Hate Her {werewolf story}

* ||||| ||||| ||||| ||||| | *

Ik zucht. We zijn weer 2 dagen verder. Ik heb deze dagen niet meer met Jake afgesproken. Lenna blijft ernaar vragen maar ze verzwakt ook. Misschien komen we bijna in de heat. Dat wil ik echt vermijden maar. Makkelijk is dat ook niet. Alice komt naast me zitten aan de rivier. We hebben ondertussen een best wel goede band opgebouwd. Ook met Jade. Ze praat nog altijd niet echt met me. Ze is verlegen. En volgens mij komt dat door iets uit haar verleden. Iets dat ze heeft meegemaakt. "Leah... Het is niet dat ik het niet merk hoor." "Huh wat?" "Je mist Jake. Leah...." "Nee nee, het gaat wel." "Dat denk je zelf maar ik zie aan je dat je er binnenin kapot van gaat. Dat je wolf er kapot van gaat." "Dat valt wel mee hoor." "Leah...Ik weet wat ik zie." Ik zucht. Ik hou het inderdaad niet meer uit. Ik moet Jake zien maar May zegt dat het moeilijk wordt. Ze zegt dat er ook meer op Jake word gelet waardoor hij niet weg kan. Ondertussen hebben wij een betere hut gemaakt. Groot is het niet. Maar het is beter dan niks. We hebben ook een apart hok voor het eten. We willen geen dieven en in de hut gaat het niet. "Leah.... jij gaat nu met Jake afspreken." "Alice..." "nee, nee, nee je gaat het niet veranderen. Je gaat het gewoon nu doen." Zegt ze terwijl ze me recht trekt. Zuchtend loop ik richting de roedel. Ik wil wel met hem afspreken maar ik wil gewoon niet weer te horen krijgen dat het niet lukt. May? Begin ik hoopvol. Ja Leah.... ; lukt het met Jake? ; normaal wel. Ik ga hem halen. ; Thanks zus. ; no problem. Ik glimlach. "Dat is al beter." Zegt Alice. "Thanks. Ik ben blij dat ik jullie ooit ben tegen gekomen." "Ja ik ook. En ik had Jade wel maar.... Ze is zo jong. Veel dingen begrijpt ze nog niet. Jij bent ouder dan mij. Met jou kan ik serieuzer praten. Maar ja,ik ga nu wel terug naar Jade." "Tot straks." "Ja, en veel plezier." "Bedankt." Ik draai me richting de roedel terwijl Alice achter me wegstapt. Al snel verschijnt er een Jake. Ik kijk naar hem. Hij kijkt naar de grond terwijl hij naar me toe stapt. Hij kijkt op en ik zie zijn betraande ogen. Ik twijfel niet en loop meteen naar hem toe. Ik sla mijn armen om hem heen. Meteen voel ik ook zijn armen om mijn middel. "Ik kan het niet Leah...." Ik ga met mijn hand door zijn haar en druk hem tegen me aan. "Ik mis je zo en in de roedel loopt alles mis. Jij bent de enige die me rustig kan krijgen alleen ben je er niet. Ik kan dat niet aan." Ik weet nog steeds niet wat te zeggen. "Leah... Ik wil gewoon bij jou zijn. Ik wil niet meer terug naar de roedel." "Ik wil ook bij jou blijven Jake. Maar..." "Nee, ik... Ik hou het niet meer vol. Zou ik...." "hier blijven? Ik weet niet of dat slim is." "Ik heb mijn ouders al verteld dat ik ga kamperen in het bos." "En ze geloven dat en gaan dat niet controleren?" Hij schudt zijn hoofd dat nog steeds op mijn schouder ligt. "Ik zou het heel fijn vinden als je blijft." Zeg ik dan. Meteen heft hij zijn hoofd op en kijkt me ongelovig aan. Meteen veranderd die blik naar blijdschap. Ik moet er spontaan van glimlachen. Even blijven we in elkaars ogen kijken. Tot plots mijn wolf het overneemt. Ik schrik maar kan haar niet onder controle krijgen. Maar ze drukt dus mijn lippen op de zijne. Lenna nee! Ik weet eigenlijk al dat ze niet luisterd. Jake duwt haar van zich af en kijkt me streng aan. "Geef de controle terug." "Waarom zou ik? Ben ik niet goed genoeg?" "Wolf van Leah..." "Lenna" "oké, Lenna, ik wil gewoon niet dat er iets gebeurt wat Leah niet wilt." "Het is niet dat ze dit niet wil, ze durft alleen niet." Lenna stop nu! "Lenna, dan nog. Zo hou ik mijn wolf niet onder controle." "Maakt niet uit. Ik wil hem ook wel eens leren kennen." Dat was het breekpunt voor Jake blijkbaar want ook zijn ogen kleuren nu donker. "Hey, ik ben Jacyn." "Lenna aangenaam." Het duurt nog geen 3 seconden voordat mijn lippen op die van Jake of beter gezegd Jacyn zijn beland. Ik zucht maar Lenna blijft doorgaan. Lenna, ga niet verder dan dit. Ik heb gaan zin in een mark. Dat zal dit leven alleen maar moeilijker maken. Leah, zwijg effe ik ben bezig. Lenna... Ze sluit de mindlink af. Fijn. Hoe moet ik de controle terug krijgen? Het is niet dat ik dit niet wil. Ik wil gewoon dat ze niet verder gaan. Of misschien moet ik het gewoon laten en hiervan genieten. Bij die gedachte krijg ik de controle terug. Maar ik stop niet. Ik zou gek zijn dit te stoppen. En door deze gedachten vertrouwd mijn wolf me en geeft me echt de volledige controle.

Uiteindelijk laat ik toch buiten adem los. Ik moet even op adem komen en kijk naar Jake. Ook hij heeft zijn normale oogkleur terug. Dat mooie groene kleurtje. Opeens herinner ik me wat hij zei. "Je zie dat het niet goed ging met de roedel...." begin ik voorzichtig. Ik zie Jake knikken. "Mijn moeder ligt in coma. De hele roedel is ongerust. Mijn vader heeft het moeilijk om de roedel alleen te doen. Gale heeft zijn opleiding nog niet afgerond en hij heeft geen mate... En wat doet Lou denk je? Helemaal niets. Juist ja." Weer sla ik mijn armen om hem heen. Zijn hoofd steunt tegen mijn hoofd. "Ik hou van je Leah..." zegt hij opeens. "Ik ook van jou."

exams are killing me rn