TUTSAK

TUTSAK-13.BÖLÜM

Selamlar yeni bir bölümle geldim . .. 😊😊😊

Sizinle paylaşmak istediğim bir konu var .. bu ortam gerçekten büyüleyici bir ortam . Yazarken paylaşırken büyük keyif alıyorum . Birilerinin okuyup keyif aldığını bilmekte çok özel bir duygu .. kendime asla bir yazar gözü ile bakmadım . Bu yazdıklarım ise kitap değil hikaye olur ancak.. ama sonuç olarak işin ucunda emek var ve gerçekten buraya birşeyler yazmak için ne uykular ne özel zamanlar feda ediyorum bir bilseniz .. size demek istediğim şey eğer burda emek ve ilgi gören bir çalışma varsa . Lütfen varlığınızı belli edin. Vote verin düşüncelerinizi yazın. Bu benim için önemli bir durum ...

Derdimi anlattığıma göre....
o zaman bölüm .

Anlaşılmak gibi bir derdimiz vardı . Ne zaman ki kendimizi anlatamadığımızı fark ettik. işte o vakit susmalar dostumuz oldu.

(HZ- MEVLANA)...

İYİ OKUMALAR DİLERİMM...

         BİR BALO GECESİ..

Varoluşun en nadide parçası olan insanoğlu hayatlarının bir döneminden sonra eline kocaman ruhani bir silgi alıp mazisini silme çabalarına girişir çünkü bilirki geçmişle yaşamak suya damlatılan mürekkep gibi nahoş bir görüntü bırakır geleceğine . Bu yüzdendir hepimizin maziyi yok sayma çabalarımız ..

Yeni bir düzenin raylarını oturtma telaşesi içindeydim . Akı pak bir  sayfa istiyordum. yaşantımın başlıksız hikayesine ...

Öğlen vakitlerinin Yakıcı güneş ışığı içimi çöl kuraklığına çevirirken . Ben önünde durduğum koca binaya bakıyordum. Aslında çok olmamıştı otobüsten ineli takribi on dakika olmuştur . Ama bu sıcakta dışarda beklemek akıl işi değil di. Yinede buna takılmayan bir yanım vardı. İçimden gelmiyordu bu binaya girmek.
Baskışlarım o kocaman harflere takılıp duruyordu.

Güvenlikte duran adam tuhaf tuhaf bakmaya başlamıştı .
Meraklı bakışları yok saymaya çalışarak yerimde saymaya devam ettim. Telefonum birkez daha elimde titreyerek acı acı çalıyordu. Bakma gereksinimi duymadan telefonu avucum da biraz daha sıktım . Yine Sevim, arıyordu emindim bugün yaptığı kaçıncı arama elliyi geçmiştir.

Günün son sınavınıda verir vermez okuldan da ayrılmıştım .üstelik kızlara birer kısa mesajla gittiğimi haber etmiştim . Sevim , bilseydi eğer yine bu şirkete gerisin geri geldiğimi bu sefer beni tefe koyar bir güzel çalardı. Nitekim de öyle yapacaktı dün gece anlattıklarım dan sonra Sevim, ve Gülden'i zapt etmem çok zor olmuştu Elhan'a yeni türemiş ilginç küfürler saydırma yarışına girmişler di .
Kabul etmem gerekirse yaratıcılığını en çok kullanan Sevim, olmuştu.

Allah'tan son anda annem aramış kızlar ses etmemek için oturmayı kabul etmişlerdi .

En sonunda ayaklarıma sert bir komut verip güvenliği geçtim. Beni durdurmamasının sebebini daha önce beni görmüş olduğuna yordum. binanın girişine uzanan mermer yolu takip edip.
İçeri girdim içerdeki serin hava yüzümü yalayıp geçti derin bir soluk aldığımda bedenimin sıcaktan soğuğa tepkimesi oldukça güzeldi kaslarım bir bir gerginliğini attı. Karşılamada duran kıza yorgun ama kararlı adımlarla ilerledim .
Stabil normallikte tuttuğum bakışlarım onu bulduğunda karşımda duran hafif çekik yeşil gözleri okka gibi dik burnu yapay sarı saçları ile dikkat çekici görünüyordu. fiziği oldukça düzgündü. kız başını zarif bir şekilde sallayarak "buyrun" dedi.

"Merhaba . Elhan bey için geldim. Haber verebilir misin ?"

"Tamam. kim geldi dememi istersin . " Diye sordu yüzümdeki memnun ifade genişlerken . Bu kadar kolaymıydı ya ?
İlk defa geldiğimde de bu kızı gördüğümü hatırladım gözlerim usulca yaka kartına düştüğünde tam olarak emin olmuştum . Adı Gamze'ydi.