S.I.A.T.T. Series Book 2: The Rugged Knight

Chapter Eleven

IVORY covered both her ears while screaming hysterically. The loud sound of continuous gunfire and the shattering window glasses of her car was kind of deafening.

She was trembling in fear and her heart rate was racing too fast, that makes breathing so hard for her.

"Stay down and cover your head!" Ellis shouted at her.

Sinunod lang niya ang inutos nito dahil wala naman siyang ibang magagawa o matatakbuhan.

She was trapped in that position.

"Ahhhh!" Napatili siya nang tumagos ang isang bala at tumama iyon sa pader kung saan siya nakayuko.

Mabuti na lamang at hindi iyon tumama sa kanya at mas lalo siyang dumapa sa takot na sa susunod na may tumagos muli na bala ay hindi na siya makakaligtas pa.

"Wait here and don't come out." Muling sigaw ng lalaki.

"Like I could? Besides, where else am I gonna go when I am trapped in here?" Hindi niya maiwasan ang maging sarkastiko.

"Just do what I tell you to do!" Inis na balik nito sakanya bago siya nito iniwan roon.

Kita niya ang pakikipagsagutan nito ng pagputok ng baril. Hanggang sa tunog nang papalayong motorsiklo ang huli niyang narinig pagkatapos.

"Damn it!" Hiyaw ni Ellis at malakas na sinipa nito ang isang bato na naroon sa sa harapan nito.

"What happened?" Tanong niya habang nanatiling nakatago sa likod ng kanyang sasakyan.

"They fucking got away!"

Dahan dahan siyang tumayo at nang masigurado na wala na nga ang mga namamaril ay saka siya lumapit sa binata.

Bigla namang nagsilabasan ang mga tao sa studio nila kasabay ang pagdating ng mga rumespondeng mga pulis.

"Are you alright Ivy? What happened? We heard some loud gunshot." Nag-aalalang tanong sakanya ni Matthew at sinipat pa siya kung may tama ba siyang tinamo.

"I'm fine. Just some minor bruises from those shattered glasses from my car window." Sagot niya at ipinakita pa ang galos sa kanyang braso. "Someone really wanted me dead."

"I must get you out of here. You need to go to somewhere safe." Ani Ellis.

"Go else where? And how about my work here? I still have some unfinished photoshoots and projects that will soon to start."

Bigla naman ang pagsimangot ng mukha ng binata na halatang naasar sa sagot niya.

"You're impossible! You were almost got killed awhile ago, twice. Yet you still worried for your damn career?! Try to think about your situation, Miss. This was not a prank or shallow threats anymore. This is pretty serious already, and the next time they'd attack you again, you won't be lucky enough to survive." Inis nitong turan sa kanya.

Sa totoo lang ay nakaramdam siya ng takot sa sinabi nito pero hindi siya nagpahalata. Alam naman niya iyon pero sadya lang din na importante sa kanya ang trabaho rin niya.

"That's why I hired you so you could protect me from danger." Inis din niyang sagot.

"What do you think I've been doing? I am risking my life to protect you and to keep you from harm and yet you'd still want to just stay here because of your damn job? Were you really using your head?" Sigaw nito sa kanya. "Tss! Why do I still have to ask? Models only have a face and hot bodies but doesn't seem to have brains." Anito at iiling iling pa.

Nasaktan siya sa pang-iinsulto nito sa kanya. Ganoon ba ang tingin niya sa kanilang mga modelo? Na katawan lang ang mayroon sila ngunit walang mga utak? Ganoon ba siya kababa sa paningin nito?