TUTSAK

TUTSAK-18.BÖLÜM

Selamlar ...

Nasılsınız..?

Başlamadan önce söylemek istediğim şeyler var. .
Tüm dünyayı etkisi altına alan korona, covid.19 salgınını umarım en yakın zamanda atlatırız ..

maalesef çoğu zaman ölümle sonuçlanan bu illetin şimdilik tek çözümü evde kalmak .
Lütfen evde kalmaya gayret edin ..🙏🙏🙏

Dualarımız sağlık, çalışanları başta olmak üzere diğer bütün bu süreçte evlerinin dışında kalmak zorunda kalan herkesle..

#hayatevesığar

Karantina zamanlarınız nasıl geçiyor.?

Sabredelim hep birlikte güzel günler göreceğiz inşallah .🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲

#EVDEKALDÜNYA

BÖLÜM ŞARKISI; SEZEN AKSU.
        HERKES YARALI..

İyi okumalar dilerim.

TEPEDEN TIRNAĞA HERKES YARALI ...

Işığın zerresinde boğulurdum da..

Gecenin zifiri karanlığında buluverirdim, benliğimi . Parıltı deyince bir gök kubbede duran ay-ı veyahut, seyyare'leri (yıldızları) bilirdim mesela...
Nadir bulunurdu güneşe kafa tutanlar .

Onun, ışıltısını ve çıplaklığını görerek kendi cesaretlerine pay çıkaranlar da oldu elbet. bununla övünen de olurdu . Lakîn Hiç bilemediler .
mesele çıplak gözlerle kahinata, bakmak değildi ..

Hiç, bir zaman da, o, olmadı mesele . ..

Mesele şuydu ki gönül gözü ile bakmalı maneviyata, ve hemen sonra mevzuyu derinleştirmeliydik , akabinde bizden istenileni sadık birer kul gibi yapmalıydık.

emanet bedene sahip çıkmalı en nihayetinde, kirsiz, saf bir şekilde tekrar teslim edebilmekteydi mesele.
Ruhumuz cennet'in, ırmakların da yıkanırmışda, ak-ı, pak , olurmuş, derler .

Ya beden ? ruhum gül kokarken bedenim içten içe çürüyor kendine ait vakitleri pervasızca harcıyor du .

Bende emanete sahip çıkacak takat yoktu işin doğrusu . Yaşamım boyunca hep başkalarının dediğine harcadım özümü, hiç dönüpte kendime bakamadım ne, kadar da tükendim diye.

Bu gecede bu sokakta anladığım şey şuydu ki, tükenmiştim . Yaşadıklarımla başa çıkamayıp pes etmiştim. Geçmişe her yenildiğim de. Her, sıkıştığımda ağlamakta çareyi bulmuşum .

Peki ya Elhan ... ?

Sanki yaradan , ben her darlandığımda her dağıldığımda çıkıp gelmesi için karşılaştırdı bizi ..

'Göğsünde yetimliğimi emanet, bıraktığım adam.
Sıcaklığında buz, kırağımı özenle çözdüren adam ..'

Eli hala saçlarımda geziniyor. Göğsüne bastırdığı bedenimi daha da bastırırcasına sarıyordu.
Sanırım şiddetli bir sinir krizi geçiriyordum .

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Ama ben ağlamak istemiyordum.
Bedenim sarsılıyor ve titriyordu .
İçten içe güçsüzlüğüme kızıyor , yenik düştüğüm için kendimi daha çok hırpalıyordum.
Boğazımı yakan yumrunun yakıcı acısı geçmek bilmiyordu.

Ne kadar süre orda oturduk bilmiyorum . Kaç dakika yada kaç saat geçti bilmiyorum. Sakinleştirici kokusu içimi dağlıyor ağlayışım gittikçe iç çekişlerine bırakıyordu yerini .