His Property

Chapter 47 - Awoken

Colin's Point of View

"Father, I think she's going to remember it" I don't want to betray her but I also don't want to disobey my father. "That's a good sign" matipid niyang sagot.

"So, if that happens, I will own her and the kingdom?" Tumawa lang siya sa tanong ko. "FOOL! You really think you can handle that? Athan left his mark on her and it'll take her life if an unexperienced vampire remove that" tapos humalakhak siya.

"But you said I will take things from here on?" Naguguluhan kong tanong. "You are indeed my son! An idiot!" tumawa siya ng kalakasan na mas lalong ikinainis ko.

"FOOL! FOOL! FOOL!" patuloy niyang sigaw. Napatanong tuloy ako sa sarili ko kung ama ko ba talaga ito.  "Of course not! Sinabi ko lamang lahat ng iyon para kuhanin mo siya ng buo sa puso mo! Hangal! AKIN SIYA! AKIN LANG SIYA!" nabigla ako sa sinabi niya. Napakahangal at tuso mo talaga!

Kung alam ko lang na ganito ang gagawin mo, hinayaan ko na lang sana siya sa piling ni Athan. Sa inis ko ay patago kong kinagat ang labi ko at nilukot ang kamao ko.

"Aaminin ko, napakagaling ng ginawa mo anak. Pinupuri kita sa iyong ginawa! napatunayan mo na ang iyong sarili!" Nanlalaking mata niyang sinabi.

Nasiraan ka na ng bait! Hindi ako sumagot at patuloy siya sa paghalakhak na rinig na rinig sa buong kastilyo. This is all wrong.

Lori's Point of View

Nagising ako sa ingay ng pinto na biglaang bumukas. "SABIHIN MO SA AKIN KUNG NASAAN ANG NAKATAGONG PALASYO!" sinakal niya ako at sinandal sa pader.

"H-hindi ko alam! Maawa ka!" Nawawalan na ako ng hininga sa higpit ng pagkakahawak niya.

Binitawan naman niya ako pero akala ko doon na nagtatapos ang pagpapahirap niya sa'kin ngayong araw. Nagkamali ako dahil bigla na lang akong nahagis sa pader.

"A-ang sakit" napahawak ako sa tiyan ko habang umiiyak sa sakit. Nakaramdam ako ng mainit na likido sa paanan ko. "D-dugo... Dugo!" Nanginig ako sa nakita ko. "Ang mga anak ko... A-ang mga- m-mga anak ko" nangilid ang mga luha ko at tuluyan na tumulo ang mga ito.

Napasigaw ako sa galit at kalungkutan. Nilalapitan niya ako habang humahalakhak. Kahit na nanghihina pa rin ay unti-unti akong tumayo.

"Pinatay mo sila... PINATAY MO ANG ANAK NAMIN!" Tinulak ko siya at nabigla ako sa ginawa ko dahil tumilapon siya hanggang sa kabilang silid, nawasak ang pader na namamagitan sa dalawang silid.

"This is no time to be surprised" tumakbo ako ng tumakbo para makatakas. Tumakbo ako ng mas mabilis pa sa normal na takbo ko. natumba ako nang bumangga ako sa matigas na bagay.

"Eclipse?" Kilala ko ang boses na 'yan. Tumayo agad ako at niyakap siya. "Athan! I missed you!" Binaon ko ang mukha ko sa dibdib niya. Hinaplos naman niya ang likod at ulo ko. "I missed you too, don't worry cupcake andito na ako, hindi ka na mag-iisa" tapos niyakap niya ako ng mahigpit. 

"Wait, what's that? Why do you have blood between your thighs?" Mas lalo akong napahagulgol sa tanong niya. "O-our babies" bumitaw siya sa yakap sa'kin. "What do you mean?" Umatras siya papalayo sa'kin ng kaunti.

"I don't know! It started bleeding!" Paliwanag ko sa kaniya habang napaupong umiiyak. Hindi ako nakarinig ng response niya kaya napatigil ako sa pag-iyak.

"I-I'm sorry, baby" tumulo ang dugo mula sa bibig niya. Nanlaki ang mata ko, may nakatarak na matalim na bagay sa dibdib niya mula sa likuran. Nahirapan siyang huminga, nilapitan ko siya at hinaplos ang kaniyang mukha.

"No... No Athan! Don't die on me! Hindi mo ako i-iiwan hindi b-ba sabi m-mo?" Muling tumulo ng masagana ang luha ko. "What a drama" naririnig kong halakhak ni Asmodeus.