My stupid boss (Dutch)

H O O F D S T U K 4 (herschreven)

Eerder: Later op de avond hebben we nog een film gekeken en een beetje gelachen. Ik ging naar mijn kamer en ging in mijn bed liggen, ik sloot mijn ogen en maakte me klaar om morgen naar mijn eerste werkdag te gaan.

"Piep-piep-piep" een luide wekker galmt door mijn kamer, het is nu zeven uur dertig en ik ben echt moe, ik trek mijn deken nog wat harder over me heen maar mijn wekker luidt nog steeds in mijn kamer. Ik sla mijn deken met een zucht van mijn hoofd en doe mijn wekker uiteindelijk uit.

Vandaag is de dag, de dag waarop ik naar mijn stageplaats ga en ook mijn nieuwe baas ga ontmoeten. Ik weet niet wat ik moet verwachten is hij lief? Is hij arrogant? Is hij knap? Is hij aardig? Ik weet het echt niet. Wat ik wel weet is dat ik me niet ga laten doen.

Ik rek me uit en stap uit mijn bed, jammer dat ik dit bed moet verlaten. Dat donzen deken ligt zo goed. Ik loop mijn kamer uit en loop de woonkamer binnen waar ik Jade op de bank zie zitten. "Hey goedemorgen lekker geslapen?" Vraagt ze me nog slaperig, dat wil waarschijnlijk zeggen dat ze ook nog maar net op is. "Ja heerlijk, jammer dat ik mijn bed moest verlaten." Ik ga met een zucht naast haar zitten. "haha, tjah je moet nu eenmaal een keer op staan in je leven he." Antwoordt ze me lachend. Ik draai lachend met mijn ogen.

"Jade waar zitten de ontbijtgranen en de kommetjes?" Vraag ik haar als we even hebben gebabbeld en ik recht sta uit de zetel om naar de keuken toe te lopen. Ik kijk de kastjes rond maar vind geen granen en kommetjes. "Ah juist ik heb niet veel in huis er zal dringend moeten boodschappen gedaan worden." Ik weet dat het haar fout niet is. Zij kan er helemaal niet aan doen dat de man waarvan ze dacht samen mee oud te worden, haar heeft laten vallen als een baksteen. Dat hoort niet. Een vrouw zou zich geliefd moeten voelen door haar echtgenoot. Niet in de steek gelaten en er met alles vandoor gaan.

"Ow oké en brood, is er brood?" "Nee sorry tenzij je oud brood wilt eten." "Eh yoghurt is dat er?" "Nee sorry ik heb gisteren het laatste opgegeten." Ik zie aan haar dat ze zich schuldig voelt. Maar ze staat er nu niet meer alleen voor.

"Oké, ik zal het zo vragen is er hier degelijk wel iets van eten?" Vraag ik haar wanhopig. "Nee sorry, maar ik was van plan om naar de winkel te gaan voordat je kwam maar ik ben het dan helemaal vergeten."

"Schrijf je dan op een briefje wat we allemaal nodig hebben dan kan ik achter mijn werk gaan boodschappen doen. Ik eet onderweg wel iets uit een snackbar." Ik kijk haar doordringend aan van teken dat ze het niet mag vergeten te doen. Ze knikt, dat is al gelukkig iets nu nog maar hopen dat ze het wel degelijk doet.

"Hey, het is jou schuld niet. Dat weet je toch?" Ik kom weer naast haar zitten in de stoffige zetel en sla een arm om haar heen. Ze haalt nukkig haar schouders op. Een eenzame traan verlaat haar ooghoek. "Jade, ik wil dat je eens heel goed naar me luistert. Dit is jou fout niet en je bent een prachtdame en ik heb veel respect voor wat je doet, maar is dit echt wat je voor de rest van je leven wilt doen?" "Nee, maar wat kan ik dan doen? Niemand wilt me omdat ik geen diploma heb." "Ik weet zeker dat ze mensen zoals jou bijvoorbeeld om mee te beginnen altijd kunnen gebruiken in de supermarkten of in een bar door hoef je helemaal geen diploma voor te hebben totdat je iets beter vind om in te wonen en misschien kun je wel weer beginnen studeren en je leven te herpakken. Want ik weet zeker datje veel meer kan. Ik denk dat jij de wereld gewoon eens moet laten zien wat je allemaal in je mars hebt."

Ik denk dat ze mijn peptalk echt kon gebruiken want ik zie haar oogjes oplichten met de woorden die ik haar toespreek. Ik denk dat ze gewoon iemand nodig had om haar deze woorden toe te spreken.

"Je hebt gelijk, ik zal er werk van maken maar ik zal eerst mezelf even op een rijtje willen zetten en kijken wat ik echt wil doen in het leven." Ik begin haar te omhelzen. "Ik steun je in alle keuzes die je maakt, je staat er nu niet meer alleen voor." We blijven nog even zo te zitten en dan zeg ik haar dat ik me ga klaarmaken voor te vertrekken naar mijn eigen nieuw begin.