Uno's POV
Mabilis na lumipas ang mga araw. Napatangang napatingin ako sa paligid.
I'm bored.
At isa pa namimiss ko na ang mga bata. Nung isang araw lang kami nagkasama pero miss na miss ko na agad sila.
Kung pwede lang na araw arawin ang mga bata. Noon pa man sana ginawa ko na.
Pero kailangan din magpahinga ng mga to.
My work is not a problem dahil ako naman ang nagmamay-ari. At isa pa.
Gusting gusto Kong bumawi sa pamilya ko.
Ngayon gusto kong ituon ang oras at pansin ko sa mga bata.
Kung nagtataka kayo nasa opisina ako ngayon.
Kinuha ko ang phone ko. Kung saan nakatago ang tinuturing kong kayamanan.
Ang litrato ng mga anak ko.
But the problem is.
Stolen shot ang mga yun. Wala pa akong lakas na loob na kuhanan sila.
Baka mabigla o anong isipin.
Sa ngayon gustong gusto kong maging malapit sa kanila.
Ilang taon ba naman ang nasayang?
Nang malayo ako sa kanila. ?
Nang hindi ko alam na may little Caine at Cole pala kami.
Hindi maiwasang sumikip ang dibdib ko.
Maraming what if ang nasa isip ko.
Kagaya na lang ng what if hindi ko aksidenteng nakilala si Baby Caine.
Hindi ko sila nakilala na anak ko.
Hindi ko nakita ulit ang babaeng nagpatibok ng puso ko ng pa ulit ulit.
" Kaya pala walang sumasagot sa katok ko." Napabaling ako sa taong yun.
Si Dos.
Nakatayo na ito malapit sa mesa ko.
Kaya pala walang sumasagot sa katok ko
Kaya naman pala walang sumasagot sa katok ko
Kaya naman pala walang sumasagot sa katok ko
“ Nandito ka nga pero saang lupalop naman ng mundo napunta yang isip mo.” Dos said.
“ Tsk. Why are you here.” Tanong ko dito.
“ Ouch naman Boss. Parang tilang ayaw mo nakikita ang ganito ka gwapong nilalang.” Sabi pa nito na akala mo nagdaydreaming.
I just stared at him. Nang mapansin nitong wala akong planong magsalita.
Ackward namang napa ayos to.