OCEAN [Nico di Angelo]

Bonus Bölüm: Ebony Hakkında

Selam. Şey, Ebony'nin tam anlaşılmadığını farkedince Ebony'yi anlatmak için bir bölüm yazmaya karar verdim. Evet en son 'iblis' bile diyen olunca... Eh, aslında bunlar yaklaşık olarak beklediğim ve almak istediğim tepkiler ama iblis? Şeytan? Eh vampire bir şey demiyorum. En iyisi siz okuyun ^^

******************************

Ebony doğduğunda, her bebek gibi dünyanın çirkinliklerinden habersiz, temiz ve saftı. Belki şimdi olduğu canavara dönüşmesinin tek nedeni şanssızlıktı çünkü dünyada olabilecek en çirkin, en acımasız insanların yaşadığı yerde, "yeraltı"nda doğdu Ebony.

Her şeyin üstüne annesi yeraltının en güçlü katili, Ölüm Meleği'ydi. Tabi daha Ebony bir bebekken ve Ölüm Meleği hala gücünün zirvesindeyken hiç kimsenin Ölüm Meleği'nin kızı Ebony'den haberi yoktu. Ama Ebony büyürken çevresinde olan bitenin pekala farkındaydı. İnsanların ne kadar adice davrandığını, hırsızlığın nasıl kayıtsızca karşılandığını görüyordu. Tüm yapılanların -hırsızlıklar, cinayetler ve bir sürü pis iş daha- normal olduğunu sanıyordu. Daha küçücüktü, dünyayı yeni yeni öğreniyordu ve çevresinde olan her şeyin doğal karşılandığını görünce tabi bebek Ebony'de herhangi bir sorun göremiyordu. Ama insanın yetiştiriliş tarzının bile yok edemediği şeyler vardır, duygular gibi mesela... Ebony, 6 yaşına kadar bir şeyler hissetmeye devam etti. Sevinç, üzüntü, kırgınlık, heyecan.

Ebony'yi asıl değiştiren 6 yaşındayken yaşadıklarıydı. Annesini ağlarken gördü Ebony. 6 yaşında bile olsa anlamıştı. Annesini ağlatan duygularıydı... Annesinin ölümüyle yeraltında; yani katillerin, hırsızların ellerini kollarını sallayarak adam öldürüp hırsızlık yaptığı bir yerde yapayalnız kaldı. Üst dünya hakkında hiçbir fikri yoktu. Yeraltı dışında herhangi bir yer olabileceğini bile düşünemiyordu Ebony. Böylece annesinin öldüğü sahilde ilk ve son defa ağladı Ebony (en azından o son olduğunu düşünüyordu >:D).

Gerisingeri yeraltında annesiyle yaşadığı mağaramsı yere döndü Ebony. Ve böylece duygusuz olmaya karar verdi.

O günden Nico'nun kulübesine gittiği güne kadar hiçbir şey hissetmedi Ebony. Gerçekten hiçbir şey. Fiziksel acı duyuyordu tabi. Her ne kadar normal bir melezden veya insandan az olsa da (bunu ileride görücez.). Bir de boşluk hissi. Ama o kadar.

Böylece gördüğünüz gibi acıma dahil hiçbir şey hissetmeyen Ebony, yeraltında hayatta kalmak için ne gerektiğini düşünüyorsa onu yaptı. En acımasızı ve en iyisi oldu. Silahlar da cabası.

Ama, arkadaşlar, Ebony çok fazla canı yanmış, duyguların (özellikle de sevginin) tehlikeli olduğunu düşünen bir melezden başka bir şey değil.

Sevginin ve aşkın ölümden daha tehlikeli olduğunu düşünen ve hiçbir şey hissetmemeyi sevgi duygusunun kendini ele geçirmesine tercih eden bir melez.

Yeraltındakilerin kendini incitmemesi için acımasız olmayı ve kan içmeyi tercih eden bir melez.

Duyuları fazla hassaslaşmış bir melez.

Ama en nihayetinde bir melez.

İblis, şeytan, ruh vb. değil.

Sadece bir melez.

*Yeraltı: Arkadaşlar yeraltı da Hades'in evi değil. Yani ruhların olduğu bir yer gibi düşünmeyin. "Ölümlüler"in yeraltında inşaa ettiği labirentimsi bir yer. Hırsızlar, katiller vb. yaşıyor. Evler ve barlar var. Bar, yani doğal olarak. Ve Ebony yeraltından dışarısını bilmiyor. Yani gerçek dünyada insanların nasıl davrandığı hakkında hiçbir fikri yok. İlk bölümlerde insanlar kendine gülümseyince nasıl şaşırdı hatırlıyor musunuz? İşte. Ebony, yeraltı için katil gibi bir şey. Yani normal insanların arasında katiller nasıl acımasızsa, Ebony'de katiller arasında acımasız karşılanıyor. Çünkü yeraltında en acımasız olmaya karar vermiş ve... Sonuç!

Evet umarım açıklayıcı olmuştur :)