Blaire is een onzeker meisje maar ze is zeker niet op haar mondje gevallen. Ze heeft wilt haar diploma halen voor hotel en boekhouding. Zij woont samen met haar ouders en haar broer Jason en haar zus Lisa in een klein dorpje. Tot ze op een dag een b...
Dat ik in het leven moet durven dromen, en genieten van de dingen die ik krijg hoelang het ook duurt. Wat bedoelt hij daar toch mee? En vandaag was hij anders dan de andere dagen. Met die vraag val ik in slaap.
Ik kom wakker in een zalig bed maar ook met hevige koppijn, dat heb ik denk ik wel verdiend na gisteren al weet ik eigenlijk niet zo veel meer wat er is gebeurd. Ik denk dat ik nog nooit zo goed heb geslapen in heel mijn leven. Ik open langzaam mijn ogen en een zachte lichtstraal schijnt in mijn ogen die een beetje tegen gehouden zijn door de grijze lichte gordijnen. Eerst weet ik niet zo goed meer waar ik ben. Het enige dat ik nog weet is dat ik naar een club ging met Easton maar dat was het voor de rest is het een groot zwart gat, alleen herinner ik me nog Meneer O'Brain maar ik weet ook niet zo goed waarom.
Het rare is dat ik wel deze kamer me een beetje herinner maar echt niks anders. Dat is raar.
Ik stap uit mijn bed en loop naar mijn inloopkast. Ik kijk in het rond en zie dat hij amper gevuld is. Ik heb echt niet zoveel kledij dat ik daar zo een kleien kamer mee kan vullen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik pak een setje met een beige lange rok en een bordeaux topje erboven op. Ik pak ook een paar grijze hakken en een zalmkleurig klein handtasje. Met mijn kledij een schoenen loop ik naar de badkamer die eraan is verbonden.
Ik laat de lavabo volstromen met warm water en haal uit mijn toiletzak een flesje douche gel. Ik moet echt dan wel eens tijd maken om alles goed te zetten het meeste zit nog in mijn valies. En de rest ligt nog bij Jade.
Nadat ik me klaar heb gemaakt loop ik mijn kamer uit. Ik loop de gang uit en gaan naar de trap die ik dan afloop naar beneden toe. Ik herinner het me nog vaag hoe het er beneden uit zag. Ik loop naar de woonkamer en zie dat het schuifraam openstaat. Ik loop naar buiten en neem dan eens diep adem van de gezonde ochtendlucht. Ik leun met mijn handen op de leuning van het balkon en sluit dan even mijn ogen.
"Lekker geslapen?" Die stem. Van waar ken ik die stem. Ik draai me om en zie mijn baas daar staan in zijn kostuum met een tas koffie in zijn hand leunend tegen het schuifraam. "Eh ik ja denk ik dankje." "Geen dank, als je straks naar binnen gaat Marina heeft de tafel gezet moest je honger hebben." "Marina?" "De huishoudster." "Ah."
"Na even daar gestaan te hebben zonder beide iets te zeggen staat hij op van de zetel waar hij is gaan zitten en zegt hij me nog voor hij naar binnen gaat. "Ik ga naar het werk, ik verwacht je er exact om 10:00 uur en en geen seconde later."
Ik loop dan ook na vijf minuten terug naar binnen en ga zie dat inderdaad eikenhouten tafel gezet is vol heerlijk eten. Ik ga in een van de stoelen zitten en neem een broodje.
Ik wil afruimen maar een jonge vrouw van rond de dertig komt haastig op me afgelopen. "Oh kind dat moet jij toch helemaal niet doen ga maar gaan werken ik denk dat hij je binnen een halfuurtje verwacht ik zal wel de tafel doen ik hoop dat het je gesmaakt heeft."
"Eh dankje en ja het was heerlijk. En ik ben Blaire trouwens." Ik steek mijn hand uit en ze schud mijn hand vriendelijk terug. "Marina aangenaam, ik ben blij dat je er bent nu kan ik eindelijk iemand hebben om eens over Tyler te roddelen." En ze begint leuk te lachen het is ene mooie oprechte lach. Zelf begin ik ook een beetje te lachen maar dan bedenk ik me iets. "Wat bedoel je met ik ben blij dat je er bent? Had je met verwacht misschien?"
