Hate Her {werewolf story}

* ||||| |||| *

Ik slik even hoe moet ik dit eigenlijk zeggen? Moet ik zeggen het, Jake is mijn mate of wat? "Kaj, ik heb mijn mate ontmoet...." "Tof, ken ik hem?" "Het is Jake..," "De broer van Lou?!" "Ja" "vertrouw je hem wel?" "Ja" "Maar het is de broer van Lou, ik bedoel maar..." "Kaj, ik vertrouw hem." "Waarom?" "Ik zie aan hem dat ik dat kan." "Ik bedoel maar, ik wil niet dat jou iets overkomt. Laat staan dat hij je hart breekt." Ik denk na. Ik vertrouw Jake. Hij is niet zo een persoon die me zou verraden. "Hey, als je hem echt vertrouwd dan ik ook." Zegt Kaj. Ik knik. "Bedankt" Leah, heb je zin om met mij iets te gaan eten voor je verjaardag? Hoor ik May via de mindlink. Ik zit nu bij mijn vrienden maar ik wil wel mee hoor. Wanneer moet ik komen? Stuur ik terug. Binnen een uurtje? Vraagt ze dan. Oké ik zal er zijn. Ik richt me terug op Kaj en Roos. "Ik heb nog een uur, wat gaan we doen?" Zeg ik enthousiast. Roos en Kaj glimlachen.

Ik zit hier ondertussen met May in het bos. Een standaard picknick. Elk jaar op mijn en May's verjaardag houden we een picknick. Gewoon met ons 2. Geen ouders, geen vrienden en geen mate's. Eerst vond May dat laatste moeilijk maar al snel vond ze het niet meer zo moeilijk om eens wat zonder Edan te doen. "En zusje, wat heb je allemaal gedaan vandaag?" "Ik ben met Roos en Kaj naar het bos gegaan." "Leuk maar dus Kaj is nu een goede vriend van je he..." "Ja en ik heb hem ontmoet door jou dus bedankt." "Oké ja maar meer door Edan." "Ja oké dat ook ja." "En euhm ja mate...?" Ik kijk weg. "Nee! Je hebt hem ontmoet?!" "May ik..." "Wie is het? Ken ik hem?" "May, ik wil er even niet over praten." "Ow, oké... Als er iets is dan mag je me dat altijd vertellen he." "Dat weet ik, bedankt."

Na nog wat gepraat te hebben veranderd de omgeving. Ik weet maar al te goed waarom. Jake is in de buurt. Maar ik weet dus niet of ik het May wel al wil vertellen. Hoe zal ze reageren als ze te weten komt dat mijn mate de 2de zoon van de Alpha is. "Leah, is er iets?" "Nee hoor." lieg ik. Mijn wolf wilt naar hem toe. Maar dat gaat niet. 1: Ik zit hier met May. 2: Waarschijnlijk is Lou bij hem. Ik voel dat hij dichterbij komt. Wat moet ik doen? Opeens hoor ik Lou's stem: "Ow kijk eens wie we daar hebben. Zij dachten hier blijkbaar ook een picknick te houden." Ik draai me om en zie Lou, Jake en Gale. Ik probeer nu vooral geen oogcontact met Jake te maken. "Lou, we kunnen toch ook ergens anders..." "Nee Jake! Ik wil hier picknicken. Die 2 moeten maar gewoon weggaan." "Er zijn genoeg goede plekken in dit bos." "Nee Jake! Ik wil hier, en daarbij, je zegt het zelf: Er zijn genoeg plekken in dit bos waar die 2 heen kunnen gaan en verder kunnen eten." Ik zucht. We zijn op zich wel al klaar met eten dus echt erg is het niet om weg te gaan maar toch.... Ik kijk May aan. "We waren toch klaar..." zegt ze en staat op. Wij ruimen onze picknick op terwijl zij die van hun klaarzetten. Ik raak per ongeluk Jake met mijn arm en een energie gaat door mijn lichaam. Hij voelde het ook, daardoor kijken we elkaar aan. "Sorry..." fluistert hij. "Maakt niet uit...." fluister ik terug. Dan draait hij zich weer om en ik loop met May weg.

"Sorry" zegt May na een tijdje. "Jij kan er toch niks aan doen..." "Ja maar het is jouw verjaardag. Je 18de dan nog wel." "Het maakt echt niet uit. Voor de rest hadden we het toch leuk?" "Ja dat is waar... Maar toch....Wat heeft Lou toch?" "Ze haat me gewoon." "Ja maar waarom?" "Die vraag stel ik me al mijn hele leven." "Tja... Maar wel tof dat Jake het zo voor ons opnam. Zo ken ik hem niet echt. Hij zou ook niet zelf voorstellen om daar te gaan maar ik had echt niet verwacht dat hij zou proberen Lou op andere gedachten te brengen." "Ja" "Hij is veranderd.... " "Ja" "Zeg, jij zegt ook niet veel he." "Nee" "Leah, wat is er? Is het je mate?" "May ik..." "Je kan me alles vertellen. Ik ben er voor je. Als er iets mis is met je mate dan moet je dat me gewoon vertellen ik help je wel." "Er is helemaal niks mis met mijn mate!" roep ik. Ik schrik er zelf van. "Sorry...." "nee, ik begrijp het. Als iemand zoiets over je mate zegt terwijl dat totaal niet zo is..... Zeker als je hem net kent." "Het ligt gewoon anders..." "Als je het wilt vertellen...." "May, alsjeblieft, zeg nog niks. Tegen niemand..." "Wie is het dan...?" "Jake" "Daarom... Wow, een zoon van de Alpha... Jij hebt het goed..." "Dat is niet zo. Een zoon van de Alpha ja, en een broer van Lou. En volgens mij mag de Alpha mij al niet en als hij dan te weten komt dat ik de mate van zijn zoon ben..." "Hey Leah, het komt wel goed. Wat zegt Jake." "Dat hij voor mij kiest maar voor de rest zei hij nog niks." "Nu snap ik waarom hij Lou op andere gedachten probeerde te brengen." "Hij zei dat hij al door had dat het niet allemaal mijn schuld was en dat Lou altijd mij vals beschuldigd voordat hij wist dat ik zijn mate was." "Dan spreekt hij de waarheid. Over zoiets kan je niet liegen tegen je mate..." "Bedankt..." "Hey daar zijn zussen voor he."

Ik stap binnen bij mij thuis. May zou rechtstreeks naar haar huis gaan. Binnen ga ik me meteen klaarmaken om te gaan slapen. Deze dag was lang, en er is veel veranderd. Er is genoeg veranderd. Tijd om deze dag te beëindigen. En ik zie wel wat ik morgen doe....

Yo, Hate Her is back! Bye x