TUTSAK

TUTSAK-17.bölüm

Ben geldimmm. .

Nasılsınız ..?

Bölüm şarkısı ; Lucia, silence..
     (Aşırı tavsiye edilir 😜)

     Acem kızı, part.2

Siyahın tüm  asaletine sarınarak bize kucak açtığı  bir anı, paylaşıyorduk.. seyredilesi  bir gecedeydik . Fakat benim tercihim şu an için gökkube değilde , yaratıcının kusursuz yarattığı kullarından birindeydi.

Kapı girişini heybetli varlığı ile dolduran Elhan'a anlamaz bakışlar attım. Göz harelerinin akına sıçramış kan bariz burdayım diyordu. Ateş saçan gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.

Yüzüme dökülmüş saç tutamlarını kulağımın arkasına sıkıştırıp . Son anda üzerime aldığım hırkanın uçlarından çekiştirip bir araya getirdim .
Onaylamaz bir ses tonunu takınarak mırıldandım.
"Bu saatte hayır olsun inşallah ?.."

Ağzının içinde cık cıkladı. Dudaklarını gülmemek için dişlerine kıstırdı . yada, sinirinden böyle birşey yaptı tam anlamamıştım. Kafasını sağa sola doğru hafifçe sallayarak gözlerini olabildiğince kıstı .

gece, gece bu görüntü kalbi olan her insana fazlaydı bence ..

Soluklanmalarım düzensizliğe uğrayarak tepkisini vermişti.
Ne oluyordu ki bana ? Verdiğim tepkilerde neyin nesiydi ? Korkmuş olabilirmiydim ? Acaba ? Offf !! Neyse ki bu soru dolu furyadan onun sesiyle çıktım .

"Yanlış soru Acem, kızı ..."

Ben mi?

"Nasıl, anlamadım?"

Sıktığı dişlerinin arasından konuştu.
"sorman gereken soru şu , sana verdiğim sözü tutmadığım için mi geldin ?."

Aklıma o an yüz yılların taktiğini uygulamak geldi. 'hadi Azâde , zeytinyağı gibi üste çık . Yoksa hepten batarsın .' diyen iç sesime hak verdim vee...

"Nasıl haber vereyim isterdin . Duman'lamı güvercinle mi ?"

Kaşları sorar gibi çatıldı ne demek istediğimi anlamamış olduğunu anladım .

"Telefon numaran , yok sana nasıl ulaşayım ki ? hem bildiğin gibi yalnız değildim. Korkacak bir durum yoktu benim açımdan. "diye aydınlattım onu .

"Bilmez olurmuyum !  Bu senin çıktığın gerçeğini değiştirmez."

"Gerek kalmamış ki bana . sana kaç adım attığıma kadar söylediler mi ? Ben saymayı unuttum da.! " diye sinirle cevapladım onu.

"Acem kızı.. ! çocuk oyuncağı mı sandın bu işi." Diye hırladı.

Acem kızı .. ?

"Bak sen anlamıyorsun beni bu böyle yürümez . Hem yarın çıkmam gerekiyor . Gittiğim her yere zorla mı gireceksin .?"

Allah'ım o gözler yine yeniden ateş saçmaya başlamış tı.
Trafo gibiyim yemin ederim . Yan yana geldiğimiz her an patlamaya hazır bomba haline geliyordu.

"Çıkmayacaksın. Beni duydun mu ! ?" Kaşları çatılmış ses tonu yükselmişti.

Gerginlikten ne yapacağımı şaşırıp yanak içimi dişlerime sıkıştırdım. Ben onun emir verdiği insanlardan değildim ona cevap vermeliydim . Dudaklarımı araladığım an evin yan tarafından gelen sesle bütün dikkatim dağıldı. İkimizin kulaklarına dolan sesle aynı yöne baktık Minik , havlıyor du.