Baby Caine's POV
" F@ck. What the hell are you doing ha? Kakabati lang natin but f@ck hindi ka man lang nagpigil ng kamay mo para pakialaman ang gamit ko." Natigilan ako sa sumulpot na Uno.
"Huh? Anong nagawa kong kasalanan.?" Tanong ko dito.
" At nagtaka ka pa.? Huwag ka ngang magkunwari. Akin na yan." Hindi ko inaasahan ang marahas na pag-agaw nito sa camerang hawak ko.
" Ano ba? Hindi ka man lang nag-ingat-------
Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng.....
" I dont f@cking care about you br@t. Shut up." Siya na ikinatigil ko.
Hindi ko maipaliwanag ang nakikitang galit sa mukha nito ngayon.
At looks can Kill. Siguro kanina pa ako nakabulagta rito.
Ang sama ng titig ni Uno sa akin.
Pilit ko namang inalala ang ilang araw na magkasama kami. At sa palagay ko wala naman akong nagawang kasalanan.
Kaya bakit ganito na lang ang galit sa akin ni Uno.
" Bakit ba ganyan ka kagalit? May nagawa ba ako?" Tanong ko dito.
" Abat? Ngayon nagmamaangan ka. Pinakialaman mo ang gamit mo. Hindi mo ba alam na isa sa pinakaayaw ko ang pangingialam ninoman sa gamit ko. Bakit na sayo ang camerang to. Di mo ba alam na kung ganoo ito ka improtante sa buhay ko. F@ck." Uno.
" Pero---------
" Shut up. Shut up. Huwag ka ng magsayang ng laway mo. Get out. Or get out in our f@cking life" galit na galit na singhal ni Uno sa akin.
Bigla namang nabato sa narinig dito.
Get out in our f@cking life.
Get out in our f@cking life.
Get out in our f@cking life.
Get out in our f@cking life.
Get out in our f@cking life.
Ang bigat ng pakiramdam ko ng pa ulit ulit na tumakbo sa isip ko ang mga katagang yun.
Napatingin ako kay Uno at nakita ko sa mata nito ang puno puno ng galit.
" Uno? Ano naman ba to?" Kakarating lang ni Tres kasunod si Dos.
" Oo nga Uno. Bakit ka sumisigaw at si Baby Caine lang naman ang kausap mo." Segunda naman ni Dos.
" I dont f@cking care. Hindi ko naman siya sisigawan. Kung di lang nito pinakialaman ang gamit ko. Lalo na to." Uno at ipinakita ang Camera.
Hindi ko mapigilang magtaka. Pero parang galit na galit ito. Wala naman akong ginawa lalo na sa camera nito.
At isa pa hindi ko pinakialaman yun.
Nakita ko ang gulat sa mga mukha ng dalawa.
" B....baby Caine bakit mo naman yun pinakialaman." Mahinahong saad ni Tres.
" Hindi ko ginawa yun." Ako.
" F@ck. Just stop. I saw it with my two f@cking eyes. Huwag kang magpanggap na inosente diyan. You f@cking br@t." Uno hissed.
" UNO." Sabay na sigaw ng dalawa para patigilin si Uno.
Pain.
Yan ang nasa isip at puso ko.
Ang masaktan sa sinabi nito.
" What? Huwag nyong kunsintihin ang batang yan. Pasalamat siya. At wala akong ginawang masama sa kanya. Mabuti nga at aalis na din yan bukas." Uno.
" F@ck. Uno." Rinig kung galit na turan ni Tres.
What? Huwag nyong kunsintihin ang batang yan. Pasalamat siya. At wala akong ginawang masama sa kanya. Mabuti nga at aalis na din yan bukas.
What? Huwag nyong kunsintihin ang batang yan. Pasalamat siya. At wala akong ginawang masama sa kanya. Mabuti nga at aalis na din yan bukas.
What? Huwag nyong kunsintihin ang batang yan. Pasalamat siya. At wala akong ginawang masama sa kanya. Mabuti nga at aalis na din yan bukas.
What? Huwag nyong kunsintihin ang batang yan. Pasalamat siya. At wala akong ginawang masama sa kanya. Mabuti nga at aalis na din yan bukas.
Napapikit ako. At pilit na pinatiling hindi ako nasaktan.
Pero sa loob para yatang sinaksak ako. Hindi sa pagtawag na bata nito sa akin. Kundi sa mahihimigan na matutuwang itong umalis na ako ng tuluyan ng mansyon.
Well gustong gusto na talaga itong umalis ako.
Hindi ko naalala yun.
Bukas na pala ang huli kong araw.
At sampung araw na pananatili ko dito.
Well kahit na sampung araw lang yun. Hindi ko maiwasang alalahanin ang mga nangyari.
Lalo yatang bumigat ang dibdib ko dahil sa ginawa kong pagflashback.
Nasasaktan ako.
Kahit na hindi man halata.
Pero sa loob loob.
" What? I'm just saying the truth. At isa pa. Siya ang nakipagsundo at hindi nito sisirain ang sinabi. Well inaasahan ko yun." Uno.
" And I wish she will never cross my path again." Turan nito at umalis.
Ngayon ibat-ibang emosyon ang nararamdaman ko.
Hindi ko alam kung bakit.
" Baby Caine are you okay?" Si Dos.
Tumango lang ako kahit hindi.
" I'm going to my room." Ako.
Hindi ko na hinintay ang dalawang sumagot.
Nagtungo ako sa kwarto. Gusto ko sanang ilabas ang lahat. But I'm not in our mansion. At wala si Mommy dito.
Kaya imbis na magmukmuk.
Agad akong nag-empaki.
Well dahil bukas na yung last day.
Kailangan kong mag-empaki para mapadali ang pag-alis ko bukas.
Kung galit naman siya. Wala naman akong magagawa.
Hindi ako nito pinakinggan.
Tsk.
How dare he.
Tsk.
Pagkatapos mag-empaki. Nagawa kong matulog.
Hindi na ako bumaba para sa hapunan.
Kahit na may pumunta man na isang katulong para pababain ako at kumain.
Hindi ako pumayag. Sinabi kong masama ang pakiramdam ko.
Mabuti naman at umalis na ito at hindi na ginambala ang tulog ko.
Ayokong bumaba at makita si Uno.
Baka ano pang masabi nito ulit sa akin at hindi ko na mapigilang sumbatan to.
