GAME OF Lies, Book 5 : "Lies beneath" (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 13

🛩 Στηβ 🛩

10 χρόνια μετά...

- Στηβ!

- Τί είναι Λίαμ;

- Έρχεσαι λίγο στο γραφείο μου που σε θέλω κάτι;

Στριφογύρισα τα μάτια μου και πήρα μια βαθιά ανάσα. Πάλι κήρυγμα...Ποιός ξέρει τί θα είναι αυτή τη φορά...
Γιατί δεν απαντούσα στις κλήσεις της Ράνιας; Γιατί δεν τον ακολουθώ σε επίσημα δείπνα για να με επιδεικνύει μπροστά σ' όλους λες και είμαι χριστουγεννιάτικο δέντρο;...

Μάζεψα όλο το κουράγιο μου και έσυρα τα βήματά μου ως το γραφείο του. Εντάξει, δεν ήμουν και αχάριστος, αναγνωρίζω ότι μ' έφερε σπίτι του όταν ήμουν μικρός και μου έδωσε στέγη και φαγητό, αλλά καμιά φορά αναρωτιέμαι ποιός να ' ναι ο πραγματικός λόγος που με υιοθέτησε. Το μόνο που μου έδινε ήταν υλική υποστήριξη. Δεν συζητούσαμε ποτέ, δε μιλούσαμε για τίποτα άλλο εκτός από τα βασικά: "Καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα, γύρισες; Φεύγω, Το φαγητό είναι έτοιμο και φυσικά, πάνω απ' όλα, έρχεσαι για λίγο στο γραφείο μου;..."
Αν το έκανε αυτό μόνο σε μένα, θα ένιωθα άβολα και μη επιθυμητός σ' αυτό το σπίτι, αλλά έτσι ήταν και με την κόρη του τη Ράνια.

Γυναίκα δεν είχε. Δε μιλά ποτέ γι' αυτό το θέμα, αλλά απ' όσο κατάλαβα, είναι χωρισμένοι. Νομίζω ότι καταλαβαίνω το λόγο του διαζυγίου...

Κατέβηκα λοιπόν στο γραφείο του και κάθισα στην πολυθρόνα απέναντί του.

- Στηβ, πρώτα απ' όλα τα θερμά μου συγχαρητήρια! Μπράβο για την εξαιρετική βαθμολογία σου παιδί μου! Με κάνεις πολύ περήφανο! Ο λόγος που σε ήθελα είναι για να συζητήσουμε για το τί θα κάνεις στη συνέχεια; Σκέφτεσαι κάποια σχολή συγκεκριμένη;

Έπρεπε να το καταλάβω ότι θα με ρωτούσε γι' αυτό. Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια διάβαζα μηχανικά γιατί ήθελα ν' απασχολώ το μυαλό μου, να μη σκέφτομαι. Ναι, κάποτε είχα όνειρα και στόχους και έκαναν το διάβασμα πιο διασκεδαστικό, είχε νόημα. Τα τελευταία δέκα χρόνια όμως διάβαζα μηχανικά, απλά και μόνο γιατί μου άρεζε το διάβασμα. Για την ακρίβεια, ούτε κατάλαβα πότε πέρασαν τα χρόνια κι έφτασε αυτή η στιγμή που θα πρέπει να διαλέξω τί θα κάνω στην υπόλοιπη ζωή μου...

Θυμάμαι πριν κάτι μέρες που μου έδωσε ένας τύπος μια κάρτα με τηλέφωνο. Δούλευε σ' ένα γνωστό πρακτορείο μοντέλων. Στην αρχή νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα και ήμουν έτοιμος να πετάξω την κάρτα. Μετά όμως μπήκα στην ιστοσελίδα από περιέργεια, για να δω αν δούλευε ο τύπος γι' αυτούς ή με δούλευε κανονικότατα.