Ç' E' ~25

24 5 0
                                    

(Bölümler karıştı 23'ü okuyunuz)
  "Bak mesela sana bir kitap getireceğim. Onu çok beğeniyorum." deyip yerinden kalktı. Tam o sırada telefonuma mesaj geldi.

Gizli numara:
(Aras ile olan fotoğrafları)
Eğer bu fotoğrafın Çınar'a ulaşmasını istemiyorsan bana bir sır ver.

Elif:
Ne diyorsun lan!

Gizli numara:
Dediğimi yap! Ayrılırsanız oyunumuz zaten bitmiş olur. Hasan ile Eda'ya da zarar veririm! Bana bir sırrını ver!

Elif:
Kimseye söylemeyeceğinizi nereden bileyim?

Gizli numara:
O kadar da aşağılık değiliz.

Elif:
Aras'ın bana asıldığını düşünüyorum.

Görüldü.

  Yalan attıktan sonra kitapları tekrar incelemeye başladım. Tabii ki Aras'ın bana asıldığını düşünmüyordum. Başımdan savmak için yaptım. "Bak bu." dediğinde o kadar dalmışım ki yerimden sıçradım. "Pardon, korkuttuğum için özür dilerim." deyip elini ensesine götürdü utanırcasına. "Sorun yok." deyip elindeki kitabı aldım.

  İçerik bakımından okuyacağım türe benzediği için ilgimi yoğunlaştırdım. "Oha! İmzalı!" deyip imzayı gösterdim. Şirince gülümseyip "Evet, imza almıştım." dedi. "Of! Hiç bir yazarın imzası yok bende. Ben de yazar olmak istiyorum çünkü kitap okumaya ve yazmaya bayılıyorum. Wattpad platformunda hikayelerim var fakat taslakta. Onları ekran görüntüsü alıp sadece Eda ile paylaşıyorum. Okuyor ve hikayem hakkında yorumlar yapıyor." dedim.

  "Bana da gönderir misin? Ben de merak ettim." dedi meraklı gözlerle. "Tabii ki." deyip elimdeki kitabı Aras'a uzattım. "Hayır hayır gerek yok. Bu sende kalsın. Okuduktan sonra bana geri verirsin." deyip kitabı benden tarafa ittirdi. "Ancak imzası var ve ben cidden çok sakarım." dedim. "Olsun güveniyorum sana bence bir şey olmaz. Güvenmesem emin ol asla vermezdim." dedi o sıcak gülümsemesini devam ettirerek. Havadan sudan konuştuk derken saate gözüm takıldı.

  "Annem beni kesicek. Pandalarla yanıma gelip ilk bana tecavüz ettiricek sonra da ağzıma bambuları sokacak." dedim alelacele toparlanırken. Aras ise bu söylediğime katıla katıla gülüyordu. Bu lafı Ahsen, Caner'e söylerken görmüştüm. Eda ss alıp atmıştı. Ortaokul zamanındaydık o zaman. Bir keresinde bambularla kafamı bozmuştum. Hocanın teki kulağımın dibinde düdük çaldı. "Hocam kulağımdaki zara bambu soksaydınız daha az acırdı." deyip yüzümü buruşturmuştum.

   "Aras gülme ya." dedim, kendimi zor tutyordum bende. "Tamam tamam." deyip gülmemek için dudaklarını bastırdı. Kapıdan uğurlarken "Görüşürüz aşkı- Aras. Ay ağzım alışmış kusura bakma." deyip mahcupca gülümsedim. "Sorun değil." deyip el salladı. Ben de el sallayıp merdivenlerden inmeye başladım.

Aras'dan:

  Yanlışlıkla bile olsa öyle demesi o kadar hoşuma gitmişti ki. Kapıyı kapattıktan sonra mal mal gülümsedim. Duvara yaslanıp yavaşca kendimi yere bırakıp  duvara bakmaya başladım. Mal mal gülümsüyordum. "Umarım," dedim seslice. "...umarım bir gün beni sever."

   Genç adam bir dal sigara daha çıkardı gece yarısı. Kulağına gelen tek tük araba sesleri onu rahatsız etmiyordu. Hatta iyi bile geliyordu. Yalnız değildi. Yoldan geçen biri ona "Neden mutlusun?" dese anlatırdı her şeyi. Telefonuna baktı. Saat neredeyse 4'e geliyordu. Uyku tutmuyordu. Sırtına alıp kitaplarına baktırdığı zaman geldi aklına. Tekrardan gülümsedi. Ardından binadan inerken yanlışlıkla söylediği o kutsal kelime.

Ç' E' (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin