Hate Her {werewolf story}

* ||||| ||||| ||||| |||| *

Ik hoor geritsel. Sinds de aanval van die rogues ben ik echt op mijn hoede. Bang kijk ik rond. Tijd om me te verstoppen heb ik niet meer. "Hallo?" Hoor ik een stem zeggen. Een meisje van van 16 komt uit de struiken. Ik schrik. "Ik doe je niks." Zegt ze. Toch ben ik nog op mijn hoede. Maar dat veranderd wat als er nog een verlegen meisje van een jaar of 7 verschijnt. "Hey, euhm.... Ik ben Alice." Zegt de oudste zacht. "Ik ben Leah." "Hey, dit is mijn zusje Jade. Ze praat bijna niet." "Ow oké..." Ik kijk naar de 2. Beide hebben ze simpele kleren aan. "Jij bent vast nog niet zo lang rogue..." Zegt Alice. Ik schud mijn hoofd. "Een week. Jullie?" "5 jaar." "Wow, en hoe?" "Onze roedel werd aangevallen. Ik ben samen met Jade, die toen nog een baby was, gevlucht...." "En je ouders?" "Ze zijn gestorven toen ze binnenvielen..." "Wow, dat... sorry." "Maakt niet uit...." "Maar je hebt dus al die tijd voor Jade gezorgd dan?" "Ja, ik kan haar niet meer missen." Zegt ze terwijl ze naar Jade lacht. "En jij?" Vraagt ze. "Lang verhaal..." "wij hebben tijd." "Oké maar kom dan zitten." Ik zet mij tegen een boom en Alice en Jade gaan tegenover me zitten. "Ik had zeg maar wat problemen met de dochter van de Alpha. De derde in lijn. Ze haatte me. Het zou dan ook niet lang duren eerdat ze genoeg redenen verzonnen had om me uit de roedel te gooien..." "Wow dat is echt... erg. En ben je al 18?" "Ja net." "En heb je een mate?" Ik slik. En knik. "Het was de broer van Lou. De zoon van de Alpha. De 2de in lijn." "Je mist hem...." Ik knik. "Hoe heet hij?" "Jake..." Ze kijkt me medelevend aan. "Je hebt nog geen mark...." "Dat klopt. Het was gewoon moeilijk met Lou en in de ogen van zijn ouders was ik een crimineel." "Dat is ook echt erg... Hoe kon je daarmee leven?" "Tja... Het was moeilijk. We spraken eigenlijk best wel veel af in het geheim. Niemand van zijn familie wist ervan." "Dat zou niet gaan met Lou..." "Inderdaad...." "En nu? Ik bedoel, je hebt zijn mark niet... Je kan in je heat belanden..." "Ik weet het maar Jake en mijn vrienden proberen mijn onschuld te bewijzen. Dan kan ik terug en dan kan ik misschien wel een normaal leven lijden..." "Jij hebt tenminste nog een kans om een normaal leven te lijden..." "Jullie zouden ook bij een rodel willen...." "Ja maar dat is een droom die nooit zal uitkomen..." "Hoezo dan?" "We hebben geen geld om ergens een huis te kopen..." "Als mijn zaak opgelost is kan ik misschien wel voor iets zorgen ...." "Zou je dat willen doen?" "Natuurlijk. Jullie zijn ook maar weerwolven. En het lijkt me niet dat jullie echt gevaarlijk zijn." "Leah... Je bent de beste..." "Juich maar niet te vroeg. Zolang ik niet meer in mijn roedel binnen geraak zal ik jullie daar ook niet binnen kunnen krijgen." "Dat is waar... Mag ik even iets persoonlijk vragen?" Ik knik. "Hoelang heb je je mate al niet gezien?" "Iets van 4 dagen. We kunnen nog afspreken via mijn zus." "Dan heb je nog geluk." "Ja maar dat kan niet eeuwig blijven duren." Ik zucht. "Het komt vast wel goed." "Misschien...." "wil je misschien met ons mee? Alleen is maar alleen?" "Je bedoelt dat we samen op pad gaan?" "Euhm... ja." "Graag..." Ze glimlacht. "Kan je jagen?" Vraagt ze. "Een beetje...." zeg ik eerlijk. "We helpen je wel." "Bedankt."

