TUTSAK

121 8 7
                                    

Ben geldimmm.
Nasılsınız ?
Kısa  bir kesit ama bölüm de çok yakın zamanda,  benden söylemesi..    

      

             KESİT..

"Acem kızı, canını sıkan şeyin ne olduğunu bilmek istiyorum. "
Sakinliğini koruyordu belli ki gerçek anlamda bu durum onun da canını sıkıyordu.

Senin acımasızca bir can, alman dışında canımı sıkan bir durum yok..

Gözlerim yanıltmayıp dolduğunda başımı kaldırıp ona baktım. Bakışları delip geçiyordu bedenimi .
Avuçlarımı sıkmış gerginlik ve üzüntü karışımı duygu geçişleri yaşıyordum. O an , pişman olacağım bir söz söylemek istemediğimden kaçamak bir cevapla geçirmiştim.

"Bugün yorucuydu. yoruldum sadece." Elimi boynuma götürdüm. Tedirginliğim on metre öteden belli oluyordur kesin. " Yarın annem dönüyor. Müsaden olursa şirkete bir süre gelmeyeceğim ."

Kaşları daha da çatılmıştı buna başını olumlu yönde hareket ettirip "İstemezsen gelmezssin . " dedi.
Kafamı aşağı yukarı hareket ettirdim. Dudaklarımı içe doğru yuvarlayıp "Sağol ." Diye mırıldandım.

"Sende . sağ kal ."diye homurdandı.
Söylediği şeyde bir anormallik var mıydı bilemem fakat ben Elhan'ın normalin dışında biri olduğunu bugün çok net fark etmiştim .

"ben eve geçeyim o zaman . İyi geceler."
Kafasını sallamakla yetindi sadece . Adımlarımı hızlandırıp , bahçeye girmiştim. Elhan'ın delici bakışlarını sırtımda hissediyordum . Dönüp bakmamak için kendimle mücadele ediyordum.

Beni durduran şey ise yine onun sesiydi .

"EFSUN." Bu bariton sesti bana hayatımı sorgulatan . Ayaklarım adımlamayı bırakıp olduğu yerde çakıldı kaldı . Ardıma dönmedim çünkü o geçti önüme birşey dememe kalmadan o devasa kolları ile beni kendine doğru çekip sıkı sıkı sarıldı. Öyle bir sarılmaydı ki beni bedenine hapsetmeyi başarmıştı . Sanki daha önce hiç nefes almamışım da şimdi keşfetmişim gibi onun göğsünde ilk ve derin soluğumu almıştım .
Kafasını saçlarıma gömüp derin nefesler aldı durdu . Öyle sıkı sarıyordu ki kolları kalbimdeki çarpıntıyı hissettiğine yemin edebilirdim.
"Bana öyle bakıp gitme olur mu acem kızı.?"
Kafamı göğsünden kaldırmadan hafifçe sallamıştım . Saçlarıma küçük öpücükler bırakarak başımı göğsüne az daha bastırdı .
"Şirkete ne zaman istersen gel . Ama seni görmeme engel olma Efsun ."
Kolları hafifçe çözülüp beni usulca terketmişti içimin üşüdüğünü o boşluk hissiyle beraber ağırlamıştım bedenimde.
Parmakları hafifçe çenemden tutup kaldırdı . Gözlerini gözlerime sabitleyerek "bunun için bana söz ver Efsun."
Akmaya hazır gözlerimi onun gözleri ile buluşturup boğazımda ki acı yumruyu geri göndermeye çalıştım . Dudağım hafifçe yanlara doğru gerilmiş ona hafifçe gülümsemiştim.
" Söz vermeyeceğim . Fakat her göresin geldiğinde ben burda olacağım."

Dip not ; CANLAR .. burda benimle olduğunuzu bilmeye ihtiyacım var . Destekleriniz çok önemli benim için  aklınızda bulunsun olur mu . Görüşmek üzere ✋😘😘

TUTSAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin