My stupid boss (Dutch)

H O O F D S T U K 1 (herschreven)

"Lieverd er is een brief voor je toegekomen met de post en hij ziet er nogal belangrijk uit."

Roept mijn moeder van beneden aan de trap. "Oké ik kom." Antwoord ik haar terug. Ik ren naar beneden en zie mijn nerveus moeder zwaaien met de brief in haar handen. Het is alsof zij het belangrijker vind dan ik en ze weet nog niet eens wat erin staat.

Ik neem de brief aan en zie staan 'Hotel O'Brain' het grootste hotelbedrijf van Jacksonville. Als je daar binnenstapt dan toon je aan andere mensen die je zien 'ik ben rijk'. Ik vraag me af waarom ik in godsnaam een brief zou krijgen van een hotel uit Amerika. Ze kennen me toch helemaal niet?

"En wat staat er?" Dringt mijn moeder nieuwsgierig aan. "Dit is een brief van het hotel uit Jacksonville." "Nou lees nou verder je maakt me te nieuwsgierig." "Oké ik lees al." Ik begin met het lezen van de brief.

Beste Blaire Davids,

bij deze mogen wij u met vreugde melden dat u een stage plaats krijgt aangeboden als personal assistant van onze grote baas Tyler O'Brian uit het grote hotelbedrijf 'Hotel O'Brain'. We hebben tussen een paar scholen gekeken over de wereld die een goede klasse uitstralen, we kwamen op jouw school terecht we vonden dat u uit het oog sprong en we u deze stageplaats willen aanbieden. We verwachten van u dat u nog laat weten of u de stageplaats aanneemt. Ook worden u rapportpunten van uw schooljaar door meneer O'Brian beslist dus u hoeft zich daarover niet druk te maken. Als u de baan aanneemt dan zien we u binnen een week in ons hotel voor een sollicitatiegesprekje. Hopelijk zien we u snel. Met vriendelijk groeten 'Hotel O'Brain'.

"En wat zeggen ze?" vraagt mijn moeder als ik de brief heb gelezen. "Ik denk dat ik net de kans krijg voor een stageplaats in het beroemde hotel van Jacksonville." "Wat dat meen je niet?! Mijn kleine meisje wordt zo groot en wat voor baan heb je gekregen?" "Personal assistant en ik moet vertrekken binnen een week. Mijn punten voor mijn eindejaar beslissen zij dan."

"En ga je hem aannemen?"

"Ik weet het niet, ik wil hem zo graag maar ik kan jullie toch niet hier achterlaten?" "Schat dit is wel jou toekomst en misschien wordt je wel beroemt als de personal assistant van de Tyler O'Brian."

"Maar gaan jullie me niet te veel missen en redden jullie het wel zonder mij? En ik weet niet of ik dat wel wil beroemd worden, ik wil eigenlijk het liefst van al een doodsaaie job." "Tuurlijk gaan we jou missen maar we redden ons heus wel en we komen als het vakantie is een keer op bezoek. Ik weet zeker dat dit jou droom job is kom op Blaire dit is de kans van je leven als je die nu laat liggen ben je echt gek." Spreekt ze me tegen.

Mijn moeder kan soms echt overtuigend uit de hoek vallen. Begrijp meniet verkeerd het is een schat van een mens maar wij zijn arm en als het aankomt op onze toekomst dan zou ze door het vuur gaan voor ons. Ze wil niet dat wij de zelfde fout begaan als zij, hoewel ik haar al zo veel heb gezegd dat het me allemaal niet uit maakt en ik dolgelukkig ben in ons klein huisje. Maar ik denk gewoon dat alle ouders het beste zouden willen voor hun kind.

"Oké dan ik ga meteen bellen." Overweeg ik dan toch mijn keuze. Ik heb gewoon een onderbuikgevoel die me zegt als dat als ik deze kans laat liggen ik er enorm veel spijt zou van hebben, en meestal is heeft mijn onderbuikgevoel gelijk.

"Doe maar, zal ik dan papa en je broer en zus inlichten over je vertrek." Ze loopt de keuken weer binnen om naar de vaste telefoon te lopen. Ik loop de trap terug naar boven en pak mijn gsm. Ik kan het gewoon niet geloven dat ik een baan heb gekregen in Jacksonville en wat ik nog meer niet snap hoe kennen ze mij? Ah ja het zal wel de school zijn die dat hebben geregeld. Ze doen wel regelmatig van die grote beurzen en stages die ze exclusief vrijgeven. Volgens hun is dat de weg naar succes. Maar op mijn 19e alleen naar het andere kant van de wereld vliegen dat heb ik nog nooit gedaan, dat laat me toch een beetje twijfelen. Maar voor alles bestaat een eerste keer.