* Boooogsshh" F@ck. Are you f@cking idiot." Rinig namin nang makalapit sa pinto.
Nagkatinginan pa kaming dalawa. At napa iling iling na lang na para bang alam na namin ang mangyayari.
" I....I'm ve.....very s....sorry Boss." Halata sa boses ng babae ang takot.
"Tsk. I dont care about your f@cking sorry. Your fired." Dumagundong sa loob ang boses na yun.
Kung di pa kami sanay. Kagaya ng babae. Siguro natakot na din kami.
" Leave now. Or I'm f@cking call the security to dragg you. F@cking Choose." Dagdag pa nito.
Wala namang nagawa ang kawawang babae.
Nangingining itong lumabas. Nagulat pa itong makita kami.
Well nakauwang kasi yung pinto kaya nakikita namin ang nangyayari sa loob.
Dali daling umalis ang babae.
Nagkatingin naman kami. Ano pa ba ang bago?
Isa lang naman ang babaeng yun na dumaan sa mapait na pamamalakad ng isang halimaw na Boss.
At yung halimaw na yun walang iba kundi ang kaibigan namin.
Pumasok kami ng opisina nito. Agad itong napatingin.Sumalubong sa amin ang dalawang pares na malalamig nitong mata.
Ang laki na talaga ng pinagbago nito.
" What are you doing here?" Tanong nito sa amin.
" Ano pa nga ba? Edi binibisita ka." Sagot naman ni Dos. At umupo sa sofa.
Ganoon din ang ginawa ko.
Nga pala meet Dos.
Delle Onyx Sarmiento A.k.A Dos.
Baka nakakalimutan nyo.
At ako naman si Tres.
Traven Estaverde A.k.A Tres
" Tsk. " Saad na lang nito.
At yung taong yun.
Meet our hella Monster Friend.
Une Hell Olivaire A.k.A Uno. ( A/N: Une pronounciation is Uen.)
" Teka Uno ha.? Bakit mo naman sinesante yung secretary mo? Pang ilang beses mo na ba yung secretary?" Sunod sunod na tanong sa kanya ni Dos.
Hindi ko masisisi si Dos.
Paano ba naman?
Yung kakalabas lang na babae at umiiyak.
Ika-40 na yatang secretary na sinesante nito.
Napa iling iling na lang kami ni Dos.
" I dont care. She's f@cking careless. And I dont like people like that." Walang pakialam na saad nito.
" Paano na yan? Makakahanap ka pa kaya ng secretarya dahil sa pinagagawa mo?" Dos.
" Oo nga naman Uno. Paano ba naman panay ang pagpapaalis mo sa kanila. Pinapagalitan mo nagkamali lang naman ng kaunti. Natatakot sayo kaya napipilitang umalis. At palagi mong sinisesante. Hindi pa nga nakakatagal sa pagsisilbi sayo." Ako.
" I dont care. Hanapan mo na lang ako ng bago. Alam mo naman ang gusto ko. Nagkakaintindihan ba tayo." Siya.
Wala naman nagawa si Dos kundi bumuntunghininga.
" Tsk. Pasalamat ka at kaibigan ka namin. Naku naku. Tinitake advantage mo ang kabutihan namin." Dos said.
Napangisi na lang ako.
Tama naman si Dos.
Si Uno kasi. Sakit sa ulo.
Hindi naman siya dating ganyan.
Nangyari lang noong iniwan.
Alam kong gaano siya nasaktan.
Nakita namin yun ni Dos for f@cking almost 8 years.
Yeah. 8 years had passed.
Ang bilis ng panahon diba?
Well di natin madidiktahan ang panahon at isa pa. Hindi natin kayang kontrollin ang panahon.
Kaya wala tayong magagawa kundi ang makisapagsabayan sa panahon.
" I agree with him Uno. Kinawawa mo na kami." Saad ko.
" Tsk. Cut the drama. You look awfull." Sabi nito habang wala pa ding emosyon.
" Wow ha. Awfull sa mukhang to? Ang gwapo ko kaya. Kay Tres sana pwede pa. Pero ako. No no way." Dos sneered.
" Abat? Tarant@do ka Dos. Bakit mo ako ilalaglag." Ako.
" Eh totoo naman ha." Dos at nakangisi pa ito.
" Tsk. If your going to fight inside my office your free to go outside and f@cking continue what your doing. You disturbing my work here." Uno
Napakamot naman kami ng ulo ni Dos.
" Sorry Uno. Sige ipagpatuloy mo na yung ginagawa mo. Dito lang kami at sisiguraduhing di ka maiistorbo." Ako.
Pagkasabi ko. Agad itong bumalik sa pagtatrabaho.
Pero napatigil ito at napatingin sa aming dalawa.
Bigla namin kaming kinabahan ni Dos.
" Tell someone to come here and clean the mess." Sabi nito at binalik ulit ang mata sa paper works.
Napabuntung hininga naman kaming dalawa ni Dos.
Muntik na yun ha. Nakakatakot pa namang magbanta si Uno.
Akala namin kung ano na.
Nakita ko si Dos na tumayo at parang may tinatawagan.
Siguro yung maglilinis sa opisina ni Uno.
Well for f@cking 8 years had passed.
Madami na ang nagbago.
At isa na yun si Uno.
Lihim akong napatingin dito. Hindi lang ang pisikal na anyo nito.
Nakakalungkot nga.
Peri di ko naman masisisi ang kaibigan namin.
Alam kong nagkamali ito. But f@ck. He didn't deserved those f@cking pain for 8 years.
Parang tinoturture ang kaibigan namin dahil sa nangyari sa kanya sa ilang taon.
At dahil sa nangyari.
Ang dating Uno noon ay wala na.
Ibang iba na ngayon ang Uno.
Nakakalungkot.
Kaibigan kaming naturingan pero wala kaming nagawa kundi ang tignan ang pasakit ng kaibigan namin.
Kaya Uno everyone feared him and called him a Monster.
Dahil sa pag-uugali nito.
Kinakakatakutin ito dahil Uno is Uno.
Pero alam namin ni Dos. Uno is there.
Babalik din ang dati. Naniniwala kami at hihintayin namin yun.