Hate Her {werewolf story}

* ||||| ||| *

Ik begin sneller te ademen. Ik moet hier weg maar ik kan niet. Mijn wolf houdt me tegen. Ik zie een gedaante naar me toe komen. We maken oogcontact. De mooiste ogen die ik ooit al heb gezien. Wacht wat? Ik maak mijn blik los van zijn ogen en kijk naar hem. Jake? Is Jake mijn mate?

Rustig komt hij naar me toe. Ik wil niet dat mijn wolf nu controle neemt dus ik blijf gewoon staan. Ik ren niet weg. "Leah?" "Jake..." "Leah ik..." "Laat maar, je wil me niet. Ik ben de aartsvijand van je zusje..." "Leah.... je bent mijn mate ik..." "Ik wil je niet voor een keuze zetten Jake." "Maar ik heb die keuze al gemaakt." "Wel dan houdt het hier op denk ik..." Een traan rolt over mijn wang. Nee Leah! Hier laat je het niet bij! Hij is onze mate. Hij moet bij ons blijven.. We kunnen hem niet dwingen.

"Leah, ik koos voor jou." "Dat moet je nu niet zeggen omdat ik je mate ben... Jij koos altijd Lou' s kant." "Gisteren zag ik in dat ik fout zat. Lou is niet meer dat kleine meisje dat altijd de waarheid sprak. Ze steekt alles op jou... Dat heb ik nu door.... Echt sorry Leah, ik wou het je gisteren al zeggen maar ik vond je niet... Serieus..." "Lou is al zo sinds we klein waren. Ik ben altijd al haar mikpunt geweest." "Het spijt me zo... Ik had je moeten geloven." Ik kijk naar de grond. Hij komt dichter bij en heft mijn kin op. Een golf gaat door mijn lichaam als hij me aanraakt. Ik kijk in zijn ogen. Ik voel mijn hartslag verhogen.

"Leah, geloof je me?" Ik twijfel. Nee Leah, je twijfelt niet! Hij spreekt 100% zeker de waarheid! Luister naar me! Hij spreekt de waarheid! Hij staat aan jouw kant! Leah! Luister! Echt al je nu niet 1 keer gaat zwijgen he, dan verbreek ik weer de link! Toch knik ik. "Ik moet gaan... Als Lou..." Ik slik. Hij merkt het blijkbaar want hij zegt: "We vertellen haar nog niets." Ik knik. "Maar ik moet echt gaan of ze vermoord me... Tot snel...?" "Ja, tot snel..." Rustig loopt hij weg. Ik blijf nog even staan maar dan draait hij zich even om. "Gelukkige verjaardag trouwens!" Roept hij nog voor hij echt weg is. Ik glimlach.

Was dat nu zo erg? Hij is toch geweldig. Had je niet gedacht he! Ik zei toch dat hij perfect zou zijn. Ik weet het, het spijt me. Dit had ik inderdaad niet verwacht. Maar wat vind je echt? Ik weet niet... Ik was er nog niet klaar voor maar... Ik kan hem nu al niet meer missen. Ik wil naar hem toe maar dat gaat niet. We moeten geduld hebben. Ik had toch gezegd dat je het leuk zou vinden! Ik zei toch dat je niet weg mocht lopen! Nu doe je echt vervelend. Sorry maar ik zei het, je had naar me moeten luisteren. Dat had ik inderdaad moeten doen. Sorry. Maar wacht, wat deed Jake hier eigenlijk? Zou hij geweten hebben dat ik hier was? Och dat maakt niet meer uit. Ik loop rustig weer naar huis.

Op het centraal plein zie ik nog veel versiering. Nog steeds is er een markt. Geen idee waar Lou vandaag is. Maar Jake ging naar haar toe dus waarschijnlijk nog wel in de roedel. Maar het maakt me niet echt meer uit waar Lou is. Ik heb nu meer aandacht voor Jake. Wacht wat? Ik kan hem niet missen. Vroeger mocht hij verdwijnen van mij. Is dat allemaal veranderd omdat hij mijn mate is? Maar eerlijk, ik geloof hem wel als hij zegt dat hij al voordat hij wist dat ik zijn mate was al aan mijn kant stond.

Ik wil bij mij thuis binnengaan als Roos opeens op mijn schouder tikt. "Hey Roos." "Ja Leah, ik heb even een vraagje..." "Ik heb tijd." "Jake vroeg me waar je was. Wat moest hij van je? Toch geen problemen met de Alpha?" Ik lach.... "Wat is er zo grappig?" "Ik heb helemaal geen problemen met de Alpha...." "Wat moest hij dan van je?" "Wel het zit een beetje anders..." "Ik heb tijd...." Wel, niet hier." Roos kijkt me vragend aan. Ik lach. "Zijn je ouders thuis?" "Ja..." Ik zucht... "Die van Kaj niet..." Zegt Roos er nog achteraan. Ik knik. "Dan gaan we daar naartoe."

Ik trek Roos mee. Maar voordat ik ook maar 5 stappen heb gezet stop ik al en draai ik me om naar het centraal plein. Ik maak oogcontact met Jake. Al snel verbreekt het doordat Roos op mijn schouder tikt. Ik kijk terug naar Jake en zie dat hij knipoogt. Ik lach terug en ga met Roos mee.

"Zo zit het dus..." Zegt Roos als we van het plein af zijn. Ik bloos. "Ik kan het bijna niet geloven." Zegt ze dan. Ik lach. "Ik zelf eigenlijk ook bijna niet maar...." "Laat me raden, je zou hem nu al niet meer kunnen missen..." Ik knik zacht. Ze lacht. "Mates toch... Maar ga je het Kaj vertellen?" Ik haal mijn schouders op. "Dat is dus een ja" zegt Roos en ze belt aan bij Kaj. Hij doet open. "Hey wat is er?" "Mogen we niet even op bezoek komen?" Vraagt Roos. "Jullie altijd." Antwoord hij. We lopen achter hem aan. "Ik was net bezig met een nieuw liedje, willen jullie het horen?" Beide knikken we.

1, 1 life
And I try to live that by living in the future. Yeah.
2, 2 eyes
And I can't see the good things if I don't open them.
3, 3 friends
Who always do everything to support each other. Yeah
4, 4 seconds
Seconds in which I realize that this is my life Yeahhhh....
1000000, a 1000000 stars
Who shine this night when we look at it together Yeahhhhh....
But only 1, 1 girl
Wich I love.....

Ik en Roos klappen. Het is echt mooi. "Dat was echt mooi." Zeg ik. Roos knikt enthousiast. "Bedankt." Dan kijkt Roos naar mij en ze doet teken dat ik het moet gaan vertellen....

exames are killing my life.... Maar ja, dat is nu eenmaal het leven... Succes aan iedereen die nu net als mij proefwerken hebben en ja fijn leven xx