Blaire is een onzeker meisje maar ze is zeker niet op haar mondje gevallen. Ze heeft wilt haar diploma halen voor hotel en boekhouding. Zij woont samen met haar ouders en haar broer Jason en haar zus Lisa in een klein dorpje. Tot ze op een dag een b...
Eerder: Zijn karakter is niks voor mij. Ik voel me nutteloos als hij tegen me praat met zijn bevelen en strengheid. Ik dacht dat ik het wel aan kon maar ik heb me overschat. Wat als ik het niet aan kan en dat ik breek? Misschien heeft Lisa gelijk en is hij helemaal niks voor me. Ik heb iemand nodig die zacht voor me is en lief, iemand die begrijpt. Tyler is juist het tegenovergestelde.
De volgende morgen wordt ik wakker door het felle licht dat door mijn gordijnen binnen dringt. Ik zie dat ik mijn kleren van gisteren nog aanheb. Ik ga rechtzitten en wrijf in mijn ogen om mijn slapers eruit te krijgen. Ik herinner me direct van wat er gisteren is gebeurd en sla een diepe zucht. Heb ik dat ook nog. Eerst gedoe met de boekjes, dan gedoe met Lisa en nu ook nog eens Tyler die me zoent terwijl ik zei dat we afstand moesten nemen.
Ik loop naar mijn badkamer om me wat op te frissen met een nieuw setje kleren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik zet de kraan van de douche al open zodat hij wat kan opwarmen terwijl ik me uit kleed. Ik kijk in de spiegel en zie dat mijn mascara helemaal uitgelopen is van gisterenavond. Pff het kan me ook niet zie veel schelen eigenlijk. Ik voel me toch al mottig. Ik trek mijn kleding uit en zie in de spiegel dat er een rare vlek op mijn nek zit.
Ben ik dom of voel ik me dom als ik zeg dat ik geen idee heb wat dat is. Ik stap onder de douche en geniet van de warme stralen die op me stromen. Na mijn douche kleed ik me om en breng alleen wat mascara aan. Ik droog mijn haar met de haardroger en laat het gewoon los over mijn schouders hangen.
Ik loop naar beneden en zie Tyler aan het aanrecht zitten op een kruk. Ik moet direct weer denken aan gisterenavond. Hij heeft geen pak aan en ik denk dat dit 1 van de weinige keren is dat ik hem zie zonder pak en ik kan er steeds maar niet aan wennen.
Met zijn witte T-shirt en zijn donkerblauwe jeans aan ziet hij er onweerstaanbaar uit. Hij zit de krant te lezen die recht voor hem ligt me een tas koffie in zijn rechterhand. Wanneer ik de laatste trede bereikt heb kijkt hij op en staart hij me aan.
Ik moet streng zijn voor mezelf en niet voor zijn blik vallen en dat is ook wat ik doe. Ik loop hem in 1 straal voorbij en loop naar de waterkoker die in de keuken staat. Hij volgt elke beweging die ik maak.
"Bla-" Begint hij na een paar minuten stilte. Maar ik onderbreek hem direct. "Nee stop ik wil het niet horen." Spreek ik hem al tegen voordat hij ook maar iets kan zeggen. Ik vul mijn tas met het kokende water en laat er dan mijn theezakje in vallen. Dan kijk ik op en kijk ik hem recht aan in zijn gifgroene ogen. Wat ik beter niet had gedaan want zijn ogen alleen al nemen me weer gevangen in zijn eindeloze web.
Dus haak ik mijn ogen weer van hem af en loop met mijn mok naar het balkon en neem terwijl ook mijn laptop mee. Ik neem plaats op de grote witte zetel die er staat en kijk naar het mooie uitzicht op de stad.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
