Merhabalar
Sizden bir ricam var, lütfen hikayeyi okurken tamamen yüzeysel düşünmeyin, gördüklerinize değil, içindeki anlama inanın ve duyguları hissetmeye çalışın. Ben mi beceremiyorum bilmiyorum ama Jeongguk'un soyut betimlemeleri size pek ulaşmıyor gibi, ya da Taehyung'un, Jeongguk'u asla aldatmayacak kadar sadık olduğunu anlamamışsınız gibi geliyor. Önceki bölümdeki tırnak izlerini yapan kişi, kendisi, Taehyung'tu. Kanatlar intikamın bir simgesi ve Taehyung artık bu intikamdan nefret etmeye, dolayısıyla o kanatlardan da mefret etmeye; kendinden tiksinmeye başladı. Fakat bu kitap, en azından benim için, böyle net açıklamalar yapılabilecek şekilde değil. Biraz soyut olarak anlatıp geçiyordum ama daha netleştirmeye çalışacağım.
Gerçekten çok önemli bir bölüm, lütfen dikkatli olun okurken ve Kihyun ile Taehyung'un arasındaki ilişkinin yalnızca çok yakın arkadaşlık olduğunu bilin, bunu fark edin diye özellikle bu bölümü ve ilişkilerini Tae'nin ağzından yazmak istedim çünkü Jeongguk kıskançlık ediyordu, gerçekleri tam göremiyordu
Yorumları bekliyorum, tepkinizi de çok merak ediyorum
Hae Won'un Taehyung'un eski karısı olduğunu unutmayın!
Sizi seviyorum
İyi okumalar.♡
|Flashback/Kihyun'un Taehyung'a mesaj attığı gün|
Jeongguk’u evde tek başına bırakmak adına kendimi zar zor ikna ettiğim dakikaların ardından ceketimi üzerime geçirdikten ve ondan bir öpücük kazandıktan sonra evden çıkmış; Kihyun’u çağırdığım kafeye doğru sürmüştüm.
Arabadayken aklımda dönüp duran tek şey, onun bir kontrol manyağı olduğuydu. O, gerçekten beni kontrol altında tutmak için her şeyi yapacak gibiydi, sürekli iyiliğimi istediğini söyleyerek beni bir fanusun içine kapatmanın; herkesle iletişimimi kestirmenin onun için harika bir fikir olduğuna emindim.
Pekala, onunla yıllardır tanışıyorduk. Aramızda gerçekten yılların üst üste bindirip bir kule haline getirdiği bağlar, sıkı sıkıya sarılmış duygular vardı ama, bunu ikimiz de ölsek belli edemezdik. O bu konuda beterdi, ben ise ondan da beterdim. Birbirimize sürekli laflar sokar, kavga eder, hatta birbirimizi boğazlayıp ölüm tehditleri ederdik fakat sonra yine onu etrafımda bulurdum. Bir şekilde her zaman bana ulaşması içten içe onu sevmeme sebep olsa da, bu durum pek de umrumda sayılmazdı.
Abisi , yıllar önce ve Amerika’ya siktirip gitmeden önce, en yakın arkadaşlarımdan biriydi. Sürekli birlikte takılır, küçük kardeşi Kihyun’un da yanımızda olmasını umursamazdık ve birlikte takılırdık işte, o zamanlar Min Sung, Hae Won ve o, hepsi benim hayatımın merkezindelerdi ve biz öyle kolay dağılmıştık ki, yanımda kalan tek kişinin Kihyun oluşu bana garip geliyordu. Her zaman böyle olurdu zaten, asla yanımda olmaz dediğiniz kişi sizinle ölüme kadar gelirdi ve ölüme kadar giderim dediğiniz kişi de en yakın dönemeçten dönüp, size el sallardı.
Kihyun’un beni kısıtlamaya çalışmasının sebebi de, tam olarak buydu.
Jeongguk’un, ona sinirlendiğini ve elinden gelse o ufak pençelerini arkadaşımın yüzüne geçirebileceğini biliyordum. Aynı ortamda bulunduklarında burnunu hafifçe kırıştırıp, her an kusabilecekmiş gibi bir ifadeyle etrafına bakınıyordu ve bana sarılırken gözlerini sürekli Kihyun’un üzerinde tuttuğunun, onu kıskandırmak için çabaladığının; Kihyun’un da ona ufak tefek laflar sokarak benden uzaklaştırmak için uğraştığının farkındaydım.
Fakat ikisinin sebepleri farklıydı.
Jeongguk beni deli gibi kıskanıyordu ve Kihyun da hastalıklı ruhumdan, Jeongguk’u korumaya çalışıyordu.
Evet, sert bir mizacı olduğu kesindi ama tüm o yaptığı gıcıklıkların Jeongguk’un iyiliği için olduğunun farkındaydım.