Ze kijkt direct omhoog en kijkt me met een kille blik aan en stopt met wat ze bezig is. "Het is niet ga maar nu snel gaan werken ik zal me versproken hebben." Dan kijkt ze vlug weer weg een gaat naar de keuken met de plateau waar ze van alles had opgezet om zo alles makkelijk te kunnen wegbrengen. Dat was vreemd.
~later~
Even later kom ik toe op mijn werk. Ik kon er niet makkelijk komen want ik heb geen vervoer dus moest ik even wachten tegen dat er een taxi komt. Maar ik ben er gelukkig wel geraakt. Ik loop de grote deuren binnen met een hete koffie binnen die ik onderweg ben gaan halen uit zijn vaste koffiewinkel even verderop. Het vreemde was dat Easton er niet was. Ah ja het zou me niks verbazen dat die nog met een kater in bed ligt van gisteren.
Ik loop de grote inkom binnen en zie de 2 secretaresses me arrogant aan en heffen hun kin op met een teken van dat ze alles zijn. Ik heb ze overlaats leren kennen en het zijn echter geen twee lieverdjes die met het bruine haar heet Pauline en die met het vloed rode haar heet Juliette. Ik zie ze direct naar elkaar kijken en ze beginnen te fluisteren. Ah ja ik ben het al gewent de vorige keer deden ze dat ook.
Ik ga naar de lift en druk de juiste verdieping in. Ik hoor het bekende belletje als teken dat hij is aangekomen op de verdieping. Ik loop de lift terug uit en loop dan naar het einde van de gang waar het kantoor is van meneer O'Brain. Ik klop aan en loop dan naar binnen.
hij kijkt direct op. "Had ik gezegd dat je binnen mocht komen." Hij kijkt me intimiderend aan met een donkere blik op zijn gezicht. Van die lieve man van vanochtend blijft niks meer over. Zijn masker is weer opgezet.
Ik kijk direct naar beneden met mijn blik op mijn schoenen die plots wel heel interessant zijn geworden. "Nee meneer sorry het zal niet meer gebeuren." Zeg ik hem verontschuldigend. "Kijk me aan als je iets tegen me zegt." dwingend kijk ik langzaam hem aan. En ik zie wel ergens in zijn gezicht dat hij dit leuk vind om te doen.
"I-ik heb je koffie." Zachtjes slenter ik naar zijn bureau en zet ik de koffie op zijn bureau. "Goed hier heb je een schema van de dingen die vandaag allemaal gedaan moet worden. Als je klaar bent vanavond wil ik je hier aan mijn bureau ik rij naar huis om de rest van je spullen op te halen en dan mag je vanavond wat vragen stellen want ik heel zeker het gevoel dat je met vragen zit over gisteren."
Ik knik en pak de tablet die hij me aangeeft ik wil weglopen naar de deur maar stop want dan bedenk ik me iets. "Voor ik het nog vergeet meneer ik heb mijn contact onderteken en verbeterd terug mee." Zonder op te kijken van zijn computer zegt hij dat ik ze op zijn bureau mag leggen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
na een lange dag te werken en alles te doen wat hij van me gevraagd heeft keer ik terug naar zijn kantoor. Ik klop aan en wacht nu wel op een toestemming dat ik binnen mag komen maar die komt er niet. Zo stil mogelijk open ik de deur en kijk ik naar binnen maar er is niemand te bekennen. Ik moest wachten in zijn kantoor dus ga ik naar binnen. Ik ga gaan zitten in een zetel die ik het kantoor staat en wacht geduldig af.
Na een half uur te wachten komt er nog altijd niemand naar binnen. Na een uur wachten ook niet. Ik wacht en wacht maar er komt maar niemand naar binnen. Ik loop een beetje rond in de kamer om mijn benen een beetje te strekken. En na 2 uur wachten geef ik het op. Ik ga gaan liggen in de zetel want ik ben zo bang dat als ik niet heb gewacht dat hij razend gaat worden op mij, ik ben zelf als ik eerlijk mag zijn een beetje bang van hem. Ik val dan in een diepe slaap want het is al 23.00 uur in de avond.
het enigste wat ik nog weet is dat er iemand mij optilt maar daarna wordt het helemaal zwart.
