Hate Her {werewolf story}

* ||||| ||||| ||||| ||||| ||||| | *

"Euhm Leah... wil je misschien mee naar mijn moeder?" Vraagt Jake. Ik kijk op. Nadat ik de Alpha heb gesproken zijn ik en Jake een wandeling door de roedel gaan maken. Het is allemaal veranderd. Alles is er... slechter aan toe. Jake had me er al voor gewaarschuwd. Deze roedel mist duidelijk een Luna. "Natuurlijk wil ik mee." Zeg ik. Jake glimlacht naar me terwijl we weer het roedelhuis binnengaan. Naar het deel van het ziekenhuis. Ja, het ziekenhuis is in het roedelhuis. Het wordt bijna niet gebruikt aangezien wij weerwolven snel genezen. Maar nu ligt de Luna daar dus. We lopen door de deur van het ziekenhuis. Het tikkende geluid van de hakjes van de verpleegsters vullen de ruimte. Jake neemt mijn hand vast. Ik kijk hem aan. Hij kijkt strak voor zich uit. "Hier is het." Zegt hij als hij voor een deur stopt. Rustig duw ik de deur open en loop de kamer in met Jake achter me aan. De Luna ligt daar. Doodstil. Allemaal apparaten om haar heen. Jake knijpt in mijn hand en drukt zijn lippen strak op elkaar. "Je mag huilen he." zeg ik hem. Hij knikt. Ik laat zijn hand los en rustig loopt hij naar het bed van zijn moeder. Ik zet me op een stoel. "Mam, hey. Ik ben er weer. Leah is er ook bij. Haar onschuld is bewezen." Zegt hij zacht. Ik glimlach. Hoe Jake tegen zijn moeder praat. Het is mooi. "Ik heb haar alles over ons verteld. Vanaf dat ik voor het eerst bij haar was toen ze in coma lag zei ik dat je mijn mate was en dat je onschuldig was. Later vertelde ik ook over het plan om naar jou te gaan." Zegt Jake nu tegen mij. Ik knik gewoon. Jake staat op en komt naast me zitten. Hij legt zijn hoofd op mijn schouder... "Ik ben gewoon bang dat ze haar ogen nooit meer zal openen." hoor ik Jake's gebroken stem. "Het komt echt wel goed..." "Ik wil haar niet verliezen." Ik slik. Ik ben mijn moeder verloren. Dat hoeft hij inderdaad niet mee te maken. volgens mij merkt hij wat hij net zei want hij staat op en hurkt voor me. "Sorry..." Zegt hij schuldig. "Het maakt niet uit." Hij glimlacht en drukt kort zijn lippen op de mijne voor hij weer richting zijn moeder loopt. Ik glimlach. Maar ik huil ook. Jake huilt ook. Hij huilt bij zijn moeder. Ik alleen. Maar ik weet dat hij mij steunt.

"Jake..." fluister ik. Ik duw even tegen zijn schouder. "Jake..." Hij schrikt wakkeren ik begin te lachen. "Het is half 6..." Zeg ik tegen hem. hij was in slaap gevallen bij het bed van zijn moeder. hij knikt en staat op. "Mam, ik ga weer.... know I love you." Zegt hij voor hij de kamer verlaat. Ik volg hem. Als ik de deur achter me dicht trek sla ik meteen mijn armen om hem heen en ik barst. Ik huil... Harder dan ooit huil ik. Die laatste woorden..... Jake s laatste woorden van net tegen zijn moeder. Ik kan me niet herinneren dat ik dat ooit heb gezegd. Zeker de laatste 5 jaar niet. Maar dat doe ik wel. Ik hou wel van haar. En ook al is ze er niet meer.... Ik ga dat blijven doen. Hetzelfde met mijn vader. Ja, ik had een betere band met mijn moeder maar ook van mijn vader hield en hou ik.

Ik en Jake lopen de eetkamer binnen. De Alpha had me uitgenodigd om mee te eten. Roos, Kaj, May en Edan zijn naar huis. Verlegen staar ik maar wat voor me uit. Lou kijkt me aan maar ik let er niet op. "Ah, daar zijn Jake en Leah..." Zegt de Alpha waarna hij naar Jake knikt. De Alpha, Gale, Lou, en het gezin van de bèta zitten aan tafel. De bèta heeft een mate en 2 zonen: Adam en Tyce. En Adam heeft een mate. Er zijn 14 plaatsen aan de tafel. Waarvan normaalgezien dus maar 10 van gebruikt worden. Er is een plaats vrij naast de Alpha. Waar denk ik normaalgezien de Luna zit. Recht tegenover de Alpha en lege stoel zitten de bèta en zijn mate. Naast de Alpha zit Gale, dan een lege plaats en dan Lou. Daar tegenover zitten Tyce, Adam en zijn mate. Jake schraapt zijn keel. "Wel, ik wil jullie allemaal voorstellen aan mijn mate Leah..." iedereen begint te applaudisseren behalve 1 iemand. Je mag raden wie.... He, Lou klapte wel. Alleen Jake niet. In plaats daarvan gaf hij me een kus. Ja Lou klapte. Maar niet echt enthousiast of zo. Haar gezicht was verbaast en vol afschuw. Maar ze moest wel klappen. "Lou, schuif eens naast Gale." Zegt de Alpha. "Waarom?" "Lou..." Zegt hij geïrriteerd. Lou schuift een plaats op en Jake neemt mijn hand. Hij trekt me naar de tafel en gaat zelf naast Lou zitten. Ik zet me ook neer. De mate van Adam steekt haar hand uit over tafel. "Nayla, aangenaam." "Leah..." Ze heeft bruin stijl haar tot haar schouders maar wat me opvalt zijn haar donker bruine ogen. Ze stralen rust uit. Wacht... hoe zien haar ogen eruit als haar wolf controle heeft? Iedereen lijkt wel geïnteresseerd in mij maar Ik zit helemaal aan de kant dus het is lastig om met iedereen te praten. Daarom beperkt het gesprek zich al snel tot mij, Jake, Adam en Nayla. "En jij bent dus dat meisje dat een tijdje rogue was..." Zegt Nayla. Ik knik. "Ik had er niets mee te maken. En alle roddels die hier over mij rond gaan zijn ook leugens." Zeg ik. "Ja ik geloofde het al niet echt." Zegt Adam. "Wie doet zoiets? Wie wilt iemand leuk zoals jou nu beschuldigen.... of zwart maken." Gaat Nayla verder. Ik kijk even naar Jake waardoor ik ook Lou kan zien. Ze heeft het gehoord. Lekker voor haar. Ik lach vriendelijk. "Jullie zijn echt vriendelijk." "Ja, ik vind jou eigenlijk echt wel leuk. Wij gaan sowieso vriendinnen worden." Ik lach maar knik. Het is niet dat ik Roos en Kaj wil vervangen maar ze lijkt me gewoon leuk. Maar dan komt nog het probleem dat Roos en Kaj haar misschien niet leuk vinden. En ze weet niet over Lou. Misschien is ze ook juist goed bevriend met Lou. Dat moet ik eens uitzoeken.