Hate Her {werewolf story}

* ||||| ||||| ||||| ||||| ||||| *

Ik open rustig mijn ogen. Het is de eerste keer sinds lang dat ik nog eens in een kamer, in een echt bed, geslapen heb. Ik merk dat het nog best donker is. Ik kijk rond en zie dat de gordijnen dicht zijn. Ik kijk naar de wekker die op het nachtkastje staat. Nu merk ik dat ik waarschijnlijk aan de kant lig waar waar Jake normaal gezien ligt aangezien op dit nachtkastje allemaal spullen staan en op het ander helemaal niks. Waar is Jake trouwens? Meteen wordt ik bezorgd. Ik kijk naar de wekker 10 uur. Normaal gezien ben ik vroeger wakker. Ik merk dat Lenna wel nog slaapt. Opeens merk ik een heerlijke geur dus ik ontspan. Jake... Er is niks aan de hand. Jake komt de kamer binnen met een plateau. "Je bent wakker." zegt hij zacht. Ik knik. Hij zet het plateau op het bed en gaat er zelf ook bij zitten. Ik zet mij ook recht. Op het plateau liggen 2 croissantjes, 2 eitjes, een paar toasts, 2 glazen en appelsiensap. Ik ga er meteen van glimlachen. Jake kijkt me lachend aan. "Ik dacht dat je wel zin zou hebben in een lekker ontbijtje." "Bedankt..." "Graag gedaan hoor, neem maar, alles is voor ons 2." zegt hij waarna hij een croissantje neemt. Ik doe hetzelfde. Terwijl kijk ik naar Jake die eet. Misschien klinkt het raar maar het is gewoon leuk om naar te kijken. Dan kijkt hij ook mij aan.

Ik slik de laatste hap door. Jake was al lang klaar maar bleef wel bij me zitten. "Ik ga dit even wegzetten." zegt hij als hij het plateau met lege borden oppakt en de kamer uitloopt. Ik heb nog steeds de kleren van gisteren aan. Ik open Jake's kast en neem een shirt van hem. Ik trek mijn kleren uit en trek het shirt aan. Het komt tot net boven mijn knieën. Mijn kleren liggen nog beneden. Ik doe de nachtlampjes uit en merk dat de gordijnen nog dicht zijn waardoor het nu dus pikdonker is. Ik loop voorzichtig naar het raam en trek de gordijnen open. Ik kijk neer op het centraal plein. Iedereen is al vroeg buiten. Dan kijk ik naar ons... mijn huis. Het is nu... mijn huis. Tranen beginnen over mijn wangen te rollen. Het is nu mijn huis. Van mij alleen. Ik ga steeds harder huilen. Ik voel 2 armen om me heen. Jake knuffelt me langs achter."Wat is er?" vraagt hij met een bezorgde stem. Ik draai me om in zijn armen en druk mijn gezicht tegen zijn borst. Ik heb hem tenminste nog. Maar mijn ouders zullen nooit hun schoonzoon kunnen ontmoeten, nooit hun kleinkinderen zien... En ik zal nooit meer steun bij hun vinden. Hun nooit meer om hulp kunnen vragen...

Het is even later en ik voel me al beter. Ik heb me omgekleed en nu loop ik samen met Jake naar beneden. Naar de woonkamer. Daar zie ik May en Edan zitten. "Hey..." zeg ik voorzichtig. "Hey..." En dan komt Lou de woonkamer binnen. Eerst is ze verbaast maar dan zegt ze: "Hey Leah, fijn je terug te zien." "Lou, we weten beide dat..." "Hoe is het met je ouders Leah?" onderbreekt ze me met een grijns. Ik slik. Ik haat haar zo. Echt waar. Lou loopt weer weg en Jake slaat zijn armen om me heen. "Mijn vader wil je zien..." fluistert hij in mijn oor.

Ik kom het bureau van de Alpha binnen. Jake blijft naast me staan. "Zo Leah, zoon." "Hy pap." zegt Jake. Maar ik hou het beleefd: "Goeiedag Alpha." "Wel Leah, eerst wil ik me excuseren. Ik heb je onterecht verbannen. Maar je was al niet de onschuldigste in de roedel en alles leek gewoon naar jou te lijden." "Mag ik even wat zeggen Alpha?" "Natuurlijk." "Ik heb nooit wat gedaan, alle roddels over mij zijn leugens." "Leah, je had wat gestolen, je had..." "Alpha, dat was ik niet. Iemand steekt altijd de schuld op mij." "En weet je ook door wie?" Ik zeg niets en kijk naar de grond. Ik kan Lou toch niet verraden bij haar eigen vader. Die gelooft me nooit. "Ja dus..." zegt hij. Ik kijk op. "Ik zal het u later zeggen." "Oké goed, maar dus punt 2... Het spijt me heel erg voor je ouders... We leven met jou en je zus mee. Weet je er al iets over?" Ik schud mijn hoofd en probeer me sterk te houden. "Wel je ouders zijn gestorven aan een onbekende ziekte. We zijn volop bezig met het et onderzoeken. Jij en May zouden alles krijgen maar aangezien May al een huis heeft en je maar 1 huis mag hebben is het huis volledig voor jou. Ik kan mezelf bij niet meer houden en een eerste traan rolt over mijn wang. Jake's hand gaat over mijn rug en zonder erbij na te denken draai ik me om en sla ik mijn armen om hem heen. Ook hij slaat zijn armen om mij heen. De Alpha schraapt zijn keel en dat doet mij herinneren dat hij er ook nog is. Ik laat meteen los en kijk naar de grond. "Wel..." Gelukkig voor mij neemt Jake het woord. "Wel pap... euhm... wel... Leah... Euhm... Leah is mijn mate." "Proficiat zoon." zegt hij enthousiast. Ik kijk verbaasd op. Deze reactie had ik niet verwacht. "Waarom heb je me dit niet eerder gezegd?" "Wel denk eens na, als ik je 3 dagen geleden had gezegd dat Leah mijn mate was, wat zou je denken?" "Oké, je hebt gelijk. Maar nee, proficiat." Ik glimlach licht naar hem tussen mijn tranen door. De Alpha staat op en schud mijn hand. "Hey, ik ben Theo, aangenaam." "Leah..."