Memoria Persa | jikook

14|Siz bana böyle gülün

Multi medyaa ile okuyunn.Oy ve yorumlarınızı bekliyorum,sizleri seviyorum💞💕

🌷

Yoongi elindeki servis tepsisini tekrar müşterilerin siparişleri ile doldurdu. Saat öğleye doğru yaklaşırken neredeyse beş saattir çalışıyordu. Yorulmuştu ve daha alacağı altı sipariş daha vardı.

Seri ve dikkatli adımlarla müşterisine doğru ilerledi Yoongi. Oldukça küçük bir kafede garsonluk yapıyordu ama günlük en az yirmi müşteri geliyordu buraya. Bu yüzden sabahları daha çok müşteri geliyor, zaten üç kişiden oluşan garson sayısı ile Yoongi'nin payına düşen iş artıyordu. Haftanın iki günü çalıştığı bu mekanı pek sevmesede çalışmak zorundaydı.

Ailesi sadece okul yurt parasını ödüyor, kalan masraflarını Yoongi kendi karşılıyordu. Zaten kıt kanat geçinen ailesini dara sokamazdı. Bu yüzden her gün karşı kolejden gelen liseli ergenlerle baş etmek zorundaydı.

"Hey garson! Buraya baksana bir." Yoongi az ilerideki liseli bir grup öğrenci masasının ona seslendiğini duyduğunda henuz yeni siparişini aldığı müşterisinden sonra adımlarını o tarafa doğru ilerletti.

Bu masadaki gençleri tanıyordu Yoongi. Taehyung'un yakın arkadaşlarıydı. Saygısız ve aptal olduklarını düşünüyordu Yoongi bu kişilerin. Sesli bir şekilde gülüp,insanların rahatını bozan, garsonlarla asker arkadaşıymış gibi labalili konuşan bu insanlar hem geveze hem de züppeydi.

Şaşırıyordu Yoongi. Taehyung'u pek tanımasada bu insanlarla nasıl arkadaşlık kurduğuna inanamıyordu.

Yoongi sonunda gençlerin masasına geldiğinde soğuk bir sesle, "Bir şey mi istemiştiniz?" diye sormuş, yorgun gözlerini Taehyung ve arkadaşlarında gezdirmişti.

Taehyung yanlarına gelen bu siyah saçlı garsonu tanıyordu. Jimin'in kuzeni Yoongi'ydi. Çocukluk arkadaşı sayılırdı Jimin ve Yoongi, beraber geçirdikleri onca zamanı ve Yoongi'nin ona sürekli sümüklü demesini hatırlıyordu Taehyung.

Arkadaşı Jiyong gevşek bir sesle, "Evet, bu yüzden seni çağırdık ya."diye cevap verince Taehyung siyah saçlarının önüne düştüğü, soluk ama beyaz tenli Yoongi'yi süzmekle meşguldü.

Taehyung hariç diğer dört kişi Jiyong'un söylediğine gülerken Yoongi sabır diliyordu içinden.

Bir an önce siparişi alıp gidecekti nasıl olsa. Yoongi boğazını sertçe temizlediğinde gülüşme sesleri kesilmiş,masadaki ilgi onu bulmuştu.

"Yine de sipariş alsanız bile size sormam gerekiyor. Prosedür böyle." diye cevap verdi bakışlarını kısa bir anlığına Taehyung'a çevirip onunla göz göze gelirken, iç dünyasının aksine sesi sakin çıkmıştı.

Jiyong alayla sırıttı Taehyung'a dönüp, "Ne demem gerekiyor Taehyung?" diye gevşekçe sorduğunda Taehyung oldukca soğuk bir sesle, "Siparişini al yeter Jiyong." diye cevap vermişti.

Yoongi hafif kaşlarını çattı, şaşırmıştı Taehyung'un bu tavrına. Kumral ve yarı esmer çocuğun onlara uyacağını bile düşünmüştü.

Gözlerini Taehyung'tan ayırıp Jiyong denen gevşek herife çevirmişti. Bekleyen onca müşteri varken burada vakit kaybedemezdi.

Jiyong Taehyung'un verdiği tepkiye bozulsa da bir şey söylemeyip, önceden yapması gerekenleri yapıp siparişleri genç garsona verdi.

Yoongi aldıkları siparişlerle işini yapmaya koyuldu. Biraz olsun siniri yatışmış, Taehyung'un Jiyong'a gösterdiği tavır sayesinde kendini biraz olsun iyi hissetmişti.