GAME OF Lies, Book 5 : "Lies beneath" (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 5

💖 Νταϊάνα 💖

Θυμάμαι σαν χθες την μέρα που τον είδα για πρώτη φορά! Πριν δυο χρόνια...
Ήταν στο πάρκο της γειτονιάς! Ακόμα δεν πήγαινα σχολείο, αλλά κάθε απόγευμα πήγαινα στο πάρκο όταν είχε καλό καιρό για να παίξω!

Στη γειτονιά είχε κάποια παιδιά με τα οποία έκανα παρέα και μερικές φορές ερχόταν και μερικά καινούρια για πρώτη φορά.

Στην αρχή, όταν τον πρωτοείδα, νόμιζα ότι ήρθε από κάπου μακριά, έτσι απλά για να δει το πάρκο ή μπορεί να ήταν περαστικοί με την οικογένειά του. Όταν πλησίασε την παρέα μας, δεν τολμούσα να τον ρωτήσω τίποτα.

Απλά έμεινα να τον κοιτάω. Η αλήθεια είναι ότι το πρόσωπό του ήταν πιο όμορφο κι από ένα κορίτσι. Έμοιαζε με αγγέλου! Είχε κυματιστά ξανθά μαλλιά που έπεφταν στον ώμο, λευκή επιδερμίδα, τα πιο φωτεινά γαλάζια μάτια που έχω δει ποτέ μου και χείλη γεμάτα. Αν δε φορούσε φαρδύ καρό πουκάμισο και αγορίστικα αθλητικά, μπορεί να τον περνούσα και για κορίτσι...

Καθώς πλησίαζε, το βλέμμα του σταμάτησε στο δικό μου. Σχεδόν δεν άκουγα που με μιλούσε το νέο κορίτσι που ήρθε στην παρέα μας, η Ράνια - νομίζω έτσι την έλεγαν. Κάτι με είχε ρωτήσει...α, ναι για τ' όνομά μου.

Όταν της είπα την ιστορία που είχα ακούσει τόσες φορές απ' τον μπαμπά και τη μαμά, εκεί που δεν το περίμενα, άκουσα το αγόρι να μου λέει πόσο κουλ ήμουνα! Επίσης μου χαμογέλασε ακόμα περισσότερο! Η καρδιά μου, ένιωθα ότι φτερούγιζε! Του χαμογέλασα κι εγώ!

Από εκείνη τη στιγμή, πίστευα ότι θα ήμασταν αχώριστοι. Ένιωσα μια σύνδεση, ένα δέσιμο! Και πίστευα ότι ήταν αμοιβαίο!
Ώσπου η Ράνια τα χάλασε όλα. Τότε, αυτή ήταν που πρότεινε να παίξουμε κρυφτό κι αυτή ήταν που έβαλε τον Στηβ να τα φυλάει, για να πάει μαζί μου να κρυφτεί και να με παγιδεύσει. Είμαι σίγουρη ότι ζήλευε...από τότε! Είδε πόσο με συμπάθησε ο Στηβ και ήθελε να το χαλάσει αυτό. Ήθελε να με ντροπιάσει μπροστά του, να με κοροϊδέψει, να με κάνει να φανώ φοβιτσιάρα και δειλή και να γελάσει μαζί μου. Δεν της το συγχώρεσα ποτέ! Από τότε ήταν εχθρός μου!
Από τότε ήξερα ότι είχε βάλει στο μάτι τον Στηβ, όχι μόνο γιατί ήταν το πιο ωραίο αγόρι, ούτε γιατί έτυχε να είναι στην τάξη μας και να είναι ο καλύτερος μαθητής. Κυρίως, γιατί ο Στηβ συμπάθησε εμένα κι όχι αυτήν. Από τότε προσπάθησε να μου τον κλέψει. Έψαχνε την κατάλληλη ευκαιρία. Του γινόταν κολλιτσίδα, αλλά πάντα ο Στηβ εμένα προτιμούσε. Ποτέ δεν έδινε την παραμικρή σημασία σε άλλο κορίτσι.