We gaan samen op jacht en hebben een buit van een hert en 2 konijnen. In no time. "Je wil vast dicht bij de roedel blijven..." "Ja..." antwoord ik. "Misschien is het dan handig als we een soort hutje bouwen. Zo ontstaan roguepacks." "Ja, is goed." "We moeten hout verzamelen." Zegt ze en loopt naar een boom. Daar springt ze en breekt een tak af. Ik doe hetzelfde en Jade verzamelt meer kleine takken en bladeren. Na een tijdje hebben we wel genoeg en bossen we dus een soort van hutje. Heet sterk is het niet maar het is genoeg. En het is veel beter dan in de regen zitten. Vanbinnen leggen we zo veel mogelijk mos. Dan hebben we toch nog een soort van bed. Ik kijk ernaar. Zoals een vogel naar het nestje kijkt dat ze net heeft gemaakt. Om het te keuren maar ook om trots te zijn op zichzelf. Plots sluipt het onderwerp Jake weer even mijn hoofd binnen. Moet dat nu? Leah, we zijn geen vogel. We zijn een weerwolf die haar mate mist. Hey, waar was je? Ik heb je al even niet meer gehoort. Ik denk niet dat je het doorhad maar ik was de hele nacht aanwezig. De hele nacht wakker en dan wordt je moe dus ik sliep. En wat hield jou dan wakker...? Jake... ja oké, mij ook maar ik kan toch nog een beetje slapen. Ik blijf niet wakker tot ik zo moe ben dat ik gewoon in slaap val. Leah.... Ik wil Jake. We hebben hem al zo lang niet meer gezien. Ik zal zien of het lukt. De vorige dagen zei Mag dat het niet ging lukken. Nu misschien wel.... Ik zal vragen. "Alice?" "Ja" "zou ik met Jake mogen afspreken?" "Natuurlijk. Daar kom ikk niet tussen." "Willen jullie mee?" "Is goed." Zegt ze en loopt samen met Jade naar mij toe. Met 3 lopen we naar de roedel.

Ik kom best dicht bij de grens maar door mijn nu wel goede roguezintuigen zie ik net op tijd een grenswachter. Voordat hij mij kan zien. May? Vraag ik en wacht op een antwoord. Ja, Leah? Krijg ik al meteen. Wil je Jake... Ik kan mijn zin niet eens afmaken of ze zegt al: Ik ben al onderweg naar het roedelhuis... en ze sluit de mindlink. Ik wou haar nog bedanken maar ja... Ze weet dat ik haar dankbaar ben. Ik kijk Alice en Jade aan. Na een tijdje wil ik iets zeggen maar al snel dringt een heerlijke geur bij me binnen. Jake...ik draai me meteen om en kijk in zijn ogen. Ik loop naar hem toe en sla mijn armen om zijn nek. Zijn armen nemen plaats om mijn middel en hij drukt me dicht tegen zich aan. Mijn hoofd rust tegen zijn borst. "Ik heb je zo gemist..." fluistert hij. "Ik jou ook." Rustig laat hij me los en ik hem. Hij kijkt naar Alice en Jade. "Dat zijn Alice en Jade. Ze zijn ook rogues." "Hey, ik ben Jake. De mate van Leah..." "Ik ben Alice." Ze schudden elkaars hand en Jake legt zijn arm om me heen. "En mag ik iets van jullie verleden weten of....?" "We zijn gevlucht bij een gevecht... Ik heb Jade nu al 5 jaar opgevoed." "En hoe oud ben je?" "16. En mijn zusje 7." "Oh jullie zijn zussen. Ik dacht al van: die lijken op elkaar." "Tja..." "Maar jullie zijn dus al heel lang rogue..." Alice knikt. Ik kan niet anders en kijk Jake aan. Blijkbaar merkt hij het en kijkt recht in mijn ogen. Ik bloos en hij glimlacht. Al snel voel ik zijn lippen op de mijne. Natuurlijk ga ik er weer in mee.