27: Yeni bir aşkın pençesinde, Kim Taehyung ve onun kıskanç sevgilisi.
●
Selam
Yorum bekliyorum, haberiniz olsun😡
Bölümdeki şarkıyı türkçe yazmak istemedim çevirisine internetten bakabilirsiniz(medya)
Sizi seviyorum, iyi okumalar♡♡♡♡♡
Yatağın kenarında, bacaklarımı sallayacak şekilde otururken üzerimdekinden kurtulmuş; birbirine giren saçlarıma dokunmamıştım.
Bedeni hemen arkamdaydı, dakikalardır da öyle duruyordu. Yalnızca elleri dirseklerimde dinlenirken, burnunun ensemdeki saçları okşadığını, sıcak mefesinin saç diplerimi uyuşturduğunu ve onu ne kadar çok sevdiğimi hissedebiliyordum. Onu seviyordum, onu çok seviyordum. Ne yaparsa yapsın, ne yaşamış olursa olsun onu bırakmak isteyip; tekrar ona dönecek kadar çok, çok fazla seviyordum.
Burnunun ensemden, boynuma ve oradan omuzlarıma dek kaydığını hissettim. Geçtiği yerlere, yumuşak ve kuru dudaklarını yavaş yavaş sürtüyor; karşımızdaki aynadan bedenlerimizi seyrettiğimi fark etmemiş kadar rahat bir tavırla kapadığı gözleriyle omuzlarıma derin öpücükler bırakıyordu. Sırtımı, göğsüne yaslamıştı; hatta, arada bir boynumun çenemle birleştiği o yumuşak yere uzunca dudaklarını bastırıyordu, elleri dirseklerimi yavaş yavaş okşamaya devam etmişti.
Derin bir nefes alışımla birlikte şişen göğsüme kayan eli, daireler çizmeye başladığında elim yavaşça arkaya, saçlarına kaymış; tutamlarını hafifçe avuçlayıp bırakmıştım. "Özür dilerim," diye fısıldadı. Elim saçlarından aşağıya kaymış, yatakla buluşmuştu, gözleri ise aynadan tam gözlerimin içine bakıyordu. "Yoongi'ye öyle dediğim, seni bu işlere bıraktığım için çok... Özür dilerim."
Kafamı ağır ağır iki yana sallarken, gözlerimi aynadaki yansımamızdan kaçırdım. Ellerimi dizlerime bastırıp, ondan birazcık kaçınmıştım ama dudakları kürek kemiklerimi bırakmak istemez gibi uzun öpücükler bırakırken burnu tenimde kayıyordu. "Gitme," diye huysuzlandı bedenimi biraz daha kendine çekmekte zorlanmasa da, çocuksu bir tavırla. Kollarını belime sıkıca sardı ve göğsünü sırtıma tamamen yaslayıp, dudaklarını saçlarıma yasladı. Minik, ufacık öpücüklerini benimle paylaşırken gözlerini bir an olsun açmıyordu. "Benden gitme, gidemezsin,"
"Beni yoruyorsun," diye itiraf ederken gözlerimi aynadan, onun huzur dolu yüz ifadesinden alamıyordum. Yanağıma ve boynuma ardı ardına öpücükler bırakırken, burnunu geçtiği yerlere sürtüyor; derin nefesler alıyor ve yemin ederim, hiç olmadığı kadar huzurlu görünüyordu. Yemin ederim, öyleydi. "Kimse olmadığında böylesin," görmeyeceğini bilsem de elimle aynadaki görüntümüzü işaret edip; alayla güldüm. "Kapalı kapılar ardında bana gerçekten gülümsediğini hissediyorum."
"Ama o kapılar açıldığında ve başka biri dahil olduğunda senin için görünmez oluyorum," Gözlerini hızla açtığında hala gülümsüyordum, gerçekten yorgundum ve tek isteğim sıcak bir duşun ardından koynunda uyumaktı. "Senin için sıradan biri oluyorum, Taehyung, bunun ne kadar kırdığını bilemezsin."
İlk defa, aynadan dahi olsa, gözlerinin içine bakarak kalbimden ve aklımdan geçenleri söyleyebildiğimde kırpışan kirpiklerini seyrediyordum. Önce dudakları aralanmıştı ve sonra tekrar kapanırken kaşlarını çattığını görmüştüm. Kendi içinde bir kargaşa yaşıyordu, benliğiyle ve diğer Taehyung'la yaşadığı savaştan çıkamayacağını fark ettiğimde ellerimi yüzüme yaslayıp derin bir nefes almış; "Çok yoruldum, ben-Ben güçlü biri değilim." Demiştim, sesim boğuk çıkıyordu ve Taehyung'un yüzü tekrar ensemde saklanıyordu.
