My stupid boss (Dutch)

hoofdstuk 22

Outfit van Blaire hierboven.

Eerder: "waarom?" Hij kijkt me verward aan. "Omdat je me iets persoonlijks hebt verteld aan mij en ik vind het prachtig en moedig van je dat je dat hebt gedeeld met me." Ik begin een heel andere Tyler te zien.

Na het dessert heeft hij afgerekend en zijn we samen naar de auto gegaan en naar huis gereden. Het was een prachtige avond.

Ik hou een taxi tegen op de stoep van het penthouse. Al snel komt er één aangereden. We rijden naar het hotel maar onderweg haal ik nog wat koffie op en begroet ik Easton weer zoals elke morgen. Ik heb zo hard genoten van de avond tussen Tyler en ik, ik had nooit verwacht dat hij zo open met mij zou zijn. Ik ben hem helemaal anders gaan zien. Als een zachtere man maar toch met een ruw kantje, want ja het blijft Tyler.

Na het etentje zijn we dan allebei gaan slapen want het was laat geworden en ik was ontzettend moe. De volgende dag ben ik met Jade iets gaan eten die natuurlijk direct alle details wou weten. Maar uit beleefdheid en voor de privesey van Tyler heb ik het kort gehouden. Ik heb gezegd dat het heel gezellig was en dat we elkaar beter zijn gaan leren kennen. Ze keek me een beetje doordringend aan om iets meer te weten te willen komen maar nadat ik over een ander onderwerp begon liet ze het maar voor wat het is waarop ik een opgeluchte zucht liet. Het was net alsof ik in de verhoorkamer van de politie zat die bleef vragen totdat ik iets los liet.

Als ik aangekomen ben, dan stap ik uit en bedank en betaal ik de chauffeur en ga ik naar binnen. Als ik binnen kom krijg ik direct een smerige blik toegeworpen van Pauline. Ze doet teken naar Juliette die direct opkijkt van haar computer en me dan ook een vernietigende blik achterlaat. Ik loop naar ze toe. "Is er post voor meneer O'Brain?" "Je moet niet denken dat we je niet door hebben hoor." Krijg ik verwijtend naar mijn hoofd gesmeten van Juliette. Verward kijk ik haar aan. Waar hebben zij het nu weer over ik kom hier gewoon zoals dagelijks de post ophalen. "Waar hebben jullie het over?" "O je moet niet zo schijnheilig doen hoor we hebben je allang door." Verwijd Pauline me nu. Wat hebben zij toch tegen mij. Ik begin te denken aan de dingen die ik heb gedaan al vanaf toen ik hier begonnen ben maar ik kan op niets komen wat hun zou kunnen boos maken.

"Ik weet echt niet waar jullie het over hebben, als jullie het nu gewoon zeggen dan kan ik er aan werken." "Jij moet verdomme uit de buurt van Tyler blijven! Je pakt hem van ons af! Sinds jij hier werkt kijkt hij geen oog om voor ons. Hij heeft alleen nog maar oog voor jou. We weten wel hoe jullie naar elkaar kijken." Wat! Waar hebben zij het nu weer over? Wij hebben helemaal geen oog voor elkaar. Ik alle sinds niet. En Tyler? Nee hij heeft het veel te druk om nog maar om te kunnen kijken naar mij dus ik snap echt niet waarom ze zoiets zeggen.

"Ik weet echt niet wat jullie bedoelen maar meneer O'Brain en ik zijn gewoon baas en personeel zoals iedereen hier ik snap niet waarom jullie denken dat dat anders zou zijn voor ons maar als jullie denken dat dat zo is dan begaan jullie een misverstand." De frustratie begin te komen. "Ik heb jullie zaterdag wel gezien hoor in dat restaurantje. En jij had jou hand op hem gelegd en hij kneep erin. Dus je moet echt niet doen alsof jij zo onschuldig bent." Pauline begint rood te zien van woede. Ik besluit het hierbij te laten en gewoon de post mee te nemen en naar mijn kantoor te gaan wan deze discussie heeft geen nut.

Na nog wat verwijtende en moordende de blikken ben ik in de lift gelopen. Ik kan gewoon niet  geloven dat ze ons gezien hebben. Zou Juliette toch gelijk hebben en Tyler wel oog voor me hebben? Ohg Ik weet het allemaal niet meer. Ik moet me dringend eens leren ontspannen. Misschien kan ik Jade bellen om eens te gaan shoppen want het is weer even geleden.

