Hate Her {werewolf story}

* ||||| ||||| ||||| *

Jake neemt mijn arm vast en loopt met mij het kantoor uit. Ik ben nog steeds helemaal in shock. Jake blijkbaar ook. Opeens stopt Jake en kijkt terug het kantoor in want de deur staat nog open. "Vader?" "Jake..." "Weet je nog dat de cellen worden opgeknapt?" zegt hij opeens. Ik hoor hoop in zijn stem. "Oh ja, anders sluiten we haar gewoon op in de logeerkamer." "Begrepen." zegt Jake en loopt weer verder. Ik zeg nog steeds niets.
We gaan een deur door die normaal niemand door mag en we komen aan een trap. Als we daar omhoog gaan komen we in een woonkamer. Hier woont de Alpha met zijn familie. Hier woont Jake. We gaan een gang door en komen in een kamer. Het ziet er niet echt speciaal uit. Een doodnormale kamer zonder al et veel decoraties. Gewoon grijs met rood. Jake laat me al snel los en doet de deur achter zich dicht. Nog steeds in shock ga ik op het bed zitten.
Jake kijkt me aan. "Hoe kon dit..." hoor ik hem zacht zeggen. Ik word steeds meer en meer wakker uit mijn gedachten. "Jake..." zeg ik heel zacht. Hij komt naar me toe en neemt mijn handen vast. Een traan rolt over zijn wang. Ik veeg hem weg. "Leah, je mag niet gaan." "Ik heb geen keuze." "Dan ga ik met je mee." "Nee Jake! Niet doen. Ik wil niet dat je gevaar loopt." "Ik wil niet dat jij gaat!" Ik merk dat Jake echt helemaal in paniek is dus ik sta op en sla mijn armen om hem heen. "Het komt goed...." fluister ik. "Hoe gaat het goed komen?! Je wordt verbannen Leah!" "We spreken nog af. May, mijn zus, woont dicht bij de rand. Ik kan haar bereiken via de mindlink." "Maar dan nog, dat gaat niet eeuwig kunnen duren." "Ondertussen kunnen jij en mijn vrienden proberen mijn onschuld te bewijzen." "Maar..." "Er is geen andere oplossing..."
Opeens hoor ik iets op de gang dus ik laat Jake snel los. "Jake!" hoor ik de stem van Lou. Jake gaat naar de deur. "Ah Jake, vader vroeg of ik kwam zien waarom je zo lang wegbleef. Hij heeft je nog nodig." "Ik kom zo." "Hij zij dat je hier was met een nieuwe gevangene, wie is het?" vraagt ze terwijl ze hem opzij duwt en recht in mijn ogen kijkt. Ze begint me uit te lachen. De geur van haar parfum en haar krijsende lach dringen bij me binnen. "Leah! Eindelijk je verdiende loon gekregen?!" Ik negeer haar en ga op bed liggen. "Ik ga maar weer." zegt ze. Als ze de deur dichttrekt loop ik naar Jake toe en fluister: "Ga maar, grote kans dat ze ons nu afluistert." "Oke, ik kom nog terug." fluistert hij terug en gaat dan weer normaal verder: "Leah, hier blijf je 1 nacht en dan word je uit de roedel gezet." Ik knik en en hij gaat de deur uit. Ik kan een kleine glimp opvangen van Lou. Ik had gelijk. Ze luisterde ons af.

Het is ondertussen avond. Ik heb hier een hele dag alleen opgesloten gezeten. Het is echt erg hier. Je voelt de hele tijd dat je mate in de buurt is maar je kan niet naar hem toe. Maar dus ik maak me klaar om te gaan slapen. Ik heb hier niks van kleding gekregen dus ik doe gewoon mijn kleren uit en ga in mijn ondergoed onder de dekens liggen. Ik sluit mijn ogen en probeer te slapen maar zoals ik eigenlijk al verwacht had, lukt dat niet. Ik draai me om, en om, en om. Een hele tijd lang. Ik kan maar niet slapen. Opeens wordt ik klaarwakker. De deur gaat open en Jake staat daar. Ik begin automatisch te glimlachen. Hij sluit de deur achter zich en komt aan mijn bed staan. "Wat doe je hier?" fluister ik. "Ik kan niet slapen nu je zo dichtbij bent. Het is nog erger dan vorige nacht." "Bij mij ook." zeg ik. Ik schuif wat opzij. "Mag ik bij je liggen?" vraagt Jake verlegen. "Tuurlijk." zeg ik. Jake komt in enkel een boxershort naast me liggen. Het voelt goed. vertrouwd... Hij legt een arm om me heen en ik leg mijn hoofd op zijn borst. Meteen val ik in slaap.

Ik wordt wakker van beweging naast me. Ik open mijn ogen en zie Jake naast me opstaan. "Mijn vader gaat wakker worden dus ik moet gaan." Zegt hij zacht. Ik knik en blijf hem aankijken. Ik voel zijn lippen tegen mijn voorhoofd. Automatisch sluit ik mijn ogen en glimlach. Een paar seconden later hoor ik de deur dichtvallen. Ik hoor ook hoe hij op slot gaat. Ik zucht en sluit weer mijn ogen. Natuurlijk kan ik niet meer slapen.

Ik schrik van een deur die open gaat. Het is Gale. "Je gaat nu thuis je spullen pakken." Zegt hij. Ik heb me ondertussen weer omgekleed en een beetje klaargemaakt. Ik loop met Gale het roedelhuis uit. Richting huis. Het is natuurlijk niet ver. Ik open de deur en loop naar binnen. Mijn ouders zijn nu bij de Alpha en Luna. Ik loop naar boven en neem een rugzak. Ik steek er alles in wat kan en loop weer naar beneden. Daar staat Gale. Samen met hem loop ik naar het roedelhuis.

Daar aangekomen brengt hij me naar een ruimte. Ik loop er binnen en zie daar mijn ouders. Mijn moeder loopt meteen naar me toe en knuffelt me. "We weten dat je onschuldig bent..." zegt mijn vader. Ik knik. "We weten ook van je mate... Jake..." fluistert mijn moeder. "Hoe?" "Hij heeft het ons verteld. En ook dat hij en je vrienden je onschuld willen bewijzen." "Leah!" Hoor ik de stem van May. Ze komt nu ook de ruimte binnen en trekt me meteen in een knuffel. Ook Edan is erbij. "Leah! Het is tijd!" Hoor ik Gale aan de andere kant van de deur. "May, ik heb een idee. Ik kan jou altijd via de mindlink bereiken als je thuis bent." "Ja..." Gale doet de deur open. Ik geef iedereen nog even een knuffel en loop dan naar buiten. Richting het bos.