Hate Her {werewolf story}

* ||||| ||*

Rosalie POV

Het is 12 uur. Het vuurwerk begint. "Gefeliciteerd!" Riep ik terwijl ik me naar Leah omdraai maar ze staat er niet. Ik zie haar tussen de mensen wegrennen. Ik ren achter haar aan maar ik ben haar al snel kwijt. "Leah?!" Roep ik zo luid als ik kan. Waar is ze? Ze zou nooit zomaar weglopen. Zonder dat ik het door heb rolt er een traan over mijn wang. Wacht wat? Ze is niet dood of zo. Maar dat ze wegloopt.... Dat is er wel iets erg aan de hand. En er kan haar van alles overkomen. Als ze maar niet zo dom is dat ze naar het roguegebied gaat. Ze heeft me ooit verteld dat ze naar de andere roedel wou vluchten en alles vergeten maar dat ze dat niet kon. Wat als ze dat nu wel doet? Weer rolt er een traan over mijn wang. Ik voel 2 armen om me heen. Kaj. "Hey, het komt wel goed." "Kaj, wat als ze door het roguegebied gaat?" "Zo dom is ze niet." "Wel als ze overstuur is." "Hey, het komt wel goed." Ik huil op zijn schouder. Ze zeggen dat je voordat je 18 bent je je al verbonden voelt met je mate. Dat komt niet vaak voor maar wel af en toe. Dat je dan al een goede band met hem kan hebben. Zou Kaj mijn mate zijn? Ik bedoel ik voel me goed bij hem, veilig. Zeker nu hij me zo vastpakt. In zijn armen voel ik me goed.

Leah POV

Rustig lopen ik mijn ogen. 18, ik ben 18. Volwassen. MATE! Is het eerste wat ik hoor als ik de link weer aan zet. Kom op Leah! Zoek hem dan toch. Je weet dat hij in de roedel is. En waarom liep je nou weg!? Wil je dat ik de link weer uitschakel? Nee... zwijg dan. Ik kijk naar het water. Ik zie mezelf. Mijn haar zit niet meer goed. Het zit gewoon normaal. Enkel de krul zit er nog in. En wat blaadjes maar die haal ik er uit. Ook met ik mijn kleedje wat goed. Ik kijk om me heen. Het bos. Ik vind het leuk om hier te zijn. Het is rustig, vrij. Kaj zou het hier geweldig vinden om zijn liedjes te schrijven, om gitaar te spelen. Het liefst van al blijf ik hier dan ook nog een tijdje. Maar ik moet terug. Ik kan dit Roos en Kaj niet aandoen. Ik kan dit May en mijn ouders niet aandoen. En ik kan Lou niet haar zin geven. Rustig stap ik weer richting de roedel. Al snel zie ik Roos op een bankje zitten. Ze is ongerust. Dat zie ik aan haar. Ik ken haar goed genoeg. "Leah! Doe me dit nooit meer aan! Waar was je?" Roept ze. Ze slaat haar armen om me heen. "Het bos, ik was in het bos." "Toch niet?" "Nee, roedelgebied." "Gelukkig, we waren bezorgd, waarom liep je weg?" Ik zucht maar zeg het dan toch: "mate" met dat woord weet ze genoeg. Ik zie dat ze het begrijpt maar toch zwijgt ze. Ze laat me los en knikt. "En, wat heb ik gemist?" Vraag ik snel. "Niet veel." "Is Lou mij nog komen zoeken?" "Niet dat ik weet. Ze heeft het te druk met haar verjaardag denk ik. Trouwens ik heb jou nog geen gelukkige verjaardag gewenst nu je deze nacht weg was dus.... Happy, happy, happy Birthday Leah!" "Bedankt." "Gaan we naar Kaj?" "Is goed."

We bellen aan bij Kaj. Niemand doet open. "Waarom?" Hoor ik Roos zachtjes mompelen. "Omdat ik achter jullie sta." Horen we opeens. Ik draai me om en daar staat Kaj. Hij slaat zijn armen om me heen. "Ik wist wel dat het goed zou komen." Hij laat me los. "Gelukkige verjaardag Leah." "Bedankt." "Fijn dat je terug bent." "Weten mijn ouders...." "We hebben gezegd dat je bij ons was." "Bedankt. Ik ga dan nu wel even naar hun toe. Willen jullie mee?" Ze knikken. "Kom dan!" Roep ik. Als ik al lachend weg ren.

Als ik thuis binnen kom hoor ik meteen: "Gelukkige verjaardag zusje!" Ik schrik. May staat me blij op te wachten. Ze geeft me een knuffel en ook Edan wenst me een gelukkige verjaardag. En dan mijn ouders. Als iedereen mij heeft gefeliciteerd gaan ik, Roos en Kaj naar boven, naar mijn kamer. "En, wat ga je doen vandaag." Vraagt Kaj. Ik haal mijn schouders op. "Je moet toch wat doen op je verjaardag." Weer haal ik mijn schouders op. "Kom op meid, je bent 18." Zegt Roos nu. Ik zucht. Ik ben 18 ja, ik heb een mate die ik liever nog niet tegenkom. Ik ben er gewoon nog niet klaar voor. "Ik wil naar het bos, en ik wil dat jullie 2 mee komen. En Kaj, neem je gitaar mee." Zeg ik dan.

En zo zitten we nu met 3 in het bos. Kaj begint gitaar te spelen.

I hate her now
Becouse she hates my mate...
And I want my mate back..

I hate someone I first cared about
Because she hates my mate....
My mate......
I only know that I will miss her when she is gone
I only need my house when my mate is there
The only thing I want is her back
I know I miss her because she is gone
But I'm looking for her...
Yes i'm looking for her...
For my mate...

Dan zingt Roos:

I hate her...
She hates me...
And I want back to my mate..

I hate someone he cares about
And she hates me too, so everything fails
I only know that I will miss him if I have to leave
I just want to stay when he comes
the only thing I want is back to him
I know I miss him because I had to leave
But I'm going back....
I'm ging back for my mate.....

Ik lach. Daarna zingen ze nog wat andere liedjes. Voordat we het weten is het al avond. Roos en Kaj gaan naar huis maar ik blijf nog even. Opeens veranderd de omgeving. MATE! Zwijgen!

Weer een dag te laat, i know... Ik ben hier echt niet goed in. En ik heb het heel druk met school en natuurlijk mijn Kerstspecial die er aankomt. Ik hoop trouwens dat jullie de proloog daarvan al gelezen hebben en hem leuk vinden want het is gewoon een keer wat anders. Maar buiten dat, sorry dat het te laat is en nog veel leesplezier...
Xx Anke