Ik klop aan op het kantoor van Tyler en hoor een luide 'binnen'. Ik loop naar binnen en zie hem opkijken van de papieren op zijn bureau. Ik zie dat zijn gezicht gefrustreerd staat en gespannen. "Oh dag Blaire." Hij wrijft over zijn haren en zij voorhoofd. "Dag meneer ik heb hier je koffie en hier je post." Ik leg zijn koffie en zijn post op zijn bureau. "Kan ik nog iets voor u doen?" "Eh ja Kan je naar de hotelmanager gaan en zeggen dat hij dringend eens naar hier moet komen en als je dat gedaan hebt mag je naar de administratie gaan en tegen Annette zeggen dat ze de map van vorige maand mee heeft met de inkomsten in." "Oke komt in orde."

Ik loop het kantoor weer uit en ga dan naar de vijfde etage om de manager op te zoeken. Als ik hem tegen kom zie ik dat het een man is van middelbare leeftijd met een vriendelijke uitstraling op zijn gezicht. "Dag meneer, meneer O'Brain verwacht u in zijn kantoor." Hij knikt vriendelijk en gaat dan naar de lift en begroet en bedankt me dan nog eens. Ik ga mee naar de lift maar ik stap dan eerder uit in de verdieping van Annette.

"Hey." Annette kijkt vanuit haar bureautje en komt dan naar me toegelopen met een grote glimlach op haar gezicht. "dag mijn kind wat kan ik voor je doen." "Ik zou de map nodig hebben van vorige maand met de inkomsten in." Ze loopt naar haar grote rekken vol met papieren en neemt dan een klein laddertje om zo naar de map op de bovenste plank te gaan. Ze komt terug op de grond en geeft me de map.

"En alles goed met je?" vraagt de middelbare vrouw aan me. "Ja hoor en met u?" "Ja ja met mij alles goed, maar jij en Tyler is daar nu al iets aan het groeien?" Verward kijk ik haar aan. "wat bedoelt u." "Kind ik ben oud maar niet achterlijk hoor. Ik weet wel dat jullie zijn uitgegaan en ik weet ook hoe jullie naar elkaar kijken." Ik begin lichtjes te blozen. Wat heeft iedereen toch vandaag met Tyler en mij. Hoe weet iedereen toch dat wij zijn uitgegaan. Ik heb dat alleen tegen Easton en Jade vertelt. Wacht eens even Easton. Ohg dat joch ik zal hem nog te pakken krijgen. Hij is de kleinzoon van Annette en Annette heeft het vast tegen Pauline en Juliette vertelt. Wacht maar totdat ik hem zie het gaat zijn beste dag niet zijn.

"Er is niets tussen ons hoor." "ja ja en ik ben 20 jaar oud." Ik begin zachtjes te lachen. "Ik weet niet zo goed wat het is. Het ene moment is hij bot en afstandelijk het andere moment doet hij alsof hij alleen maar kan bevelen uitvoeren en het andere moment is hij lief en zacht en het andere moment is hij openlijk en vertelt hij heel zijn verleden aan mij. Ik weet niet zo goed wat ik van hem moet verwachten." Vertel ik haar eerlijk. Ik kan nu toch niet veel meer verbergen zij kent mij door en door. "Wacht hij heeft je zijn verleden vertelt een jou?"Verbluft kijkt ze me aan. Is dat dan zo speciaal dat hij dat deed. Oke ik snap wel zijn verleden is speciaal voor hem en privé. Maar toch.

"Kind dat heeft hij nog nooit gedaan. Hij heeft nog nooit zijn verleden verteld aan eender welk meisje. Zelfs tegen zijn adoptieouders heeft hij 2 jaar gewacht totdat hij het hun heeft vertelt. Jij moet wel heel speciaal voor hem zijn, dat hij zomaar zijn verleden aan iemand zegt." Wat!

Hey dag lieve lezertjes, ik wou jullie bedanken voor de 10k daar ben ik ontzettend dankbaar voor ik ben zo blij dat jullie het een leuk boek vinden. Vergeet vooral niet te stemmen het is een heel kleine moeite voor jullie maar voor mij betekent elke stem zoveel. Ik zal proberen in deze coronatijden meer proberen te schrijven want ik ben op. Ik verveel me dood en ik heb geen boeken meer om te lezen dus ik ga proberen meer te schrijven zodat jullie wel iets te lezen hebben.

Veel liefs Eline X.