My stupid boss (Dutch)

hoofdstuk 6

eerst en vooral sorry sorry voor zo'n late update maar in de vakantie had ik geen tijd en het schrijven is echt een afleiding voor mij tijdens mijn school dus vanaf nu zal ik weer wekelijks updaten nogmaals sorry dat ik heel de vakantie niets van me heb laten horen. Liefs Eline

Eerder:                                                                                                                                                                                        Als ik op de juiste verdieping ben van het kantoor loop ik naar het kantoor en klop ik aan. De deur gaat na vijf seconden open en hij staat voor de deur met een niet al te blije gezichtsuitdrukking op zijn gezicht. "Waar bleef jij zo lang?!" Blaft hij kwaad.

Ik kijk hem bang, zenuwachtig en nerveus aan ik begin te prutsen aan mijn kledij en sta te hinkelen op de ene been en de andere been. "S-sorry m-meneer dat ik zo laat was. M-maar ik was bij de administratie en de vrouw was aan het praten met mij en bij de koffiebar was er echt heel erg veel volk het spijt me. Lieg ik voor de helft. ik kan hem moeilijk zeggen dat ik een knappe jongen zag en hij mijn nummer vroeg voor eens samen uit te gaan.

Ik zie zijn kaken verstrakken en zijn kaaklijn ziet eruit als een vlijmscherpe mes die zo door kan boren. ik zie in zijn nek zijn slagader bonken als een gek alsof hij er elk moment kan uitspatten maar dat doet hij niet.

"sta stil en ga onmiddellijk naar binnen!" domineert hij me streng. En weer voel ik me dat poppetje dat hij bestuurt aan dunne touwtjes die elk moment kunnen springen en dat het poppetje op de grond valt en dan niet meer weet wat ze moet doen en niet meer kan recht staan. Ik wandel zo snel als ik kan naar binnen en zet de koffie op zijn bureau en sta dan te wachten achter zijn bureau te wachten op een teken dat ik mag gaan zitten maar dat komt er niet. In plaats daarvan voel ik een warme gloed door me heen stromen en een warme adem die tegen mijn nek ademt. Ik sta te trillen op mijn benen mijn knieën knikken van overspoeling door zijn warmte. Mijn hart racet als een gek door mijn borstkas alsof hij er elk moment uit kan springen.

Wat doet hij toch met me ik ben niet meer mij zelf als ik bij hem ben. dan begint hij te praten het is meer een gefluister zacht in mijn oor zodat wij het alleen kunnen horen maar wij zijn de enigste in de ze ruimte. "Ik zou graag in het vervolg hebben dat je binnen 5 minuten terug bent in het vervolg en zo niet zal ik maatregelen moeten nemen." fluistert hij zacht maar al is het zo zacht zelf die woorden zouden me kunnen laten flauwvallen. Ik voel me waardeloos en nutteloos als zijn warmte dan wegtrekt en hij wegwandelt naar zijn bureau. Ik heb het koud gekregen zonder zijn warmte het is net of ik een koude emmer water over me heb gekregen als hij stopte met ademen in mijn nek. Hij gaat op zijn bureaustoel zitten en kijkt me doordringend aan en doet teken met zijn hoofd dat ik mag gaan zitten op één van de twee stoel voor het bureau.

Ik neem plaats en kijk afwachtend aan wat hij gaat zeggen. "Ik wil dat je nu naar huis gaat en het contract door leest voordat je morgen terug komt. Ik wil het contract morgen getekend en als het moet aangepast terug en dan kan je komen werken fulltime maar ik wil geen excuses meer om domme redenen. Je kan gaan." Ik knik bevestegend en sta dan op. "Het spijt me meneer het zal niet meer gebeuren tot morgen." zeg ik hem. Ik pak mijn tas en ga dan naar de deur net voordat ik hem dicht doe zegt hij me nog. "O en Davids  voordat je gaat zeg even tegen de vrouw van de administratie dat ze even mag langs komen." Ik knik en sluit dan de deur.

Ik voel me zo schuldig als ik naar mijn auto loop toen ik haar moest gaan halen sebiet krijgt zij de schuld dat we gebabbeld hebben en wordt ze ontslagen. Oh wat ben ik toch een domme koe nu ga ik jaren met schuldgevoel zitten.

                                ---------------------------------------------------------

later als het avond is en boodschappen ben gaan doen want we hadden lekker niks meer in huis heb ik het contract een hele namiddag had gelezen en verbeterd geloof me het was een groot contract. Ik zit nu in de zetel een beetje te netflixen met een rood wijntje in mijn hand als Jade binnenkomt met een sletterig pakje. "Blaire!" Ik draai mijn hoofd naar haar en kijk haar vragend aan. "Wat is er?' vraag ik haar. "Ik heb je toch gezegd dat je vanavond niet thuis kan zijn ik verwacht over een half uur een klant." Verdomme het is waar, waar kan ik nu naar toe? "Juist sorry ik vind wel een oplossing echt waar geen zorgen je zal me vanavond niet zien dat beloof ik je." Beloof ik haar. "Dat hoop ik voor je." Ik pak mijn gsm en scrol tussen mijn contacten tot mijn oog op de naam Easton valt. Was dat niet die jongen van die koffie bar? Zou ik met hem op stap kunnen gaan? Waarschijnlijk wel want hij vroeg het zelf dus zal ik de poging wagen.