TUTSAK

Selamlar can okurlar ♥️. küçük bir kesitle döndüm . Yeni bölümün gelmesini istiyorsanız eğer lütfen benimle olduğunuzu belli edin ..
Yorumlayın mesela.. voteleyin . Sizin destekleriniz ve varlığınız benim için gerçekten çok önemli . Öpüyorum hepinizi. 😘

KESİT

Sıkkın bir nefes verdiğinde ılık nefesi saç diplerimden sırtıma doğru hücum etti. "Sen iyi bir, ablasın . Oda iyi bir kardeş . Bak ne diyicem , iyi olamayan abiler, ve kardeşlerde tanıyorum. Pişmanlık duyuyorlar elbet. Ama bunun telafisi yok. Herşey için çok geç. " Sesi oldukça üzgün hatta duygu doluydu.
"

Bu korkunç birşey ." Diye fısıldadım.
Sessizce mırıldandı . "Evet korkunç ve ağır ." Dedikten hemen sonra üzüntüsünü haykıran ses tonu gittikçe kısıldı.

Bir süre sessizlikten sonra hafifçe öksürdü. "Bak ne diyeceğim.

O , sikik sözlere ağlıyorsan ,? rahatlasın için , bir şey duyduğum yok. "dedi.

Yüzünde ki, ifadeyi görmek istediğimi fark ederek usulca kollarından sıyrılıp geriye çekildim.
İç çekip yüzüne baktım "doğru söylediğini nasıl anlayacağım ."

Güzelim, dudakları yanlara doğru gerildi . "Patron, sadece gerçeği söylemeli ." Dedi muzip bir eda ile.
Onun bu küçük oyununa bende katılmak istedim . Daha sonra elimin tersiyle yüzümü sildim, ve zorda olsa tebessüm ettim.

" Patron gerçeği söylemeli."diye tekrar ettim onu .

Gözlerinin şu an tam olarak dudaklarıma baktığını fark edip usulca kafamı eğdim.

Belki de ben yanlış anlıyorum .

Parmakları nadir bir parçaya değiyormuş gibi çenemi destekleyip tekrar kaldırdı . Şefkat akan gözlerini gözlerime sabitledi. "Şimdi daha iyi misin ?"

Kafamı usulca sallayıp "iyiyim" diye mırıldandım.
"Özür dilerim. " utançla gözlerimi kapatıp yüzümü buruşturdum..