Blaire is een onzeker meisje maar ze is zeker niet op haar mondje gevallen. Ze heeft wilt haar diploma halen voor hotel en boekhouding. Zij woont samen met haar ouders en haar broer Jason en haar zus Lisa in een klein dorpje. Tot ze op een dag een b...
Eerder: Na deze hectische avond ben ik direct gaan slapen. Al was dat een beetje moeilijk ik lag steeds te piekeren ik kan gewoon niet geloven dat hij dat allemaal zei. Ik kan ook niet geloven dat hij me al die tijd in de gaten hield. Geeft hij dan echt zoveel om mij? Of houdt hij me toch alleen maar voor de gek. Mijn hart bonst als een gek al heel de avond en toen hij me aanraakte de tintelingen vlogen er vanaf. Misschien moet ik hem toch een kans geven.
De volgende morgen sta ik al vroeg op om me klaar te maken en een lekkere warme douche te nemen. Ik trek mijn gordijnen open en strek me even uit. Ik heb uitzicht over het drukke Jacksonville. Ik loop mijn kleerkast in en pak een leuk setje om vandaag aan te doen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Het is simpel maar toch stijlvol. Ik doe mijn haar in een hoge staart maar ik droog het eerst want ik wil niet dat ik zo'n bubbel in mijn haar heb na een zware dag werken. Dan neem ik mijn handtas en mijn zak waar mijn werkspullen inzit zoals mijn laptop en papieren die ik soms thuis afwerk.
Ik ga naar beneden en ontmoet Miranda al die al druk aan het ontbijt bezig is. "Wat ben je vroeg." Merkt ze op. Als ze opkijkt van de pannenkoeken dat ze aan het bakken is. "Ja ik kan niet zo goed meer slapen dus ik dacht ik kan even goed opstaan." "Ga anders al aan tafel gaan zitten het eten komt er zo aan." "O maar je moet niet zo'n moeite doen hoor ik heb nooit veel honger in de ochtend." "Ja dat weet ik al lang van je, maar je weet het ontbijt-" "Is de belangrijkste maaltijd van de dag. Ja ja ik weet het. Dat vertel je me bijna elke ochtend als ik zeg dat ik geen honger heb."
Ik hoor haar lachen om mijn aanvulling van haar zin die ze niet kon afmaken. Ik ben blij dat ik het goed kan vinden met haar. Ze is fantastisch. Ik ga aan de grote houten tafel zitten en zie Miranda afkomen met een plateau vol met lekker eten. "Ik heb gisterenavond niet moet koken. Dat is niet de gewoonte." Ze kijkt me aan met ene blik alsof ze het antwoord al weet.
"Ja dat weet ik, ik heb gekookt. Ik dacht dat dat wel tof was." "Ja dat was het zeker." Ik kijk haar raar aan. Wat bedoeld ze daar nu weer mee. Soms is die vrouw echt een raadsel. Maar zoals gewoonlijk veranderd ze dan snel het onderwerp. "Je kan lekker koken." Zegt ze als ze naast me komt zitten met een tasje koffie. Ik ben nooit een fan geweest van koffie maar ik denk dat ik vandaag zeker één kan gebruiken. "Ja ik heb van Tyler nog een stukje meegekregen van de overschot naar huis. Je kan goed koken. Doe je dat vaak?" Complimenteert ze me. Ik knik. "Ja vroeger wel."
Niet veel later komt Tyler ook naar beneden en gaat Miranda direct terug naar de keuken en zegt ze me nog een gedag. Hij geeft me een lieve glimlach en wenst me een goede morgen achter dat hij eens goed gegeeuwd heeft. "Oei nog moe?" Ik moet een klein beetje lachen op de manier hij me begroete in combinatie van een grote geeuw. Dat ben ik niet van hem gewend. Ik ben gewoon in het algemeen niet van hem gewend dat hij hier 's ochtends is. Meestal kruisen we elkaar 's ochtends en hebben we geen tijd om elkaar te zien geeuwen en goede morgen te wensen. Maar ik kan wel wennen aan dit.
"Ja ik kon niet zo goed slapen vannacht. ik heb veel liggen piekeren." Ik herken direct wat hij zegt met mijn nacht. "Ja ik ook, ik heb veel liggen piekeren over ons." "Over dat gezegd we nemen vanmiddag vrij." Vrij nemen maar dat kan toch zo maar niet? Ik toch niet zomaar mijn werk achterlaten om even vrij te nemen.
"Waarom moet ik vrij nemen we hebben nog stapels werk. En vandaag wordt die nieuwe bestelling geleverd met nieuwe meubels voor de nieuwe kamers." Ik kijk hem aan en zie hem door zijn ogen wrijven met zijn handen en nog eens geeuwen en ik kan het niet laten om nog eens te lachen van zijn geeuw.
"Dat is allemaal geregeld. Ik neem je in de middag ergens naar toe." Oke nu maakt hij me wel nieuwsgierig. Waar zouden we naar toe gaan? Waarschijnlijk iets zakelijks zeker. Pfff ik moet me niet zo druk maken. Het komt allemaal wel goed. "Waar gaan we dan wel naar toe?" Vraag ik hem. "Dat is een verassing." Doet hij me na zoals gisterenavond. Ik moet grinniken van zijn doen.
"Kom we moeten door straks komen we nog te laat op ons werk en we kunnen die papieren niet op ons laten wachten hé." Zegt hij me als we klaar zijn met ons ontbijt. Ik knik goedkeurend en sta recht uit mijn stoel. Ik neem mijn jas die in de gang hangt en en dan mijn handtas en werktas.
"Zullen we carpoolen?" Vraagt hij me als we de lobby uitlopen. "Ja is goed." We gaan naar zijn wagen en stappen in. "We moeten wel onderweg nog eens stoppen langs de koffieshop." Zeg ik hem en kijk hem aan als hij de parking afrijd. Hij trekt zijn wenkbrauwen niet begrijpend op. En ik zeg dan. "Ja want mijn baas heeft graag zijn koffie in de ochtend op zijn bureau en ik wil niet dat hij boos wordt dat hij zelf zijn koffie moet gaan halen. Je kent dat wel hé dat gevoel?" Ik hoor hem hard lachen om mijn uitspraak van net en moet zelf ook lachen.
Hey hopelijk hebben jullie genoten van een nieuw hoofdstukje. Ik ben blij dat ik nu meer kan schrijven. Jullie ook? Vergeet niet te stemmen daar doe je me een groot plezier mee.
