TUTSAK

TUTSAK-12. BÖLÜM

Canlar ben geldim .
Uzun bir aradan sonra yine bir aradayız iyi okumalar diliyorum elimden geleni yaptığıma inanıyorum sizde oylayarak görüşlerinizi yazarsanız çok mutlu olurum.. 🤗🤗🤗🤗🤗

PRANGALI , SÖZLER ..

Hiç bir kelam teskin etmiyordu .
Zihnimde durmadan devinen , zaman algısını .
Dilimin ucuna prangalar vurulmuş . müebbete çarptırılmış bir sürü boynu bükük sözcük var hanemde .

Daha nicesi de var suç üstü yakalanmış teslim olmayı red etmiş kanının son damlasına kadar direnmiş olanlar .

Söz uçar derlerdi..

Söz uçar gönül bağına konar..

Sözler. sözler, kimi zaman intihara meyleden sözler.
Keskin birer ok gibi ucundan zehir damlayan sözler...

Sinirden kaskatı olan bedenimi topuklarımı yere vura vura ona doğru taşıdım .

'O' ise yerinden bir milim kıpırdamamış. Yüzündeki sinir bozucu ifadeyi bir tık daha genişletmişti.

Tek kaşım sorar gibi havalandı.

"Sen bana borçlu değilmiydin? Borcumu ancak benimle çalışırsan silerim başka türlüsü kurtarmaz ."
Aramızda neredeyse yok denecek bir mesafe vardı .
"Tanrı aşkına ne söylüyor bu adam!"

Dilimi Kuruyan dudaklarımda gezdirip sert bir sesle konuştum.

"Sizin benimle ne derdiniz var?"

Dudaklarını büzüp omuz silkti ..

kömür gözlerini yüzümde gezdirip yutkundu adem elması günaha defalarca ferman yazdırdı. "bir derdim yok . Sadece iş teklif ediyorum. Yarın sabah gelir başlarsın. "

Bu yaptığı düpe düz bencillikti.
Dudaklarımı bir kaç kez araladım . İçimde delice bir öfke birikiyordu.
Yüksek perdeden bağırmamak için kendimi zor tutuyorum .

"Nasıl bu kadar eminsiniz duydunuz . Az önce hayır dedim . "

Pervasız tavrıyla gözlerini kıstı
Gözleri dudaklarımda gezinirken mırıldandı .
"Geleceksin çünkü borcuna sadık bir kızsın ."

Geriye bir adım atıp başımı dikleştirdim .
Kararlı bir ses tonu ile onun gözlerine baktım .

"Peki . " Başımı sallayarak siyah incilerden gözümü ayıramamıştım.

"borcunuzu başka yerde çalışarakta ödeyebilirim öyle değil mi? " Kollarımı göğsümde birleştirdim. şaşırtıcı bir şekilde özgüven sarmıştı benliğimi.

Gözlerim hala çehresinde geziniyorken.

yüz ifadesi ne düşündüğünü ele vermeyecek kadar iyi kamufle ediyordu duygularını. Susmasını fırsat bilerek sözlerimi devam ettirdim.

"Bende tam öyle düşünmüştüm."
Yüzümü döndüm ve eve doğru yürüdüm.

Taki hükmedici tok sesi beynimde yankı yapana dek.

"Azadê, Efsun, Demirci."

Demirci...

Üstelik ben o soy adını kendimde hiç benimsememişken..
Terkedilmiş her sokağımda haykırışı yasak olan tek kelime o iken.

Olduğum yere görünmeyen bir güçle çivilendim . Sesinde öyle bir tını vardı ki en olmazı dile getirirdi .

Sırtımı yavaşça döndüğümde yerinden milim kıpırdamamış adama baktım .