My stupid boss (Dutch)

Hoofdstuk 30

Eerder: "Zo jij had het nodig?" hoor ik vanachter me. Ik draai me om op mijn barkruk en zie een jongen voor me staan. Ik voel me al redelijk aangeschoten en voel al dat ik niet meer nuchter kan nadenken.

"Dat is ook zo." Ik steek mijn hand naar hem uit. "Blaire, aangenaam."

Ik zie de jongen slikken voor me en zijn spieren wat aanspannen. Dat komt me bekend voor.

Hij steekt dan ook zijn hand naar me uit. "Tyler, aangenaam."

Ow daar van kwam hij me dus bekend voor. "Oei." Is het enigste wat uit mijn mond komt. Ik zie dat hij wat kwader wordt. Hij heeft een witte bloes aan en de bovenste knopen staan open wat hem ontzettend sexy maakt.

"Ja inderdaad oei." Sist hij kwaad tegen me. "Waar denk jij mee bezig te zijn Blaire."

"Ik drink een drankje zodat ik met wat kan ontstressen voor straks, dat kan jij ook beter doen want je zal het nodig hebben. Wacht ik bestel er gelijk twee van die dingen hier. Pas op het is sterk dus niet verschieten maar het is wel lekker." Ik draai me weer om naar de barman en steek mijn glas in de lucht.

"Meneer, meneer!" Roep ik naar de barman zodat hij zich tot mij went. Als ik zie dat hij kijkt praat ik verder. "Ja jij daar met je mooi gezichtje. Kun je me nog eens twee van deze dingen geven die je me daarnet gaf? Dankjewel!"

Tyler draait me direct weer om hij grijpt me vast en mijn bovenarm dat het bijna pijn doet. Hij kijkt me aan en kijkt een beetje boos. "wat ben je in vredesnaam aan het doen? Ben je helemaal gek geworden." Roept hij bijna tegen me. Niet dat het veel uitmaakt want de muziek staat toch super luidt.

"Ik bestel drankjes zie je dat dan niet." Ik ruk mijn arm los en draai me weer om en zie dat er twee van die drankjes voor me staan. Ik neem ze vast en draai me weer om. Ik geef hem er een. Hij kijkt me verbaasd aan en neemt het drankje dan aan.

"Oke ik weet iets leuks we drinken het allebei om het snelst uit en wie het snelst is is gewonnen. Lijkt je dat wat?" Ik wacht niet voor een antwoord en begin met aftellen.

"3 ... 2 ... 1!" Ik drink het razendsnel uit en voel weer een licht gevoel in mijn hoofd. "Woeh dat was een beetje te snel denk ik." En ik begin hard te lachen maar ik stop met lachen als ik Tyler met zijn ogen zie rollen.

"He jij hebt je drankje niet uitgedronken. Zo werkt het spelletje niet hé. Wacht ik drink het anders wel voor je uit." Ik maak aanstalten om het drankje uit te drinken als ik zie dat Tyler het van me wegtrekt en het op de bar zet.

Hij trekt me recht en sleurt me mee naar buiten. met natuurlijk veel protest van mij. "Hé stop daar mee wie denk je wel dat je bent om me zomaar naar buiten te sleuren." Ik trek me los van hem en kijk hem boos aan. Ik zie dat hij het gehad heeft aan zijn gezicht te zien. Want hij ziet er niet al te blij uit.

"Oke op deze manier gaat het dus duidelijk niet." Hoor ik hem duidelijk mompelen tussen zij tanden.

Nu ben ik degene die met mijn ogen aan het rollen ben.

Plots tilt hij me op en hang ik tegen de achterkant van zijn rug en hang ik te bengelen over zijn schouders. Dat was nu ook niet weer de bedoeling. Ik begin direct te roepen en zie een paar mensen kijken naar ons.

"He laat me los, wie denk je wel dat je bent! Je bent mijn vader niet laat me los!" Dat werkt dus niet in tegendeel hij loopt met stevige passen naar de uitgang. Ik begin nu te slaan op zijn rug maar dat geeft ook niet veel effect. Tjah wat dacht ik ook die man is gespierder dan dan dan ik kan er nu niet opkomen maar hij is wel erg gespierd.

Als we bij de uitgang zijn begin ik weer te roepen en slaan om aandacht te kunnen trekken van de buitenwipper of hoe dat ook heet. "Wat is hier aan de hand? Je ziet toch dat deze jongedame dit niet wilt. wilt u haar onmiddellijk loslaten!" De grote man komt op ons afgestormd.

"Hey Joey hoe is het?" Tyler kent deze man?! Verdomme! waarom moet hij me toch altijd winnen tegen mij. "Hey meneer O'Brain ik had u niet herkend. Maar met alle respect wilt u deze vrouw met rust laten." Yes toch nog wat hoop. "Ze is mijn vrouw Joey en heeft wat te veel gedronken. Ze werkt nu wat tegen, ik breng haar naar huis zodat ze haar roes kan uitslapen." Of nee toch niet. "Ah excuseer een goede nacht nog." Tyler loopt weer weg met mij nog altijd over zijn schouders.

"Tyler laat me nu los!" "Zwijg Blaire." Beveelt hij me enkel. Wat is hij toch bazig. Me altijd lopen commanderen.

"Wat ben jij toch bazig Tyler. Blijf hier Blaire! Nee je mag niet alleen gaan wonen Blaire! Niet drinken Blaire! Kom naar huis Blaire! Ga weg Blaire!" Zeg ik terwijl ik Tyler probeer na te doen met een zware stem wat ook totaal mislukt.

Plots voel ik een harde klap tegen billen. "Auw!" Ik wordt eindelijk terug op de grond gezet. Ik zie dat we bij Tyler zijn auto zijn. "En nu is het genoeg!" roept hij kwaad tegen me met een hese stem. "Stap in de auto Blaire." Hij houdt de passagiersdeur voor me open. Ik stap dan toch in de auto omdat ik toch geen andere keus heb.

Hij duwt de deur dicht en loopt dan rond de auto om zelf ook in te stappen. Hij start de auto en we rijden weg.

Tijdens de rit kon je een spelt horen vallen. Ik leun met mijn hoofd tegen het raam en voel hoe ik langzaam weg zak. Ik hoor Tyler nog 'eindelijk' zeggen.

Hey vandaag twee hoofdstukjes voor jullie ik hoop dat jullie ze mooi vinden. Vergeet niet te stemmen en laat zeker weten wat je ervan vind.

Veel liefs Eline.