YEDİ ÖLÜMCÜL GÜNAH 1- ŞEHVET

Bölüm 9

İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR... LÜTFEN YORUM VE BEĞENİLERİNİZİ ESİRGMEYİN... YENİ BÖLÜMLER SİZLERİN YORUM VE BEĞENİLERİNE GÖRE GELİYOR... LÜTFEN İLGİNİZİ ESİRGEMEYİN... KEYİFLİ OKUMALAR...

"Sence de çok lezzetli değil mi?" diye sordu genç kadın kedi gibi mırlayarak. Derin bir nefes aldı. Sanki dünyanın en güzel kokusunu içine çekiyor gibiydi. "Bu dünyanın en ilkel duygusu. Bunu iliklerine kadar hissetmek muhteşem değil mi?"

Hemen altlarında insanların birbirlerine geçmiş bedenlerini görebiliyordu. Çok zayıf olduğunu söylemesine rağmen bir stadyum dolusu insanı etkilemiş ve şehvetin kurbanı yapmıştı. Jagan bile bunu çok net hissedebiliyordu.

Erkek onun arkasında ayakta durmuş manzaraya bakıyordu. Bu kadar insanın bu kadar kısa zamanda kendilerinden geçmiş olmaları çok tuhaftı gerçekten. Kadının bundan güç aldığını görebiliyordu. Sanki imkânı varmış gibi daha çok parlıyor ve güzelleşiyordu.

Bu maratona katılacağına kesinlikle emindi. Ancak o uzakta kalıp izlemeyi seçmişti. Bu arada o soğuktan kurtuldukları anda ceketini çıkarıp bir kenara atmıştı. Jagan, o ceketi gerçekten sevmişti üstelik.

Kadın oturduğu yerden bacaklarını salladı. Gerçekten neşeli görünüyordu. Başını geri atıp ayakta ki erkeğe baktı. "Eğlenceye katılmak istemez misin, Gece İblisi?"

Jagan dudaklarını büzdü. "Benim eğlence anlayışım biraz farklı" dedi sakince. Ayaklarının üzerinde öne arkaya sallanarak. "Sonuçta yaşlı bir adamım. Biraz geri kafalı olmam normal değil mi sizce de?"

Buna karşılık genç kadın omuz silkti ve ayağa kalktı. "Sanırım bu kadarı yeterli" diye fısıldadı. Kollarını yukarı kaldırıp gerindi. "Ah, çok uzun zaman olmuştu doğrusu." Kadının kan kırmızısı renkteki deri kanatları iki yana açıldı. "Artık eve gitmeye hazırım" dedi sakince.

Jagan bir an durup insanlara baktı. Tamamen kendilerini kaybetmiş görünüyorlardı. Belki bir daha asla kendilerine gelemeyeceklerdi. Dudakları gülümsemeyle kıvrıldı. Üzülemiyordu bir türlü.

Kadının arkasından kanatlarını açarak yükseldi ve onun peşinden yükseldi. Cehennem muhtemelen prenseslerini görmek için sabırsızlanıyor olmalıydı.

Sabırsızlanmamışlardı...

Sakinlikleri gerçekten Jagan'ın sabrını taşıracak kadar büyüktü. Lilith'in çocuksu tavırlarıyla kızının üzerine atlaması sadece birkaç saniye sürmüştü. Hemen ardından diğer çocukları için konuşmaya başlamışlardı bile. Geçen ayda yaşadığı bütün sıkıntılardan sonra bu kadarcık mı diye düşünmeden edemiyordu.

Şehvet, annesine sarıldıktan sonra sakin bir şekilde konuşmaya başlamışlardı. Çıplak olmak bu kadın için hiçbir anlam ifade etmiyor gibiydi. Bu arada, 'Teşekkür ederiz, Jagan' ya da 'Harikasın, Jagan' ya da 'Seni prens ilan edeceğim, Jagan' gibi cümleler yoktu.

Genç adam başını iki yana sallayıp arkasını döndü. Belki de aile saadetini onun önünde yaşayamıyorlardı. Üstelik o kadar çok şey atlatmıştı ki biraz dinlenmenin hakkı olduğuna emindi.

Onun gidişini fark etmişti genç kadın. Onun varlığının da son derece farkındaydı. Yine de bir şey söylememesi gerektiğini düşünüyordu. Onun hakkında merak ettiği çok fazla şey olmasına rağmen hiçbir şey söylememeyi seçmişti. Sonuçta iblisle işi bitmişti artık onunla daha fazla uğraşmasına gerek yoktu.