Dedibcated to: AngelicaJoyMasangkay
>>>>>>>>>>>>>>>
Uno's POV
" Sigurado bang ayos ka lang.?" Ilang ulit na tanong ng bata sa akin.
I just nodd.
" Okay. Let's go. Nang makabalik agad tayo baka hanapin tayo." Saad nito.
Sumunod lang ako dito.
Saan kami pupunta?
Well sa isang store. Actually kaharap lang ng fast food na saan sana kami kakain.
Hindi nga kami nakapagpaalam sa dalawa. Dahil sa bata.
Curios kayo noh?
" Are you okay.?" Nawala ang pokus ko sa nararamdaman ko.
Napaangat ang tingin ko at nakita ang mukha ng bata.
Parang...
Napabuntunghininga ako.
Tumango lang ako.
" Are you sure?" Siya na parang di naniniwala sa pagtango ko.
" Yes." Walang emosyong kung saad.
Napatango tango lang to.
Biglang tumahimik.
Parang walang nagmatapang pang basagin ang katahimikan.
Hindi ko na sana papansinin ang bata.
Kaya lang di ko maiwasang tignan ito. Nang mapansin na may tinitignan ito.
Sa pinakagilid ng fast food yung table namin. Naka dikit sa glass wall.
Tamang tama dahil apat yung upuan. Si Dos yung naghanap ng mauupuan. At naisipan nitong dito.
Nakaupo sa kabila ang bata habang ako sa harap nito.
At dahil nga glass. Makikita ang nasa labas.
Pa simple akong tumingin din dun.
Makikita ang nasa harap ng fast food ang isang pamilihan.
Nagtataka ako dahil doon nakatingin ang bata.
Hindi maalis alis ang paningin nito doon.
Kaya di ko maiwasang magtanong. Ewan di naman ako pala tanong. Ngayon lang. Para kasing may nag uudyok sa akin na kausapin to.
" What's the problem?" Ako.
Agad naman itong napatingin sa akin na nagtataka.
" I saw you gawking that store." Paliwanag ko dito.
Bigla naman itong nag-iwas ng paningin.
" Hmm. Can you come with me? Gusto ko sanang pumunta doon. May bibilhin lang." Sabi nito.
Gusto kong inisin to kaya nagpanggap ako na ayaw ko.
" No. Tinatamad ako." Ako.
" Why not. Sasamahan mo lang ako at isa pa. Ang lapit lapit lang oh." Sabi nito.
" Wala kang magagawa kapag tinatamad ang tao. Hindi mo mapipilit." Ako.
Akala ko mananalo na ako.
