buildings and facilities at napag-alamang hindi lang pala lahat para sa mga skilled tailors and Academy kundi ay mayroon ring ibang departments.

Sa sobrang focus ko at pursigidong maging professional, hindi ko na alam ang nasa kapaligiran ko.

Malinis naman dito ang mga damo kaya naisipan kong humiga. I stared at the blue sky. It's so calm and peaceful.

Unti-unti nang sumasara ang mga talukap ng mata ko at ako'y nakatulog.

Minulat ko ang mga mata ko at may nakitang isang gwapong nilalang ang nakatingin sa'kin.

Tumingin ako sa kaniyang mga matang kulay Jade, matangos na ilong, a kissable lips, at ang kanyang buhok na mahaba at sa tingin ko'y napaka lambot nito.

He smiled at me and that was when I realized na he's staring at me and that freaked me out.

"Aaah!"

Bigla akong napaupo sa kinahihigaan ko.

"W-who are you?!"

I asked this stranger.

"Oh.. I'm so sorry. My name is Colin Luop Ulrick"

Inabot niya ang kaniyang kamay at ngumiti. His voice sounds so angelic.

"How about you?"

Dagdag niya pa.

Inabot ko naman ang kamay ko "My name is Loriyanne Geneva Sandoval but you can call me Lori. W-why are you staring at me while I'm sleeping? "

I asked him.

"Oh that. Nakita kitang natutulog dito sa ilalim ng puno at nabighani ako sa ganda mong taglay and I can't help but to look at your face"

Marunong pala siyang mag tagalog.

"So.. What brings you here?"

Ang taray ko naman, inaano ka ba?

He giggled, for goodness' sake my heart.

"Magpapahangin lang sana kasi maaga akong dumating at wala pang tao sa classroom namin"

Parehas pala kami.

"What department are you in? Mine is dressmaking" I asked out of curiosity.

"Oh, you're a one skilled tailor?"

He smiled brightly.

"Ganon na nga" I proudly answered.

"Well, mine is--"